Ενα εσωκομματικό βουνό αντιδράσεων θα χρειαστεί να ανέβει το επόμενο εξάμηνο η κυβέρνηση στο μέτωπο της ΔΕΗ. Αφενός θα πρέπει να καταθέσει το Φεβρουάριο στη Βουλή το νόμο για την πώληση των μονάδων της, και να τον ψηφίσει δίχως να διαταραχθεί η συνοχή των κοινοβουλευτικών ομάδων των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ. Αφετέρου να ξεπεράσει τις τοπικές αντιδράσεις σε Φλώρινα και Αρκαδία, όπου και οι προς εκποίηση μονάδες, φτάνοντας όσο το δυνατόν ατσαλάκωτη ως τον Ιούνιο, οπότε και η ΔΕΗ πρόκειται να προκηρύξει το σχετικό διαγωνισμό.
Ενα εξάμηνο για γερούς παίκτες, με τα πρώτα δείγματα να φαίνονται ήδη τον επόμενο μήνα όπου και θα διεξαχθεί στο κοινοβούλιο η πολιτική μάχη για το νόμο της ΔΕΗ, θυμίζοντας στους παλαιότερους κάτι από ημέρες 2014. Τότε που η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου δεχόταν πυρ ομαδόν από τον αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ για το νόμο της «μικρής ΔΕΗ».
Εξίσου όμως κρίσιμη θα είναι και η μάχη στο κοινωνικό πεδίο, καθώς τόσο στη Φλώρινα όπου βρίσκεται η Μελίτη, μια από τις προς πώληση μονάδες της ΔΕΗ, όσο κυρίως στην Αρκαδία, όπου οι άλλες δύο (Μεγαλόπολη 3 & 4 ), τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα. Ειδικά στην αρκαδική πόλη είναι αρκετοί οι οικονομικοί λόγοι που προσδίδουν υψηλό βαθμό δυσκολίας στο εγχείρημα. Τα τοπικά συμφέροντα που θα πληγούν από την πώληση είναι μεγάλα, καθώς οι δύο μονάδες της ΔΕΗ απασχολούν 1.100 άτομα, ντόπιους στην πλειοψηφία τους, ενώ εφόσον πουληθούν τα εργοστάσια, η περιοχή κινδυνεύει να χάσει το λεγόμενο λιγνιτικό τέλος, ένα σημαντικό πόρο, που ανέρχεται σε περίπου 7 εκατ. ευρώ ετησίως. Επιπλέον ο πολιτικός χάρτης της Πελοποννήσου έχει έντονα γαλάζιο χρώμα, λόγω του Περιφερειάρχη Πέτρου Τατούλη, ο οποίος ακριβώς λόγω του χώρου απ’ όπου προέρχεται, θα ήταν παράδοξο να σταθεί αμέτοχος στις εξελίξεις.
Ακόμη και αν στη Βουλή οι συριζαίοι βουλευτές Φλώρινας Κώστας Σέλτσας και Αρκαδίας Γιώργος Παπαηλιού περάσουν για χάρη της κομματικής πειθαρχίας κάτω από τις άλλοτε «κόκκινες γραμμές» τους, το κλίμα στις τοπικές κοινωνίες των περιοχών τους δεν είναι ενθαρρυντικό. Στη Φλώρινα, αλλά ειδικά στην Μεγαλόπολη τα πράγματα έχουν αγριέψει. Από την στάση που θα τηρήσουν οι τοπικές κοινωνίες θα εξαρτηθεί και η επιτυχία του εγχειρήματος στο βαθμό που η διαδικασία οδεύσει δίχως απρόοπτα έως τον Ιούνιο, και φυσικά εκδηλωθεί επενδυτικό ενδιαφέρον στο διαγωνισμό.
Ηδη, πάντως ο νόμος για την πώληση των μονάδων της ΔΕΗ ξεκίνησε να συντάσσεται στο υπουργείο Ενέργειας. Ο στόχος είναι το νομοσχέδιο να έχει ολοκληρωθεί μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου, ώστε να κατατεθεί μέσα στο Φεβρουάριο στη Βουλή και να γίνει και επίσημα νόμος του κράτους.
