Κερδίζουν χρόνο δια των... συμβούλων για τις ιδιωτικοποιήσεις των ΔΕΗ, ΔΕΠΑ, ΕΛΠΕ - Αμεσα θα τρέξει μόνο ο ΔΕΣΦΑ.

Γιώργος Φιντικάκης   

              

Σύμβουλο για μια ακόμη "χειμαζόμενη" αποκρατικοποίηση, αυτήν του 17% της ΔΕΗ, πρόκειται να προσλάβει το ΤΑΙΠΕΔ, ικανοποιώντας ένα επιπλέον προαπαιτούμενο της αξιολόγησης, δίχως ωστόσο αυτό να σημαίνει ότι ο διαγωνισμός θα προκηρυχθεί φέτος. 

Το προβλέπει το προσχέδιο του συμπληρωματικού μνημονίου του ESM (Supplemental MUO), και ενώ είχαν πρόσφατα ικανοποιηθεί δύο ακόμη προαπαιτούμενα, οι προκηρύξεις για την πρόσληψη συμβούλων ως προς τις ιδιωτικοποιήσεις των ΕΛΠΕ (35%) και της ΔΕΠΑ (65%). 

Στην κυβέρνηση μετά από μπόλικα μπρος-πίσω, φαίνεται να έχουν αποδεχθεί ως αναπόφευκτη την πώληση των κρατικών ποσοστών στις ενεργειακές εταιρείες, όπως το 17% της ΔΕΗ. Δεν ανησυχούν ωστόσο όχι μόνο επειδή γνωρίζουν ότι ακόμη και να πουληθεί το μειοψηφικό αυτό πακέτο της ΔΕΗ, αυτήν δεν χάνει το δημόσιο χαρακτήρα της, αφού με το 34% στο υπερ-Ταμείο, το κράτος θα συνεχίσει να ελέγχει την καταστατική μειοψηφία. Δεν ανησυχούν και επειδή ξέρουν ότι χρονικά η συγκεκριμένη αποκρατικοποίηση δεν πρόκειται να συμβεί ούτε μέσα στο 2018, παρά από το 2019 ή 2020 και μετά, δηλαδή από κάποια άλλη κυβέρνηση.

Στην πραγματικότητα όλοι γνωρίζουν πως το μόνο που θα κάνει ο σύμβουλος θα είναι να εισηγηθεί την βέλτιστη μέθοδο για την πώληση του 17%, δίχως να σημαίνει πως η πρόταση του θα ξεκινήσει να εφαρμόζεται αύριο, κάτι που ούτως ή άλλως είναι πρακτικά αδύνατο. Διότι ποιάς ακριβώς ΔΕΗ να πουληθεί το 17%; Της σημερινής ή εκείνης που θα έχει απομείνει μετά την απομείωση της περιουσιακής της βάσης όταν και όποτε καταστεί δυνατό να πουληθεί το 30%-40% του λιγνιτικού της δυναμικού, μαζί ενδεχομένως με υδροηλεκτρικά; Είναι δυνατόν να γίνουν οι δύο διεργασίες παράλληλα ; Και πως να αποτιμηθεί η αξία της ΔΕΗ όταν το μερίδιο της στην λιανική θα βαίνει τα επόμενα χρόνια συνεχώς συρρικνούμενο ; Η απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα, είναι προφανής. Την γνωρίζουν καλά τόσο οι δανειστές, όσο και η κυβέρνηση που κερδίζει χρόνο ικανοποιώντας απλά κάποια προαπαιτούμενα για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, η εφαρμογή των οποίων θα πάρει πολλά χρόνια.

Αμεσα μόνο ο ΔΕΣΦΑ

Το ίδιο ακριβώς ισχύει και με τις άλλες ενεργειακές ιδιωτικοποιήσεις, με μοναδική εξαίρεση την πώληση του 66% του ΔΕΣΦΑ. Ναι μεν στο προσχέδιο του συμπληρωματικού μνημονίου του ESM που έχει διαρρεύσει, ακριβώς επειδή πρόκειται για ένα παλαιότερο draft, αναφέρονται ως χρονοδιαγράμματα, ημερομηνίες ξεπερασμένες, (π.χ. Αύγουστο 2017 η ολοκλήρωση του διαγωνισμού), ωστόσο η πώληση του ΔΕΣΦΑ είναι η μοναδική αποκρατικοποίηση που έχει πιθανότητες να υλοποιηθεί σχετικά γρήγορα. Ηδη, λέγεται ότι προσελκύει ενδιαφέρον από σοβαρούς επενδυτές, τόσο παλαιούς γνώριμους, όσο πιθανώς και καινούργιους, καθώς η εταιρεία αποτελεί μια ιδιαίτερα ελκυστική περίπτωση με καλές προοπτικές από επιχειρηματικής πλευράς.

Οσο για τις υπόλοιπες ενεργειακές εταιρείες (ΔΕΠΑ, ΕΛΠΕ) θα περιμένουν αρκετά. Ο ΔΕΣΦΑ είναι 100% θυγατρική της ΔΕΠΑ, της οποίας τα ΕΛΠΕ κατέχουν το 35%. Αρα, πριν ιδιωτικοποιηθεί το 65% της ΔΕΠΑ που κατέχει το ΤΑΙΠΕΔ, πρέπει πρώτα να αφαιρεθεί η αξία του ΔΕΣΦΑ. Διαφορετικά δεν θα μπορεί να αποτιμηθεί η αξία του προς πώληση ποσοστού της ΔΕΠΑ. Το ίδιο ακριβώς ισχύει με τα ΕΛΠΕ που κατέχουν το 35% του ΔΕΣΦΑ. Στο δια ταύτα, ακόμη και αν προκηρυχθεί τάχιστα νέος διαγωνισμός για το ΔΕΣΦΑ, θα χρειαστεί τουλάχιστον ένας χρόνος για να καρποφορήσει, άρα καλό δεύτερο εξάμηνο 2018 για να πάρουν μπροστά οι ιδιωτικοποιήσεις των ΔΕΠΑ, ΕΛΠΕ. 

Σύνθετα κουβάρια

Επειτα στην περίπτωση της ΔΕΠΑ, όλοι γνωρίζουν πως αν δεν λυθεί πρώτα το ζήτημα αποχώρησης της εταιρείας από τη λιανική του αερίου, δηλαδή από τα αστικά δίκτυα των τριών ΕΠΑ- όπως ζητούν οι δανειστές- μαζί με το κουβάρι των αποζημιώσεων που συνεπάγεται το άνοιγμα της αγοράς, ιδιωτικοποίηση δεν μπορεί να γίνει. Οσο για τα ΕΛΠΕ επίσης αποτελούν ένα σύνθετο κουβάρι, αφού ουδείς προς το παρόν μπορεί να διαβλέψει την στάση που θα τηρήσει ο όμιλος Λάτση ο οποιος και ελέγχει το 42% στο μετοχικό τους κεφάλαιο. Επίσης η συγκεκριμένη ιδιωτικοποίηση συνδέεται στενά με εκείνην των ΔΕΣΦΑ και ΔΕΠΑ όπου τα ΕΛΠΕ ελέγχουν το 35%, κάτι που είχε γίνει σαφές και το 2014 όταν επί διακυβέρνησης από τους Σαμαρά-Βενιζέλο είχε ανοίξει ξανά το θέμα. 

Τριετή παράταση στη ζωή του ΤΑΙΠΕΔ

Τα πάντα με άλλα λόγια στις ενεργειακές ιδιωτικοποιήσεις έχουν πάει πίσω, δίχως υπαρκτή ρεαλιστική δυνατότητα να κερδηθεί το χαμένο έδαφος. Το ίδιο άλλωστε έχει συμβεί με πάμπολλές αποκρατικοποιήσεις, και αυτός είναι και ο λόγος που σύμφωνα με τον προσχέδιο του συμπληρωματικού μνημονίου, παρατείνεται για τουλάχιστον τρία χρόνια η διάρκεια ζωής του ΤΑΙΠΕΔ, δηλαδή ως τον Ιούνιο του 2020 - κανονικά εκπνέει φέτος τον Ιούνιο- και μέχρι σε κάθε περίπτωση να εκπληρώσει τον στόχο του. Δηλαδή να πουλήσει τις κρατικές συμμετοχές και τα ακίνητα που ανήκουν στο τωρινό του χαρτοφυλάκιο και να φέρει έσοδα γύρω στα 6 δισ ευρώ. Σημειωτέον ότι το περίφημο αναθεωρημένο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων του ΤΑΙΠΕΔ δεν έχει ακόμη εγκριθεί από το ΚΥΣΟΙΠ, κάτι που αναμενόταν να γίνει δια περιφοράς από τους εμπλεκόμενους υπουργούς.

(Δείτε στα συνοδευτικά αρχεία τα πλήρη κείμενα του προσχεδίου του συμπληρωματικού μνημονίου)