Βήματα πίσω για τους λιγνίτες, ο Σταθάκης ξαναβάζει το Αμύνταιο στο παιχνίδι.

Γιώργος Φιντικάκης

 

Δεν έχει τελειωμό το σίριαλ με τους λιγνίτες και με τη λίστα των υπό πώληση μονάδων της ΔΕΗ που άγεται και φέρεται μεταξύ Αθήνας και Βρυξελλών. 

Τo τελευταίο επεισόδιο αφορά τη νέα επιστολή που ετοιμάζεται να αποστείλει στη DG Comp ο υπουργός ΠΕΝ Γιώργος Σταθάκης, σε μια ύστατη προσπάθεια να περάσει η αρχική ελληνική πρόταση, και να πείσει τους κοινοτικούς ότι το Αμύνταιο δεν πρέπει να φύγει από τη λίστα, προκειμένου να αντικατασταθεί από τη Μεγαλόπολη.

Ενώ μέχρι πριν από μερικές ημέρες, η πληροφόρηση και από τις δύο πλευρές ανέφερε ότι τα είχαν βρει, με το τελικό πακέτο να περιλαμβάνει τον ΑΗΣ Μεγαλόπολης αντί του Αμυνταίου (μαζί με τη Μελίτη Ι και την άδεια για τη Μελίτη ΙΙ), τελικά στο ΥΠΕΝ επικράτησαν δεύτερες σκέψεις. Με προσωπική παρέμβαση Σταθάκη, η συζήτηση επανέρχεται σε προγενέστερα στάδια, και το Αμύνταιο ξαναμπαίνει στο παιχνίδι, καθώς ο υπουργός επέλεξε να εξαντλήσει το χρόνο που απομένει ως τις 23 Οκτωβρίου, οπότε και φτάνουν στην Αθήνα οι δανειστές, θεωρώντας πως υπάρχουν περιθώρια για μια τελευταία προσπάθεια.

Τρεις παράγοντες εκτιμάται ότι έπαιξαν ρόλο σε αυτές τις δεύτερες σκέψεις του υπουργού :

-Το ουσιαστικό κομμάτι, δηλαδή ότι αν πουληθεί και η Μεγαλόπολη, τότε οι μονάδες που θα περάσουν στα χέρια του επενδυτή, θα είναι πιο σύγχρονες συγκριτικά με τη διάρκεια ζωής όσων θα απομείνουν στη ΔΕΗ, μέχρι τουλάχιστον να τεθεί σε εμπορική λειτουργία η υπό κατασκευή Πτολεμαΐδα 5. Το γεγονός αυτό παραβιάζει μια από τις βασικές αρχές του Μνημονίου.

-Το ζήτημα του προσωπικού του ΑΗΣ Μεγαλόπολης που λέγεται ότι έθεσαν στην ελληνική πλευρά οι κοινοτικοί, διαμηνύοντας ότι οι απασχολούμενοι στον ΑΗΣ Μεγαλόπολης είναι υπεράριθμοι, γεγονός που λειτουργεί ως αντικίνητρο σε περίπτωση πώλησης.

-Το πολιτικό σκέλος, καθώς η κυβέρνηση φοβάται ότι μετά τη Μακεδονία, θα ανοίξει ένα νέο μέτωπο και στη Πελοπόννησο, όπου ο Περιφερειάρχης είναι γαλάζιος (Π. Τατούλης), και ενώ τα τοπικά σωματεία εργαζομένων βρίσκονται ήδη σε αναβρασμό.

Ετσι, παρ’ ότι το μοντέλο "βγάζουμε Αμύνταιο, βάζουμε Μεγαλόπολη", φαινόταν να έχει κλειδώσει, εντούτοις ο υπουργός ΠΕΝ αποφάσισε να κάνει μια τελευταία προσπάθεια για να υπερασπιστεί την αρχική ελληνική πρόταση.

Στην επιστολή, λοιπόν, που πρόκειται να αποστείλει εντός των ημερών το ΥΠΕΝ στις Βρυξέλλες θα επικαλείται δύο βασικά επιχειρήματα. Συνοψίζονται στα εξής :

-Ναι μεν ο ΑΗΣ Αμυνταίου έχει διάρκεια ζωής ως το 2020, και για να συνεχίσει να λειτουργεί πρέπει ο επενδυτής να προβεί σε γενναίο "λίφτινγκ" ύψους 60-100 εκατ ευρώ, αλλά το ίδιο συμβαίνει με όλες τις μονάδες της ΔΕΗ. Το σκεπτικό του ΥΠΕΝ είναι ότι αφού η ίδια η επιχείρηση προγραμματίζει να δαπανήσει εκατομμύρια για να εκσυγχρονίσει τα εργοστάσια που κρατά και δεν πουλά, ας κάνει το ίδιο και ο επενδυτής για τις μονάδες που θα αγοράσει.

-Αν πουληθεί και η Μεγαλόπολη, τότε μέχρι να τεθεί σε εμπορική λειτουργία το νέο βαρύ πυροβολικό της ΔΕΗ, δηλαδή η υπό κατασκευή Πτολεμαΐδα 5, οι μονάδες που θα περάσουν στα χέρια του επενδυτή, θα είναι πιο σύγχρονες συγκριτικά με τη διάρκεια ζωής όσων θα απομείνουν στην επιχείρηση. Το επιχείρημα της ελληνικής πλευράς είναι ότι κάτι τέτοιο παραβιάζει τις προβλέψεις του μνημονίου, σύμφωνα με το οποίο το σύνολο των μονάδων που θα πουλήσει η ΔΕΗ, πρέπει να έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με εκείνες που θα της απομείνουν.

Σε αυτό το σενάριο, ο επενδυτής θα διαθέτει τη Μελίτη 1 ισχύος 330 MW (με διάρκεια ζωής ως το 2040), την άδεια για τη Μελίτη 2, ισχύος 450 MW, και τις δύο μονάδες της Μεγαλόπολης, ισχύος 255 MW και 256 MW αντίστοιχα, με χρόνο ζωής ως το έτος 2025. Αντίθετα, η μόνη μονάδα με μεγάλη διάρκεια ζωής που θα έχει απομείνει στη ΔΕΗ, θα είναι ο Αγιος Δημήτριος 5 ισχύος 342 MW, με έτος απόσυρσης το 2040. Από εκεί και πέρα οι τέσσερις υπόλοιπες μονάδες του ΑΗΣ Αγ. Δημητρίου έχουν διάρκεια ζωής ως το 2020, ενώ οι μονάδες της Καρδιάς, ως το 2019. Βέβαια, η Κομισιόν προτάσσει ως αντίλογο ότι όταν θα μπει σε λειτουργία η Πτολεμαΐδα 5, η ισορροπία αυτή θα ανατραπεί και πάλι, προς όφελος της ΔΕΗ. Αρα πρέπει να βρεθεί μια χρυσή τομή και ως προς το χρονικό ορίζοντα εφαρμογής των παραπάνω. 

Σε κάθε περίπτωση, το ατελείωτο αυτό παζάρι για τη λίστα των μονάδων, έχει ως αποτέλεσμα να χαθεί ο στόχος για το Market Test του Οκτωβρίου, το οποίο και μετατίθεται για το Νοέμβριο, με το χρόνο να πιέζει αφού πρόκειται για μνημονιακή δέσμευση.

Από εκεί και πέρα, υπάρχει ασφαλώς και το πολιτικό σκέλος. Στη Δυτική Μακεδονία, η κυβέρνηση τα έχει βρει με τον Περιφερειάρχη Θεόδωρο Καρυπίδη, ενώ ο Πρωθυπουργός έχει υποσχεθεί ότι από το 2018 θα ισχύσει ειδικό τιμολόγιο ρεύματος για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις της περιοχής. Οσο για τον ίδιο τον Καρυπιδη, μέχρι σήμερα έχει επιδείξει ανοχή στις επιλογές της κυβέρνησης, πετυχαίνοντας να κρατήσει "χαμηλά" τις όποιες αντιδράσεις. 

Στη Μεγαλόπολη όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Οχι τόσο λόγω του ενός βουλευτή που εκλέγει στην περιοχή ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο λόγω του Περιφερειάρχη. Ο γαλάζιος Πέτρος Τατούλης έχει επανειλλημένα εκφράσει, τόσο τώρα, όσο και στο παρελθόν, επί διακυβέρνησης ΝΔ, την αντίθεσή του στο ενδεχόμενο πώλησης μονάδων. Και στη κυβέρνηση δεν θα ήθελαν να ανοίξουν μετά την Μακεδονία, μέτωπο και στην Πελοπόννησο.