Στα βασικά του άρθρα, το κείμενο θα περιγράφει το τι πωλείται, δηλαδή δύο πακέτα, ένα του Βορρά (Μελίτη Ι, άδεια για Μελίτη ΙΙ), και ένα του Νότου (Μεγαλόπολη 3 & 4), το πως ακριβώς θα γίνει η διαδικασία, δηλαδή η δυνατότητα ο επενδυτής να αγοράσει είτε το ένα πακέτο, είτε το άλλο, είτε και τα δύο μαζί, πότε θα βγάλει η ΔΕΗ τα τεύχη δημοπράτησης (Μάιο), πότε θα προκηρυχθεί ο διαγωνισμός (Ιούνιο), τι προβλέπεται να γίνει με τα εργασιακά, κ.ό.κ.
Το τελευταίο θεωρείται από πολλούς αγκάθι, και ίσως γι’ αυτό και δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει πως ακριβώς θα αποτυπώνεται. Σε βασικές ωστόσο γραμμές δεν θα απέχει και πολύ από τα όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα γνωστά, δηλαδή ότι θα τηρηθεί για το προσωπικό ό,τι περίπου προέβλεπε ο νόμος για τη «μικρή ΔΕΗ» : Η υποχρέωση του αγοραστή ή των αγοραστών να διατηρήσουν μεγάλο μέρος των θέσεων εργασίας για τουλάχιστον πέντε χρόνια, με τις υπόλοιπες από τις 1.300 θέσεις (ο σταθμός της Μεγαλόπολης απασχολεί 1.100 άτομα και η Μελίτη 200 άτομα), να απορροφώνται από την ΔΕΗ.
Συνοψίζοντας, τα βασικά από εδώ και πέρα στάδια για την υπόθεση ΔΕΗ, είναι τρία. Πρώτον, η κατάθεση του νόμου τον Φεβρουάριο στη Βουλή, και η ψήφισή του, μετά την οποία η ΔΕΗ θα ξεκινήσει την περίπλοκη διαδικασία απόσχισης των προς πώληση assets (μονάδες και ορυχεία που τις συνοδεύουν). Δεύτερον, η έκδοση απόφασης από την Κομισιόν με βάση την απόφαση της DG Comp, κάτι που σύμφωνα με την ενημέρωση της Ε.Επιτροπής θα έχει γίνει μέχρι και τον Μάρτιο. Τρίτον, η προκύρηξη του διαγωνισμού από την ΔΕΗ τον Ιούνιο.
Το στοίχημα είναι μεγάλο και για τον αρμόδιο υπουργό Ενέργειας Γιώργο Σταθάκη. Η έκβαση θα έχει γι' αυτόν άμεσο πολιτικό αντίκτυπο, αφού θα κρίνει και την τύχη των υδροηλεκτρικών της ΔΕΗ, για τα οποία σήμερα παρέχεται η διαβεβαίωση πως θα την γλιτώσουν. Τυχόν επιτυχία θα του προσδώσει ενδοκυβερνητικούς πόντους, διαφορετικά μια αποτυχία θα ενεργοποιήσει διαδικασίες για εναλλακτικά δομικά μέτρα, με το επιχείρημα ότι δεν καθίσταται δυνατό να ανοίξει η αγορά ηλεκτρισμού, συμπαρασύροντας πιθανότατα και τα υδροηλεκτρικά που θεωρούνται το «φιλέτο» της επιχείρησης.
Βέβαια, τα πάντα θα εξαρτηθούν από το χρόνο διενέργειας των εκλογών. Αν αυτές προκηρυχθούν τον Σεπτέμβριο, το πιθανότερο είναι ότι ο διαγωνισμός πώλησης των μονάδων δεν θα έχει ακόμη ολοκληρωθεί, και άρα θα «παγώσει», εξέλιξη που πολιτικά βολεύει την κυβέρνηση. Αφενός γιατί ο Σταθάκης και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα χρεωθούν την πώληση μονάδων της ΔΕΗ. Αφετερου γιατί αν και εφόσον η επόμενη κυβέρνηση ανοίξει και θέμα υδροηλεκτρικών (υπό την πίεση των δανειστών ή και από μόνη της επαναφέροντας το μοντέλο της «μικρής ΔΕΗ»), τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θα έχουν να λένε ότι εκείνοι προσπάθησαν να πουλήσουν μόνο τους λιγνίτες.
Γιώργος Φιντικάκης
Ενα εξάμηνο για γερούς παίκτες, με τα πρώτα δείγματα να φαίνονται ήδη τον επόμενο μήνα όπου και θα διεξαχθεί στο κοινοβούλιο η πολιτική μάχη για το νόμο της ΔΕΗ, θυμίζοντας στους παλαιότερους κάτι από ημέρες 2014. Τότε που η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου δεχόταν πυρ ομαδόν από τον αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ για το νόμο της «μικρής ΔΕΗ».
Εξίσου όμως κρίσιμη θα είναι και η μάχη στο κοινωνικό πεδίο, καθώς τόσο στη Φλώρινα όπου βρίσκεται η Μελίτη, μια από τις προς πώληση μονάδες της ΔΕΗ, όσο κυρίως στην Αρκαδία, όπου οι άλλες δύο (Μεγαλόπολη 3 & 4 ), τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα. Ειδικά στην αρκαδική πόλη είναι αρκετοί οι οικονομικοί λόγοι που προσδίδουν υψηλό βαθμό δυσκολίας στο εγχείρημα. Τα τοπικά συμφέροντα που θα πληγούν από την πώληση είναι μεγάλα, καθώς οι δύο μονάδες της ΔΕΗ απασχολούν 1.100 άτομα, ντόπιους στην πλειοψηφία τους, ενώ εφόσον πουληθούν τα εργοστάσια, η περιοχή κινδυνεύει να χάσει το λεγόμενο λιγνιτικό τέλος, ένα σημαντικό πόρο, που ανέρχεται σε περίπου 7 εκατ. ευρώ ετησίως. Επιπλέον ο πολιτικός χάρτης της Πελοποννήσου έχει έντονα γαλάζιο χρώμα, λόγω του Περιφερειάρχη Πέτρου Τατούλη, ο οποίος ακριβώς λόγω του χώρου απ’ όπου προέρχεται, θα ήταν παράδοξο να σταθεί αμέτοχος στις εξελίξεις.
Ακόμη και αν στη Βουλή οι συριζαίοι βουλευτές Φλώρινας Κώστας Σέλτσας και Αρκαδίας Γιώργος Παπαηλιού περάσουν για χάρη της κομματικής πειθαρχίας κάτω από τις άλλοτε «κόκκινες γραμμές» τους, το κλίμα στις τοπικές κοινωνίες των περιοχών τους δεν είναι ενθαρρυντικό. Στη Φλώρινα, αλλά ειδικά στην Μεγαλόπολη τα πράγματα έχουν αγριέψει. Από την στάση που θα τηρήσουν οι τοπικές κοινωνίες θα εξαρτηθεί και η επιτυχία του εγχειρήματος στο βαθμό που η διαδικασία οδεύσει δίχως απρόοπτα έως τον Ιούνιο, και φυσικά εκδηλωθεί επενδυτικό ενδιαφέρον στο διαγωνισμό.
Ηδη, πάντως ο νόμος για την πώληση των μονάδων της ΔΕΗ ξεκίνησε να συντάσσεται στο υπουργείο Ενέργειας. Ο στόχος είναι το νομοσχέδιο να έχει ολοκληρωθεί μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου, ώστε να κατατεθεί μέσα στο Φεβρουάριο στη Βουλή και να γίνει και επίσημα νόμος του κράτους.
Στα βασικά του άρθρα, το κείμενο θα περιγράφει το τι πωλείται, δηλαδή δύο πακέτα, ένα του Βορρά (Μελίτη Ι, άδεια για Μελίτη ΙΙ), και ένα του Νότου (Μεγαλόπολη 3 & 4), το πως ακριβώς θα γίνει η διαδικασία, δηλαδή η δυνατότητα ο επενδυτής να αγοράσει είτε το ένα πακέτο, είτε το άλλο, είτε και τα δύο μαζί, πότε θα βγάλει η ΔΕΗ τα τεύχη δημοπράτησης (Μάιο), πότε θα προκηρυχθεί ο διαγωνισμός (Ιούνιο), τι προβλέπεται να γίνει με τα εργασιακά, κ.ό.κ.
Το τελευταίο θεωρείται από πολλούς αγκάθι, και ίσως γι’ αυτό και δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει πως ακριβώς θα αποτυπώνεται. Σε βασικές ωστόσο γραμμές δεν θα απέχει και πολύ από τα όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα γνωστά, δηλαδή ότι θα τηρηθεί για το προσωπικό ό,τι περίπου προέβλεπε ο νόμος για τη «μικρή ΔΕΗ» : Η υποχρέωση του αγοραστή ή των αγοραστών να διατηρήσουν μεγάλο μέρος των θέσεων εργασίας για τουλάχιστον πέντε χρόνια, με τις υπόλοιπες από τις 1.300 θέσεις (ο σταθμός της Μεγαλόπολης απασχολεί 1.100 άτομα και η Μελίτη 200 άτομα), να απορροφώνται από την ΔΕΗ.
Συνοψίζοντας, τα βασικά από εδώ και πέρα στάδια για την υπόθεση ΔΕΗ, είναι τρία. Πρώτον, η κατάθεση του νόμου τον Φεβρουάριο στη Βουλή, και η ψήφισή του, μετά την οποία η ΔΕΗ θα ξεκινήσει την περίπλοκη διαδικασία απόσχισης των προς πώληση assets (μονάδες και ορυχεία που τις συνοδεύουν). Δεύτερον, η έκδοση απόφασης από την Κομισιόν με βάση την απόφαση της DG Comp, κάτι που σύμφωνα με την ενημέρωση της Ε.Επιτροπής θα έχει γίνει μέχρι και τον Μάρτιο. Τρίτον, η προκύρηξη του διαγωνισμού από την ΔΕΗ τον Ιούνιο.
Το στοίχημα είναι μεγάλο και για τον αρμόδιο υπουργό Ενέργειας Γιώργο Σταθάκη. Η έκβαση θα έχει γι' αυτόν άμεσο πολιτικό αντίκτυπο, αφού θα κρίνει και την τύχη των υδροηλεκτρικών της ΔΕΗ, για τα οποία σήμερα παρέχεται η διαβεβαίωση πως θα την γλιτώσουν. Τυχόν επιτυχία θα του προσδώσει ενδοκυβερνητικούς πόντους, διαφορετικά μια αποτυχία θα ενεργοποιήσει διαδικασίες για εναλλακτικά δομικά μέτρα, με το επιχείρημα ότι δεν καθίσταται δυνατό να ανοίξει η αγορά ηλεκτρισμού, συμπαρασύροντας πιθανότατα και τα υδροηλεκτρικά που θεωρούνται το «φιλέτο» της επιχείρησης.
Βέβαια, τα πάντα θα εξαρτηθούν από το χρόνο διενέργειας των εκλογών. Αν αυτές προκηρυχθούν τον Σεπτέμβριο, το πιθανότερο είναι ότι ο διαγωνισμός πώλησης των μονάδων δεν θα έχει ακόμη ολοκληρωθεί, και άρα θα «παγώσει», εξέλιξη που πολιτικά βολεύει την κυβέρνηση. Αφενός γιατί ο Σταθάκης και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα χρεωθούν την πώληση μονάδων της ΔΕΗ. Αφετερου γιατί αν και εφόσον η επόμενη κυβέρνηση ανοίξει και θέμα υδροηλεκτρικών (υπό την πίεση των δανειστών ή και από μόνη της επαναφέροντας το μοντέλο της «μικρής ΔΕΗ»), τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θα έχουν να λένε ότι εκείνοι προσπάθησαν να πουλήσουν μόνο τους λιγνίτες.
Γιώργος Φιντικάκης
in.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου