Του Χάρη Φλουδόπουλου
Χθες ο βουλευτής της ΝΔ Κώστας Σκρέκας έφερε ως παράδειγμα κακοδιοίκησης την περίπτωση του ΑΗΣ Αγίου Γεωργίου στο Κερατσίνι έναν από τους πιο παλιούς σταθμούς που εδώ και 5 χρόνια είναι παροπλισμένος.
Η τελευταία φορά που δούλεψαν οι μονάδες ΑΗΣ ΑΓ 8 και 9
Χθες ο βουλευτής της ΝΔ Κώστας Σκρέκας έφερε ως παράδειγμα κακοδιοίκησης την περίπτωση του ΑΗΣ Αγίου Γεωργίου στο Κερατσίνι έναν από τους πιο παλιούς σταθμούς που εδώ και 5 χρόνια είναι παροπλισμένος.
Η τελευταία φορά που δούλεψαν οι μονάδες ΑΗΣ ΑΓ 8 και 9
και μαζί τους οι εργαζόμενοι σε αυτές ήταν το ... 2012!
Μάλιστα με την απόφαση της ΡΑΕ 654/2014 οι δύο μονάδες αποσύρθηκαν οριστικά με την επιφύλαξη της εξέτασης για την μονάδα 8, να τεθεί σε εφεδρεία για έκτακτες ανάγκες. Ωστόσο η λειτουργία του ΑΗΣ ΑΓ 8 κρίνεται τόσο αντιοικονομική ώστε να μην προκρίνεται η διατήρησή της ούτε ως εφεδρεία εκτάκτων αναγκών.
Στο σταθμό ωστόσο υπηρετούν ακόμη και σήμερα 77 άτομα. Από αυτούς οι 16 είναι συνδικαλιστές (6 σε Δ.Σ πρωτοβάθμιων συνδικαλιστικών συλλόγων και 10 σε τοπικά συμβούλια των πρωτοβάθμιων συλλόγων) απολαμβάνοντας ταυτόχρονα με τα επιδόματα που προβλέπονται για τους εργαζόμενους σε ενεργές μονάδες και συνδικαλιστικές άδειες.
Το κόστος για τη ΔΕΗ να διατηρεί 77 εργαζόμενους σε πόστο χωρίς αντικείμενο υπολογίζεται σε 3,5 εκατ. ευρώ ετησίως, σύμφωνα με τα όσα είπε χθες ο κ.Σκρέκας.
Οι αντίστοιχες περιπτώσεις πάντως δε σταματούν μόνο στο Κερατσίνι. Σημαντικός αριθμός εργαζόμενων είναι τοποθετημένοι στις επίσης κλειστές μονάδες του Λαυρίου, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με τις μονάδες της Πτολεμαΐδας.
Ωστόσο δεν είναι μόνο οι κλειστές μονάδες και η διατήρηση εργαζομένων σε αυτές που προκαλεί αδικαιολόγητη σπατάλη χρημάτων και κυρίως ανθρώπινου δυναμικού που παραμένει αναξιοποίητο για την εταιρεία.
Σε περιοχές της χώρας που η ΔΕΗ πραγματοποιεί επενδύσεις, διατηρεί διάφορα κέντρα επίβλεψης έργων. Το πρόβλημα με τα κέντρα αυτά είναι ότι συνεχίζουν να λειτουργούν, χωρίς ουσιαστικό αντικείμενο ακόμη και μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής των έργων. Το πιο παλιό κέντρο αφορά τον Αώο, ένα έργο που έχει παραδοθεί εδώ και 35 χρόνια, ενώ το πιο πρόσφατο είναι της Δ. Μακεδονίας το οποίο παρέδωσε πέρυσι τον Ιλαρίωνα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στο κέντρου του Αλιβερίου υπηρετούν 11 άτομα παρότι η μονάδα έχει ολοκληρωθεί εδώ και χρόνια.
Τα προβλήματα βεβαίως δε σταματούν εδώ. Σε πολλές περιπτώσεις παρατηρείται το φαινόμενο να υπάρχουν υπεράριθμοι σε υπηρεσίες που θεωρούνται ευνοϊκές την ίδια στιγμή που καταγράφονται σημαντικές ελλείψεις σε άλλα πόστα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα ο ΑΗΣ Κομοτηνής και το υδροηλεκτρικό του Πλαστήρα.
Στον μεν ΑΗΣ Κομοτηνής η ΔΕΗ είχε φτάσει να απασχολεί 150 άτομα, επικαλούμενη ότι το προσωπικό πραγματοποιεί συντηρήσεις και επισκευές, στο δε Πλαστήρα είναι γνωστό ότι το 2007 και ενώ ήδη υπηρετούσαν εκεί περίπου 90 υπάλληλοι, στην τότε προκήρυξη για τις προσλήψεις περιλήφθηκαν δεκάδες νέες θέσεις.
Μάλιστα με την απόφαση της ΡΑΕ 654/2014 οι δύο μονάδες αποσύρθηκαν οριστικά με την επιφύλαξη της εξέτασης για την μονάδα 8, να τεθεί σε εφεδρεία για έκτακτες ανάγκες. Ωστόσο η λειτουργία του ΑΗΣ ΑΓ 8 κρίνεται τόσο αντιοικονομική ώστε να μην προκρίνεται η διατήρησή της ούτε ως εφεδρεία εκτάκτων αναγκών.
Στο σταθμό ωστόσο υπηρετούν ακόμη και σήμερα 77 άτομα. Από αυτούς οι 16 είναι συνδικαλιστές (6 σε Δ.Σ πρωτοβάθμιων συνδικαλιστικών συλλόγων και 10 σε τοπικά συμβούλια των πρωτοβάθμιων συλλόγων) απολαμβάνοντας ταυτόχρονα με τα επιδόματα που προβλέπονται για τους εργαζόμενους σε ενεργές μονάδες και συνδικαλιστικές άδειες.
Το κόστος για τη ΔΕΗ να διατηρεί 77 εργαζόμενους σε πόστο χωρίς αντικείμενο υπολογίζεται σε 3,5 εκατ. ευρώ ετησίως, σύμφωνα με τα όσα είπε χθες ο κ.Σκρέκας.
Οι αντίστοιχες περιπτώσεις πάντως δε σταματούν μόνο στο Κερατσίνι. Σημαντικός αριθμός εργαζόμενων είναι τοποθετημένοι στις επίσης κλειστές μονάδες του Λαυρίου, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με τις μονάδες της Πτολεμαΐδας.
Ωστόσο δεν είναι μόνο οι κλειστές μονάδες και η διατήρηση εργαζομένων σε αυτές που προκαλεί αδικαιολόγητη σπατάλη χρημάτων και κυρίως ανθρώπινου δυναμικού που παραμένει αναξιοποίητο για την εταιρεία.
Σε περιοχές της χώρας που η ΔΕΗ πραγματοποιεί επενδύσεις, διατηρεί διάφορα κέντρα επίβλεψης έργων. Το πρόβλημα με τα κέντρα αυτά είναι ότι συνεχίζουν να λειτουργούν, χωρίς ουσιαστικό αντικείμενο ακόμη και μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής των έργων. Το πιο παλιό κέντρο αφορά τον Αώο, ένα έργο που έχει παραδοθεί εδώ και 35 χρόνια, ενώ το πιο πρόσφατο είναι της Δ. Μακεδονίας το οποίο παρέδωσε πέρυσι τον Ιλαρίωνα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στο κέντρου του Αλιβερίου υπηρετούν 11 άτομα παρότι η μονάδα έχει ολοκληρωθεί εδώ και χρόνια.
Τα προβλήματα βεβαίως δε σταματούν εδώ. Σε πολλές περιπτώσεις παρατηρείται το φαινόμενο να υπάρχουν υπεράριθμοι σε υπηρεσίες που θεωρούνται ευνοϊκές την ίδια στιγμή που καταγράφονται σημαντικές ελλείψεις σε άλλα πόστα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα ο ΑΗΣ Κομοτηνής και το υδροηλεκτρικό του Πλαστήρα.
Στον μεν ΑΗΣ Κομοτηνής η ΔΕΗ είχε φτάσει να απασχολεί 150 άτομα, επικαλούμενη ότι το προσωπικό πραγματοποιεί συντηρήσεις και επισκευές, στο δε Πλαστήρα είναι γνωστό ότι το 2007 και ενώ ήδη υπηρετούσαν εκεί περίπου 90 υπάλληλοι, στην τότε προκήρυξη για τις προσλήψεις περιλήφθηκαν δεκάδες νέες θέσεις.
Πάντως στον ΑΗΣ Κομοτηνής σήμερα το προσωπικό έχει περιοριστεί στα 78 άτομα, ενώ η μονάδα και οι εργαζόμενοί της συνεισέφεραν καθοριστικά στην πρόσφατη ενεργειακή κρίση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου