Κυριακή 5 Μαρτίου 2017

Πραγματοποιήθηκε το 54ο Γενικό Συμβούλιο της ΕΤΕ-ΔΕΗ - Ο απολογισμός και το πρόγραμμα δράσης

Στη Θεσσαλονίκη πραγματοποιήθηκε το 54ο Γενικό Συμβούλιο της ΕΤΕ-ΔΕΗ.
Ακολουθούν ο απολογισμός και το πρόγραμμα δράσης:
 
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ
(ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ: Εμμ. Τωμαδάκης, Γενικός Γραμματέας)
Εισαγωγή
 
        Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,
Το 54ο Γενικό Συμβούλιο της Ένωσής μας, της ΕΤΕ-ΔΕΗ, πραγματοποιείται σε ακραίες και δυσμενείς κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, χωρίς μεταπολιτευτικό προηγούμενο, σε μια περίοδο έντονης  ανατροπής των εργασιακών, συλλογικών και κοινωνικών κεκτημένων, εγγυήσεων και δικαιωμάτων των λαϊκών στρωμάτων.
Το επόμενο χρονικό διάστημα, κυβέρνηση και δανειστές  σε αγαστή συνεργασία, έχουν ως στόχο την πλήρη κατάρρευση του κοινωνικού κράτους και τον αφελληνισμό της χώρας μας, με την εφαρμογή νέων αντιλαϊκών μέτρων και ξεπουλήματος της εγχώριας παραγωγής. :
Οι πολιτικές που συμφωνήθηκαν από την κυβέρνηση, την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο πλαίσιο του 3ου και χειρότερου μνημονίου, επιβάλουν ως συνταγή εξόδου από την κρίση τα πιο απεχθή νεοφιλελεύθερα μέτρα και μοντέλα, αυτά που γέννησαν τη κρίση.
Εξελίξεις καταστροφικές που έχουν επιδεινώσει και θα επιδεινώσουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση στη χώρα μας. Ενώ την ίδια στιγμή αποκαλύφθηκαν πλήρως οι εθνικές στρατηγικές ηγεσιών και των οικονομικών ελίτ δήθεν θεματοφυλάκων του Ευρωπαϊκού ιδεώδους και της Ενωμένης Ευρώπης και μόνο σαν αστείο ακούγετε σήμερα η ενιαία οικονομία, η ενιαία εξωτερική και αμυντική πολιτική.
Το 2017 οι πολιτικές που έχουν αποφασισθεί στην Ε.Ε. θα έχουν ως  αποτέλεσμα τη φτωχοποίηση, την οικονομική εξαθλίωση και την υποδούλωση των λαών, με ταυτόχρονη υπερσυγκέντρωση του πλούτου σε λίγους και εκλεκτούς του συστήματος.
Σε αυτή τη συγκυρία, το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να ανασυνταχθεί, αφήνοντας πίσω αναποτελεσματικές πρακτικές, ότι το πλήγωσε  και ότι το έφερε αντιμέτωπο με τον κοινωνικό ιστό. Οφείλει  να δημιουργήσει ένα νέο κοινωνικό μέτωπο που θα έχει ως στόχο να αποτρέψει αυτές τις πολιτικές της βαρβαρότητας και της κοινωνικής εξαθλίωσης.
1.      ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΗΡΘΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ
 Οι Έλληνες εργαζόμενοι βρέθηκαν χωρίς να το θέλουν στη μέγγενη του Μνημονίου, εξαπατημένοι από τις Κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, ανεξαρτήτως χρώματος και ιδεολογίας. Μνημόνια που επιβλήθηκαν από διαχρονικές παθογένειες της οικονομίας και του κράτους.
Υπήρχαν βέβαια δομικά ελαττώματα της ελληνικής οικονομίας που εξακολουθούν να υφίστανται σήμερα, όπως η μειωμένη ανταγωνιστικότητα, το δυσλειτουργικό κράτος, οι αυξητικές κρατικές δαπάνες, η κακοδιαχείριση και φτωχή οργάνωση της αγοράς αγαθών και υπηρεσιών και κυρίως το πελατειακό πολιτικό σύστημα, που όμως θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν και να  διορθωθούν με άλλου είδους πολιτική και να οδηγήσουν σε απτά αποτελέσματα.
Είναι πλέον εμφανές, πως στην Ευρώπη υπάρχει ανισορροπία και εγγενή διαφορά στο μέγεθος της ανάπτυξης μεταξύ των χωρών μελών της ευρωζώνης, που περιορίζει την ανταγωνιστικότητα της περιφέρειας και ενισχύει τα δημοσιονομικά ελλείμματα στις χώρες του νότου. Μια Ευρώπη δύο ταχυτήτων.
Η Ελλάδα ανήκει τώρα σε μια νέα κατηγορία χωρών μελών, αυτή των οικονομικά «οπισθοδρομικών χωρών», καθώς σήμερα επικρατεί αβεβαιότητα ως προς το πότε θα τελειώσει η κρίση.
Οι Ευρωπαίοι, φάνηκε εξ αρχής ότι δεν ενδιαφέρονταν για μακροπρόθεσμη λύση, αλλά μάλλον για να σώσουν τις ευρωπαϊκές τράπεζες και να δώσουν μια προειδοποίηση σε άλλες χώρες που δεν ήλεγχαν το έλλειμμά τους.
Αυτή τη στιγμή χρειάζεται ένα σχέδιο εκσυγχρονισμού της ΕΕ για να αντιμετωπιστούν οι ανισορροπίες. Είναι επιτακτική ανάγκη να υπάρξει περαιτέρω οικονομική και πολιτική σύγκλιση, όπως και μεγαλύτερη αλληλεγγύη. «Χρειάζεται αλλαγή συνθηκών», καθώς και «αποδοχή του αναπόφευκτου του κοινού μέλλοντος σε έναν κόσμο που συνεχώς αλλάζει».
Κινούμαστε χωρίς διέξοδο, χωρίς προοπτική υπό το καθεστώς μόνιμων εκβιασμών κάθε τύπου και προέλευσης. Οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα να διατυμπανίζουν δια μέσου των μέσων μαζικής ενημέρωσης που ελέγχουν, ότι για τη κρίση φταίει ο απλός πολίτης που λάμβανε δάνεια, ο μεγάλος αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων και οι συνδικαλιστικές ελευθερίες.
Η Κυβέρνηση αφού εξαπάτησε τον Ελληνικό λαό, όπως και οι προηγούμενες, υπέγραψε ένα ακόμη μνημόνιο (3ο) και ετοιμάζεται για το 4ο. Απέδειξε ότι βρίσκεται συντεταγμένη με τις ορέξεις της Τρόικας, που την ονόμασε θεσμούς (υποτιμώντας την νοημοσύνη του Ελληνικού λαού), έχοντας ως στόχο να μειώσει το εργασιακό και ασφαλιστικό κόστος των επιχειρήσεων και να δώσει τους Δημόσιους Οργανισμούς και Επιχειρήσεις στους ιδιώτες ψευτοεπενδυτές, που καιροφυλακτούν εδώ και χρόνια, επιτυγχάνοντας όσα δεν κατάφεραν οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Η εφαρμογή του Μνημονίου είχε ως αποτέλεσμα :
•       Την οικονομική εξαθλίωση του λαού μας και την αύξηση της ανεργίας σε ποσοστό πάνω από 26%.
•       Την πλήρη απορρύθμιση του κοινωνικού κράτους και των εργασιακών σχέσεων.
•       Τη μείωση των δημοσίων επενδύσεων.
•       Την υπερφορολόγηση του μισθωτού, του ανέργου και του συνταξιούχου.
•       Τη ραγδαία αύξηση του μεταναστευτικού ρεύματος, από τις παραγωγικές ηλικίες των Ελλήνων πολιτών.
•       Το ξεπούλημα της Δημόσιας περιουσίας.
•       Την ανεξέλεγκτη είσοδο λαθρομεταναστών στη χώρα μας, με ότι αυτό σημαίνει για την εθνική και κοινωνική συνοχή.
•       Το κυριότερο, δεν διαφαίνεται έξοδος από την κρίση, ούτε ελπίδα και προοπτική.
Όλα τα παραπάνω έχουν ως αποτέλεσμα να έχουμε  μια Ελλάδα με λιγότερη εθνική κυριαρχία, από κάθε άλλη στιγμή τα τελευταία  χρόνια και η διάσταση της εξέλιξης αυτής θα φανεί σύντομα.
Ουδείς μπορεί να ισχυριστεί ότι η κυβέρνηση της «πρώτης φοράς αριστεράς» είναι κυβέρνηση προδοτών. Είναι όμως μια κυβέρνηση που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε αποτελέσματα αντίστοιχα μιας κυβέρνησης προδοτών.
Η Ελλάδα βρίσκεται επί της ουσίας υπό κατοχή, εξαιτίας του ανίκανου και υποτελούς πολιτικού συστήματος που διαθέτει τα τελευταία χρόνια.
Η μόνη λύση σε αυτή τη λαίλαπα είναι να μείνουμε ενωμένοι και να είμαστε αποφασισμένοι χωρίς να παρεκκλίνουμε της πορείας για την οποία έχουμε επιλεγεί.
Μα πάνω απ΄όλα, πρέπει να παραμείνουμε σταθεροί στις θέσεις, στις απόψεις και στις διεκδικήσεις μας
Τα Συνδικάτα, οφείλουν σήμερα να ανασυγκροτηθούν και να προχωρήσουν με συντονισμό σε αγώνες με κοινό πρόγραμμα, με κοινή ενημέρωση, με κοινές απεργιακές κινητοποιήσεις και με ενιαίο μέτωπο εργαζομένων.
Η πλήρης ταύτιση του Συνδικαλιστικού κινήματος, με τις κομματικές ηγεσίες, μόνο δεινά προκάλεσαν στο εργατικό κίνημα.
2.      ΑΠΟΡΥΘΜΙΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
Τα μνημόνια διαδέχονται το ένα το άλλο και οι αντεργατικοί νόμοι ψηφίζονται και εφαρμόζονται με ακάθεκτο ρυθμό, με αποτέλεσμα ο κόσμος της μισθωτής εργασίας να ζει σε μια «εργασιακή ζούγκλα», όπως είναι:
1. Η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
2. Η επιβολή των Ειδικών Επιχειρησιακών Συμβάσεων Εργασίας όπου οδηγεί σε ατομικές.
3. Η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων.
4. Ο περιορισμός της πλήρους απασχόλησης.
5. Η κατάργηση του 8ώρου μέσω του ελαστικού ωραρίου.
6. Η ενοικίαση των εργαζομένων μέσω περίεργων εταιρειών που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια.
7. Η κάλυψη των πάγιων αναγκών με συμβάσεις έργου και διμηνίτες αποτελούν τον κανόνα στις εργασιακές σχέσεις.
Στον Όμιλο ΔΕΗ το μισθολογικό κόστος έχει συρρικνωθεί περίπου 1 δις ευρώ από το τέλος του 2009 και το χρονοεπίδομα παραμένει παγωμένο έως ότου η ανεργία πέσει κάτω από 10%.
Η διαφορά του μισθολογικού κόστους φέρνει δυσλειτουργία στην Επιχείρηση και διαχωρίζει το προσωπικό του Ομίλου, με ότι αυτό συνεπάγεται για τους εργαζόμενους.
Αυτή είναι η σημερινή σκληρή πραγματικότητα που απορρυθμίζει τη ζωή των εργαζομένων και διαλύει την κοινωνία.
Στόχος μας το προσεχές διάστημα είναι :
Η κατάργηση των αντεργατικών νόμων
•        Ο σεβασμός των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και η υπερίσχυση των κλαδικών συμβάσεων εργασίας, έναντι των επιχειρησιακών.
•       Κατάργηση των ελαστικών μορφών εργασίας
•       Είμαστε αντίθετοι σε αξιολογήσεις προσωπικού που θέλει να επιβάλει η Διοίκηση της ΔΕΗ, η οποίες υποκρύπτουν απολύσεις  και είναι μνημονιακής έμπνευσης.
•       Εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας και η ενίσχυση των           ελεγκτικών μηχανισμών
•       Επαναφορά του Οργανισμού Μεσολάβησης Διαιτησίας στην προ Μνημονίου εποχή.
•       Απαγόρευση αναιτιολόγητων απολύσεων, ειδικά στις κερδοφόρες επιχειρήσεις, επαναφορά των νομίμων ορίων για τις ομαδικές απολύσεις και αύξηση του ύψους των αποζημιώσεων.
•       Προσλήψεις για την κάλυψη άμεσων αναγκών, στους τομείς που το κράτος στηρίζει το κοινωνικό σύνολο.
Αυτή είναι η στρατηγική μας και με αυτή πορευόμαστε, για ένα    καλύτερο εργασιακό περιβάλλον.
3.      Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΑΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΣΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Σήμερα η κυβέρνηση, αντί της κατοχυρωμένης νομοθετικά χρηματοδότησης του φορέα μας, προχώρησε στη δημιουργία δύο νέων ασφαλιστικών φορέων για όλους τους Έλληνες: του ΕΦΚΑ (κύρια σύνταξη & υγεία) και του ΕΤΕΑΑΠ (επικουρικό & πρόνοια).
Ταυτόχρονα προχώρησε στην κατάργηση του ΙΚΑ/ΤΑΠ/ΔΕΗ και της αυτοτέλειάς του, όπως και του ΤΑΥΤΕΚΩ. Επιπλέον έχουμε και την κατάργηση του «Παγίου Πόρου» του νόμου 2773/1999, ρητά ορίζεται και στη διάταξη της παρ. Γ, υποπαρ. 2.5 (ii), εδ. ε΄ του Ν. 4336/2015. Ότι δεν κατάφεραν οι προηγούμενες κυβερνήσεις το κατάφερε μια κυβέρνηση της «αριστεράς».
Αποτέλεσμα αυτού του ασφαλιστικού εκτρώματος, είναι οι επιπτώσεις που υφίστανται οι δικαιούχοι του πρώην ασφαλιστικού φορέα μας, όπως είναι:
•       Η τεράστια αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.
•       Η σημαντική μείωση των συντάξιμων αποδοχών.
•       Η πολύμηνη καθυστέρηση στον υπολογισμό και απονομή της σύνταξης.
•       Η μη απόδοση του εφάπαξ, και η αδυναμία αποπληρωμής στις ιατροφαρμακευτικές δαπάνες.
Συνάδελφοι,
Πρέπει να κινηθούμε άμεσα, συλλογικά και μαζικά. Οι καιροί ου μενετοί!
Υπάρχουν λύσεις, υπάρχουν δυνατότητες – εάν παλέψουμε!
Ποιος όμως θα κινητοποιήσει για εμάς την Ελληνική Πολιτεία, εάν εμείς οι ίδιοι δεν ενδιαφερθούμε καθόλου;
Πρέπει επομένως άμεσα και οργανωμένα να ενεργήσουμε, να πετύχουμε τώρα την κινητοποίηση όλου του συστήματος με σκοπό την προάσπιση των δικαιωμάτων μας.
Μεταξύ άλλων, όπως έχει ήδη συζητηθεί και αξιολογηθεί, πρέπει να κινηθούμε «εχθές» για να προσβάλλουμε την πιο πρόσφατη Υπουργική Απόφαση που αφορά στον μειωμένο «Πάγιο Πόρο» (ΦΕΚ 3086 Β΄/29.09.2016), συμπροσβάλλοντας συνολικά τις εις βάρος μας παράνομες διοικητικές πράξεις που θίγουν τα δικαιώματά μας, όπως τα είχε εγγυηθεί η Πολιτεία με το Ν. 2773/1999.
Θα πρέπει ασφαλώς να ακολουθήσουν σειρά ενεργειών, διαβημάτων, παραστάσεων, αιτημάτων και προσφυγών μας στη δικαιοσύνη, σε ελληνικό αλλά και με έμφαση σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Πρέπει  να κινηθούμε τώρα, άμεσα, συλλογικά και δυναμικά.
Διαφορετικά, θα είναι σαν να έχουμε συναινέσει σε ότι θα ακολουθήσει – ας μην περιμένουμε να το διαπιστώσουμε.
4.      Η ΑΓΟΡΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΔΕΗ
Για την ΕΤΕ/ΔΕΗ η πρόσβαση στην ηλεκτρική ενέργεια αποτελεί προϋπόθεση για την κοινωνική ευημερία. Η Πολιτεία οφείλει να εξασφαλίζει ενεργειακή επάρκεια σε προσιτές τιμές ηλεκτρικής ενέργειας για τα νοικοκυριά και τις παραγωγικές δραστηριότητες.
Ταυτόχρονα για να διασφαλιστεί ένα κοινωνικό δίχτυ ασφάλειας και αλληλεγγύης για τις οικογένειες που αδυνατούν να πληρώσουν, έστω και μειωμένο κόστος ηλεκτρικής ενέργειας, πρέπει:
1. Να διασφαλισθεί ο κοινωνικός ρόλος της ΔΕΗ.
2. Να διασφαλισθεί, με αξιοπιστία και δικαιοσύνη ότι στο πλέγμα κοινωνικής αλληλεγγύης και υποστήριξης θα περιλαμβάνονται μόνο εκείνοι που βρίσκονται σε πραγματική αδυναμία.
4. Να αντιμετωπισθεί ριζικά κάθε είδος λαϊκισμού, δημαγωγίας και ανευθυνότητας που δημιουργεί συνθήκες αναρχίας και εκμετάλλευσης των κοινωνικών παροχών από επιτήδειους, διακινδυνεύοντας τελικά τη βιωσιμότητα του κοινωνικού πλέγματος αλληλεγγύης.
Προϋπόθεση, για την εφαρμογή όλων των παραπάνω, είναι να βγει η ΔΕΗ από το οικονομικό και επιχειρηματικό τέλμα που έχει περιέλθει το τελευταίο χρονικό διάστημα με ευθύνη των κυβερνήσεων και όχι των εργαζομένων γιατί, δυστυχώς, η χρεωκοπία χτυπάει τώρα και την πόρτα της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού.
Είναι γνωστό ότι, όταν χρεοκοπεί  ο ενεργειακός πυλώνας μιας χώρας, τότε χρεοκοπεί η ίδια η χώρα, με ότι αυτό σημαίνει για τους πολίτες της.
Διοίκηση και κυβέρνηση το ομολογούν δημόσια αλλά δυστυχώς δεν έχουν ένα συγκεκριμένο πλάνο ώστε να αποσοβήσουν την επερχόμενη κατάρρευση του Ομίλου ΔΕΗ, ο οποίος έφτασε να διανύει τη χειρότερη περίοδο της ιστορίας του, καθώς υπάρχουν μια σειρά από προβλήματα, όπως:
•    Τα ανείσπρακτα υπόλοιπα στο τέλος του  2016 εκτινάχθηκαν στα 3 δις ευρώ περίπου, διπλάσια σε σχέση με 2 χρόνια πριν. Ο ολέθριος υπερδιπλασιασμός των ανείσπρακτων υπολοίπων της εταιρείας οφείλεται στη δραματική επιδείνωση της φτώχειας τα τελευταία δύο χρόνια, αλλά και της αλόγιστης εντολής του αρμόδιου υπουργού να δοθεί ελεύθερο πιστωτικό όριο (πλαφόν) 1000 ευρώ σε όλους τους καταναλωτές-πελάτες της ΔΕΗ, ανεξαρτήτως της οικονομικής τους κατάστασης και ιδιότητας.
•   Οι επισφάλειες το 2015 εκτινάχθηκαν στα 781 εκατομμύρια ευρώ από τα 309 εκατομμύρια ευρώ του 2014, ενώ έως το τέλος του Α΄ εξαμήνου του 2016 συσσωρεύτηκαν επιπλέον επισφάλειες 296,6  εκατομμύρια ευρώ.
•    Οι ζημιές (προ φόρων) το 2015 ανήλθαν σε 106,6 εκατομμύρια ευρώ έναντι κερδών 137,6 εκατομμυρίων ευρώ το 2014. Για το 2017 λόγω συρρίκνωσης του μεριδίου αγοράς της επιχείρησης, των δημοπρασιών ΝΟΜΕ και της έκπτωσης του 15% που εφαρμόζει για να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό, αναμένεται μείωση του μεικτού περιθωρίου κέρδους της επιχείρησης έως και 600 εκατομμύρια ευρώ σε σχέση με το 2015. Επιπλέον, ο λειτουργός της αγοράς (ΛΑΓΗΕ) υπολογίζει για το 2017 χρέωση προμηθευτών για την κάλυψη της μαύρης τρύπας ύψους 372 εκ. ευρώ, που σημαίνει επιπλέον μείωση περιθωρίου κέρδους της ΔΕΗ κατά 300 εκατομμύρια. Άρα, συνολικά το 2017 τα αποτελέσματα αναμένεται να είναι επιβαρυμένα έως και 900 εκατομμύρια ευρώ σε σχέση με το 2015.
 •   Για τη ΔΕΗ, σύμφωνα με ανακοίνωση – απάντηση της επιχείρησης σε δημοσίευμα, οι υπολειπόμενες λήξεις δανείων για το 2017 ανέρχονται σε €640 εκατομμύρια. Αν προστεθούν και οι συμβολαιοποιημένες πληρωμές σε προμηθευτές για το 2017, που βρίσκονται στα 700 εκατομμύρια ευρώ και οι ληξιπρόθεσμες οφειλές της ΔΕΗ προς τον ΑΔΜΗΕ, που τον Σεπτέμβρη του 2016 ανέρχονται στα 302 εκατομμύρια ευρώ, τότε οι συνολικές ανάγκες για χρηματοδότηση της ΔΕΗ το 2017 ανέρχονται τουλάχιστον στα 1,642 δις. Και χωρίς σε αυτά να αθροίζονται οι επιπλέον δανειακές ανάγκες της εταιρείας που θα προκύψουν από την κατά 900 εκατομμύρια μείωση του μικτού περιθωρίου.
•  Το επιτόκιο του τριετούς ομολόγου της εταιρείας ύψους 200 εκατομμυρίων ευρώ που εκδόθηκε το 2014 εκτινάχθηκε από τα 4,75% στα 9,5% το 2016, το επιτόκιο του πενταετούς ομολόγου της εταιρείας ύψους 500 εκατομμυρίων ευρώ που εκδόθηκε το 2014 εκτινάχθηκε από τα 5,50% στα 13,5%  το 2016. Αυτό αποδεικνύει την τραγική αδυναμία της ΔΕΗ να δανειστεί από τις αγορές με ανταγωνιστικούς και βιώσιμους όρους δανειοδότησης.
•  Η χρηματιστηριακή αποτίμηση της εταιρείας καταποντίστηκε στα 500 εκατομμύρια ευρώ αρχές του 2017, όταν το 2014 ήταν στο 1,52 δις ευρώ. Μία τραγική πτώση 900 εκ ευρώ στην αξία της επιχείρησης που αντιστοιχεί σε ζημιά για το Δημόσιο 500 εκατομμυρίων ευρώ.
Από τα παραπάνω φαίνεται πως η σημερινή κατάσταση της ΔΕΗ χαρακτηρίζεται τραγική. Η Κυβέρνηση και ο αρμόδιος Υπουργός δεν αντιλαμβάνονται ότι έχουν δημιουργήσει μια ωρολογιακή βόμβα μεγατόνων, που είναι έτοιμη να σκάσει ανά πάσα στιγμή και να παρασύρει όλη τη χώρα. Είναι φανερό πως,  στην παρούσα φάση τα προβλήματα της ΔΕΗ κινούνται σε έξι άξονες: ανείσπρακτες οφειλές, έλλειψη ρευστότητας, απώλεια μεριδίων αγοράς, έλλειψη ανταγωνιστικότητας, πιστοληπτική ασφυξία, απουσία στρατηγικού επιχειρηματικού πλάνου για την αντιμετώπιση όλων των παραπάνω και την διασφάλιση μακροχρόνιας βιωσιμότητας της Εταιρίας.
 Μια πιθανή κατάρρευση της ΔΕΗ θα έχει άμεσο οικονομικό και κοινωνικό αντίκτυπο, καθώς θα έχει ολέθριες  επιπτώσεις στον παραγωγικό  ιστό της χώρας, στη βιομηχανία, στον τουρισμό, στον αγροτικό τομέα, στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, στα νοικοκυριά στους αδύναμους και ανήμπορους.
Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και της απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας, οι θέσεις μας είναι διαχρονικές και ξεκάθαρες:
Εδώ και τώρα, υλοποίηση ενός μακροχρόνιου ενεργειακού σχεδιασμού που θα περιλαμβάνει :
Ένα επιχειρησιακό σχέδιο για τη ΔΕΗ, που θα καλύπτει και θα διασφαλίζει στην ηλεκτρενέργεια της χώρας με συγκεκριμένα    χαρακτηριστικά, όπως :
•       Δημόσιο και Εθνικό ρόλο.
•       Αναπτυξιακό χαρακτήρα για την Ελληνική οικονομία.
•       Κοινωνική αλληλεγγύη για τις ευπαθείς ομάδες πολιτών ως κοινωνικό αγαθό.
Ενώ η ΔΕΗ βρίσκεται σε αδιέξοδο, δεν είναι τυχαίο ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα, γινόμαστε αποδέκτες ανακοινώσεων και προθέσεων κυβερνητικών παραγόντων με βάση τις προτροπές των δανειστών μας, οι οποίοι έχουν «βάλει στο μάτι» τη ΔΕΗ εδώ και πολλά χρόνια και αφού την απαξίωσαν :
Απαιτούν εδώ και τώρα την πώληση του 17% της ΔΕΗ (συμπεριλαμβάνοντας και το ΔΕΔΔΗΕ) και την πώληση του 40% λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων, εάν δεν είναι επιτυχής κατά την άποψή τους, η απώλεια του 50% της Παραγωγής και της Εμπορίας της ΔΕΗ, μέσω της εφαρμογής του μοντέλου ΝΟΜΕ.
Το μοντέλο ΝΟΜΕ εφαρμόστηκε γιατί είναι επιταγή του 3ου μνημονίου που προβλέπει την παραχώρηση ως το 2020 του 50% της Παραγωγής και της Εμπορίας της ΔΕΗ σε ιδιώτες, αντικαθιστώντας το σχέδιο της «Μικρής ΔΕΗ», την οποία η Διοίκηση της Επιχείρησης και κυβερνητικά στελέχη την αναπολούν ως καλύτερη λύση σε σχέση με τα ΝΟΜΕ.
Στερνή μου γνώση να σε είχα πάντα.
Όσον αφορά τον ΑΔΜΗΕ, αυτός έχει πάρει προ πολλού το δρόμο της ιδιωτικοποίησης με τη μεταφορά του 24% των μετοχών και το μάνατζμεντ  στην κινέζικη εταιρεία state grid international.
Αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη η απόσχισή του από τη ΔΕΗ, με ότι σημαίνει αυτό για τα οικονομικά της μητρικής εταιρείας καθώς χάνει το πιο πολύτιμο περιουσιακό της στοιχείο.
Η πώληση του ΑΔΜΗΕ θα έχει ως συνέπεια την οικονομική αιμορραγία, περίπου 200 εκατ. Ευρώ στον ισολογισμό του Ομίλου με αποτέλεσμα την περεταίρω οικονομική συρρίκνωση του.
Όλοι θυμόμαστε ότι ο ΑΔΜΗΕ ήταν σημείο αναφοράς στην προεκλογική  εκστρατεία του πρωθυπουργού της χώρας, όσον αφορά την ακύρωση της ιδιωτικοποίησης του από την τότε κυβέρνηση. Τώρα ξεχάστηκαν όλες οι υποσχέσεις στο όνομα της «ανάπτυξης» και του ανταγωνισμού, αλλά κυρίως στα κελεύσματα των οικονομικών συμφερόντων που επάξια εκπροσωπεί ή εκάστοτε κυβέρνηση.
Ο χειρισμός του συγκεκριμένου ζητήματος αποδεικνύει, πως όλες οι κυβερνήσεις αντιλαμβάνονται το Δημόσιο συμφέρον και το μέλλον της Επιχείρησης.
Αντίστοιχα, στην άλλη θυγατρική εταιρεία του Ομίλου τον ΔΕΔΔΗΕ προκαλείται οικονομικός στραγγαλισμός, με την μη απόδοση των οφειλομένων χρηματικών ποσών από τη ΔΕΗ και τον αντίκτυπο που έχει στην ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό του Δικτύου.
Ως συνήθως το «μάρμαρο» το πληρώνουν οι εργαζόμενοι, αρχής γενομένης με τη μείωση του μισθολογικού κόστους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι του ΔΕΔΔΗΕ να βρίσκονται σε διαρκής απεργιακές κινητοποιήσεις, γιατί για εμάς προέχει το συμφέρον των εργαζομένων και κανενός άλλου παράγοντα και για αυτό αγωνιζόμαστε και θα αγωνιστούμε για πάντα.
Για την ΕΤΕ/ΔΕΗ οι πολιτικές που εφαρμόζονται στον Όμιλο ΔΕΗ δεν μας βρίσκουν σύμφωνους και θα αγωνισθούμε να τις αποτρέψουμε όλοι μαζί, για το λόγο αυτό το επόμενο χρονικό διάστημα έχουμε ως προτεραιότητα :
•       Να διαφυλάξουμε τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων στον ΑΔΜΗΕ, όπως είναι και στις άλλες εταιρείες του Ομίλου σήμερα.
•       Να χρησιμοποιήσουμε όλα τα ένδικα μέσα στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό, με σκοπό να ακυρώσουμε την πώληση του ΑΔΜΗΕ
•       Να αποτρέψουμε περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του Ομίλου ΔΕΗ.
•       Να αρθούν οι αδικίες προς τους εργαζόμενους του ΔΕΔΔΗΕ .
•       Να εξακολουθούν όλοι οι εργαζόμενοι σε όλες τις εταιρείες του Ομίλου να διέπονται από τον ίδιο Κ.Κ.Π. και το ίδιο μισθολόγιο διαχρονικά και να μην υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ των εταιρειών του Ομίλου.
•       Να υπάρξει ανανέωση του γερασμένου προσωπικού με προσλήψεις σε υπηρεσίες που είναι απαραίτητες.
•       Να υπάρχουν ίσοι όροι ανταγωνισμού στην απελευθερωμένη αγορά ενέργειας, μεταξύ ΔΕΗ και ιδιωτών παρόχων.
•       Να προχωρήσουν τάχιστα και να ολοκληρωθούν τα νέα μεγάλα έργα (Πτολεμαΐδα 5, Έξυπνοι μετρητές κ.α.).
•       Να πάρει τα ανάλογα μέτρα η Διοίκηση, ώστε να σταματήσει το φαινόμενο των ρευματοκλοπών που έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις τα τελευταία χρόνια, προκαλώντας οικονομική αιμορραγία στην Επιχείρηση.
•       Να μην είναι η ΔΕΗ ένας φοροεισπρακτικός μηχανισμός και επωμίζεται το κοινωνικό κόστος χωρίς λόγο.
Απαιτείται επιχειρηματικό και χρηματιστηριακό πλάνο από πλευράς κυβέρνησης για να βγει η ΔΕΗ από το αδιέξοδο και, το κυριότερο, πρέπει να αποφασίσουμε κάποτε όλοι σε αυτή τη χώρα τη ΔΕΗ θέλουμε.
5.      ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ και ΣΕΒΑΣΜΟΣ στην ΥΓΙΕΙΑ  και      την    ΑΣΦΑΛΕΙΑ  του  ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ
Η ΔΕΗ τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει εικόνα εγκατάλειψης στο πιο νευραλγικό της σημείο, αυτό του προσωπικού της.
Αποτέλεσμα αυτών είναι :
•       Ασυντήρητα δίκτυα
•       Υπερβολική κόπωση λόγω υπερωριών.
•       Παραμέληση των μέτρων ασφαλείας, με τραγικά       επακόλουθα
•       Αδυναμία κάλυψης των αναγκών του κοινωνικού συνόλου.
•       Ανεξέλεγκτα νέα έργα κακής ποιότητας από τους εργολάβους
Το προσωπικό μειώθηκε στις 18.384 τον Σεπτέμβριο του 2016, από 36.000 που ήταν το 1994, όταν το δίκτυο και οι καταναλωτές έχουν σχεδόν διπλασιασθεί.
Έχει μέσον όρο ηλικίας 50 ετών, με ότι αυτό σημαίνει.
Εκτός του γερασμένου προσωπικού, ελλιπής είναι και η εκπαίδευσή του στις νέες τεχνολογίες.
Για εμάς η τεχνογνωσία και η εξειδίκευση του προσωπικού, καθώς, και, η συνεχής μετεκπαίδευση του, αποτελεί έναν από τους πιο κρίσιμους πυλώνες πάνω στο οποίο στηρίζεται η μεγαλύτερη ενεργειακή επιχείρηση της χώρας.
Η ΕΤΕ/ΔΕΗ το διάστημα που προηγήθηκε, κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια, προκειμένου να αναδείξει την τεράστια έλλειψη τεχνικού προσωπικού.
Δυστυχώς, δεν πετύχαμε και πολλά, πέραν της ανάδειξης του φλέγον αυτού προβλήματος, μιας και έπεσε πάνω σε μια ανίκανη Διοίκηση και αδιάφορη Κυβέρνηση.
Η προσπάθεια αυτή θα συνεχιστεί, έως ότου η ΔΕΗ εξαιρεθεί από το πάγωμα των προσλήψεων.
Για την ΕΤΕ/ΔΕΗ, η υγεία και η ασφάλεια των εργαζομένων στους χώρους εργασίας, αποτελεί αδιαπραγμάτευτη αξία και βασικό μέλημα. Κύριος στόχος μας, η εξασφάλιση ασφαλών συνθηκών εργασίας.
Ως μέλη της Ένωσης Τεχνικών Ομίλου ΔΕΗ διεκδικούμε την άμεση εφαρμογή από τα μέλη μας, εκφραζόμενα από τις ΤΔΕ, δράσεων σε τοπικό επίπεδο των παρακάτω:
•   Διασφάλιση κανόνων υγιεινής και ασφάλειας στην εργασία, με εκλογές για ανάδειξη εκπροσώπου εργαζομένων στην Ε.Υ.Α.Ε.
•       Εφαρμογή της σωστής σύστασης των συνεργείων.
•       Ουσιαστική στήριξη των εργαζόμενων απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία, είτε ανήκουν στο σωματείο μας είτε όχι, είτε είναι μόνιμοι υπάλληλοι είτε όχι.
•       Εφαρμογή του καταστατικού μας, όχι στους τύπους αλλά στην ουσία.
•       Συχνές Γενικές Συνελεύσεις και καταγραφή των προβλημάτων
•       Απαίτηση για μέσα ατομικής προστασίας.
•       Κατάλληλο ρουχισμό, που προϋποθέτει προστασία έναντι φωτιάς, έναντι ψύχους και δεν δυσχεραίνουν την κίνηση.
•       Υποδήματα εργασίας ανατομικά, αντιολισθητικά, ελαφριά με προστασία για τάση και κτυπήματα.
•       Γάντια εργασίας κατάλληλα για τη κάθε απαιτητική εργασία.
•       Καλαθοφόρα οχήματα, όποτε και όπου απαιτείται για ασφαλέστερη και γρηγορότερη εργασία.
•       Αντικατάσταση πεπαλαιωμένων οχημάτων.
•       Συντήρηση και καθαρισμός οχημάτων σε τακτά χρονικά διαστήματα( αλλαγή λάστιχων, φρένων κλπ).
•       Χορήγηση υλικών με προδιαγραφή για την κατάλληλη εργασία, αποτρέποντας το φαινόμενο χρησιμοποίησης «πατεντών» για την άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων απέναντι στον καταναλωτή.
Επιχείρηση χωρίς προσλήψεις δεν μπορεί να επιβιώσει.
Η υγεία και η ασφάλεια στην εργασία είναι προτεραιότητα όλων μας, γιατί η ζωή είναι αδιαπραγμάτευτη.
6.      ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι :
Οι παραπάνω θέσεις και προτάσεις, ανοίγουν έναν ουσιαστικό  διάλογο και αποτελούν εγγύηση για μια νέα αγωνιστική πορεία της ΕΤΕ/ΔΕΗ. Είναι η προσδοκία των συναδέλφων μας για ένα βέβαιο μέλλον.
Είναι χρέος του Συνδικαλιστικού κινήματος, να αφήσει πίσω της αγκυλώσεις του παρελθόντος, τα όποια προσωπικά οφέλη και να προχωρήσει :
•       Σε άμεση αλλαγή πολιτικής.
•       Σε άμεση συσπείρωση των ομοσπονδιών στη ΓΣΣΕ.
•       Σε άμεση συσπείρωση των σωματείων στις ομοσπονδίες. Σε άμεση συσπείρωση  και οργάνωση των σωματείων ανά κλάδο.
•       Πρέπει να δώσουμε ένα τέλος σε σωματεία σφραγίδες.
Χρειάζεται να οργανωθούμε σε μεγάλα κλαδικά σωματεία, με κοινά συμφέροντα και αντιλήψεις.
 Ήρθε η ώρα να πάψουμε να χωρίζουμε, ανάλογα με τα συμφέροντά μας, τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ :
•       Σε Θυγατρικές
•       Σε γεωγραφικές περιοχές
•       Σε Βόρειους και Νότιους, μέσα στον ίδιο κλάδο.
Αυτό που χρειάζεται σήμερα, εν έτη 2017, είναι να οργανωθούμε σε μεγάλα κλαδικά σωματεία, με κοινά συμφέροντα και αντιλήψεις.
Αυτό που έχουν ανάγκη αυτή τη στιγμή οι εργαζόμενοι στον Όμιλο ΔΕΗ είναι δυνατά σωματεία, που πραγματικά να μπορούν να διεκδικήσουν, να αγωνιστούν και να κερδίσουν συνάμα σε μια κοινή ομοσπονδία, τη ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ, αδιαφορώντας πλήρως για τις καρέκλες του καθενός από εμάς.
Είμαστε υποχρεωμένοι να προχωρήσουμε προς αυτή την κατεύθυνση, μέσα από ένα άμεσο οργανωτικό συνέδριο της ομοσπονδίας, για :
Τι ΔΕΗ θέλουμε και τι κάνουμε για αυτό;
Τι συνδικάτο θέλουμε;
Ακολουθώντας τις αλλαγές και τις ανάγκες που έχει η κοινωνία σήμερα. Διαφορετικά θα μας αποβάλει από πάνω της η ίδια σαν ένα παράσιτο, σαν μια προέκταση του πολιτικού συστήματος.
Το μέλλον της ΓΕΝΟΠ είναι η συσπείρωση των σωματείων μελών της και ΟΧΙ το Διοικητικό Συμβούλιο της.
Γι αυτό λοιπόν το σύνθημά μας είναι :
Ένα σωματείο ανά κλάδο
Μία ομοσπονδία στην ηλεκτρική ενέργεια
Μία ΓΣΕΕ
Η ΕΤΕ/ΔΕΗ  έχει παρελθόν, έχει παρόν και θα έχει και μέλλον , έχει τεράστια προσφορά. Η ΕΤΕ/ΔΕΗ είναι και πρέπει να είναι, πάντα απέναντι σε κάθε μορφή εξουσίας, προασπίζοντας πάντα την ενότητα και συνοχή του συνδικαλιστικού κινήματος, λειτουργώντας υπέρ των συμφερόντων των εργαζομένων της.
ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΔΡΑΣΗΣ (ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ : Κων/νος Μανιάτης Πρόεδρος  Ε.ΤΕ. ΟΜΙΛΟΥ ΔΕΗ - ΚΗΕ)
•       ΟΙ ΒΑΣΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΤΕ – ΔΕΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΚΟΥΜΕΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΔΕΗ
•       ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΔΡΑΣΗΣ
Συναδέλφισσες, –φοι
βαδίζοντας προς το 54ο γενικό μας συμβούλιο ένα ταξικό και έντονα πολιτικοποιημένο συνδικάτο όπως η ΕΤΕ/ΔΕΗ δεν μπορεί να κουβεντιάζει για την πορεία, το μέλλον και την προοπτική του Ομίλου ΔΕΗ ούτε και να κάνει τον οποιοδήποτε απολογισμό δράσης σε κενό οξυγόνου. Δηλαδή ανεξάρτητα από τα πολιτικά δρώμενα, τις αποφάσεις και τους σχεδιασμούς των σύγχρονων κατακτητών της χώρας μας. Γι’ αυτό, όπως κάνουμε πάντα, πριν μιλήσω για τα ειδικά ζητήματα του Ομίλου ΔΕΗ Α.Ε. και για λόγους κατανόησης από το που πηγάζουν οι αποφάσεις και οι σχεδιασμοί που αφορούν το μέλλον και την προοπτική της ΔΕΗ αλλά και για λόγους ταξικούς που αφορούν το σύνολο του κόσμου της εργασίας απολύτως συνειδητά πρωτίστως θα σταθώ στα πολιτικά δρώμενα της περιόδου που διανύουμε.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
όπως όλοι γνωρίζετε το πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό τοπίο μέσα στο οποίο καλούμαστε να κουβεντιάσουμε είναι εφιαλτικό.
Είναι εφιαλτικό γιατί όλοι μας, μετά την μνημονιακή λαίλαπα των τελευταίων ετών, είδαμε την εργασία μας και τη ζωή μας να μπαίνει στο κρεβάτι του νεοφιλελευθέρου Προκρούστη
που κόβει μισθούς, συντάξεις, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα ενός αιώνα,
που υπερφορολογεί τη μισθωτή εργασία αφήνοντας άθικτο το Κεφάλαιο,
που διαλύει την Υγεία, την Παιδεία και την Κοινωνική Πρόνοια,
που παραδίνει στους δανειστές την περιουσία του ελληνικού λαού,
που δημιουργεί γενικευμένη φτώχεια, ανεργία, εξαθλίωση και κοινωνική περιθωριοποίηση.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Όπως αντιλαμβάνεστε με βάση την παραπάνω σκληρή πραγματικότητα αυτό το γενικό συμβούλιο είναι ιδιαίτερα κρίσιμο και επειδή κάθε μέρα που περνά μαζί με την επιχείρηση καταστρέφονται οι ζωές όλων μας (όλου του λαού μας) έχουμε χρέος να τοποθετηθούμε ανοιχτά, δημόσια και με στεντόρεια φωνή.
Ως γραμματέας της ΕΤΕ/ΔΕΗ αυτό έκανα πάντα, αυτό θα πράξω και ως πρόεδρος της ένωσής μας τόσο σε σχέση με την γενικότερη πολιτική της κυβέρνησης όσο και για τα ζητήματα της ΔΕΗ.
Με βάση τα προαναφερθέντα οι θέσεις του ιστορικού συνδικάτου μας στο 54ο γενικό μας συμβούλιο κατά ενότητα είναι οι εξής:
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’
Η ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΕΤΑΛΛΑΧΘΗΚΕ
Η σημερινή κυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ) ακολουθώντας την πεπατημένη των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., έχει τεράστιες ευθύνες απέναντι στον ελληνικό λαό και τους εργαζόμενους.
Δυστυχώς μέσα σε λίγο  διάστημα μεταλλάχθηκε και η ίδια σε ένα νεοφιλελεύθερο μόρφωμα που εξυπηρετεί τους δανειστές, υπογράφει  τα ίδια και χειρότερα μνημόνια, καταστρέφει την οικονομία, συντηρεί τη διάλυση των εργασιακών μας σχέσεων και των μισθών μας, διαλύει το ασφαλιστικό μας σύστημα και τις συντάξεις μας και καταργεί βασικά μας δικαιώματα.
Η ΕΥΡΩΠΗ ΣΕ ΒΑΘΙΑ ΚΡΙΣΗ
Η Ευρώπη που ζούμε μόνο Ευρώπη των λαών δεν είναι, είναι η Ευρώπη του κεφαλαίου.
Η νεοφιλελεύθερη πολιτική της λιτότητας είναι η επίσημη πολιτική της ΕΕ και επιβάλλεται σταθερά και χωρίς δισταγμό στις ευρωπαϊκές χώρες. Αποτελεί το όχημα του κεφαλαίου για την επίτευξη των στόχων του και την ανα¬διάρθρωση του συστήματος σε βάρος των δυνάμεων της εργασίας.
Η ίδια πολιτική δημιούργησε και το κατάλληλο λίπασμα για την έξαρ¬ση των εθνικιστικών αντιλήψεων και την ανησυχητική άνοδο των ακροδεξιών δυνάμεων στην Ευρώπη, οι οποίες αποτελούν το μακρύ βρώμικο χέρι στις επιδιώξεις του μεγάλου κεφαλαίου, όπως αντί¬στοιχα, αποτέλεσαν και αποτελούν το μακρύ χέρι των γεωστρατηγικών τους επιδιώξεων οι ακροδεξιές δυνάμεις και τα απολυταρχικά καθεστώτα στη Μ. Ανατολή.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΕ ΠΕΡΙΚΥΚΛΩΣΗ
Η χώρα μας βρίσκεται σε έναν ασφυκτικό κλοιό περικύκλωσης και εξάρτησης.
Από τη μία είναι τα Μνημόνια που υπέγραψαν οι ελληνικές κυβερνήσεις με την Τρόικα (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ) που οδηγούν τις δομές του κράτους σε πλήρη κατάρρευση, την παραγωγική δραστηριότητα σε διαρκώς και μεγαλύτερη συρρίκνωση, την κοινωνία σε φτωχοποίηση και την μετατροπή της χώρας σε αποικία χρέους.
Από την άλλη είναι το εκρηκτικό πολεμικό μείγμα στην «αυλή μας» με την όξυνση του μόνι¬μα ανεπίλυτου προβλήματος στη Μέση Ανατολή που συνιστά δεύτερο πα¬ράγοντα περικύκλωσης και τέλος τρίτο παράγοντα περικύκλωσης αποτελούν η πολιτική εγκλωβισμού των προσφύγων στη χώρα μας, που επιβάλλει η ΕΕ, το κλείσιμο των συνόρων και η απαράδεκτη από την κυβέρνηση ενέργεια κλήσης του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο.
ΜΕ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΤΟΥΣ
ΕΚΛΕΨΑΝ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΚΟΤΩΣΑΝ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ
Τα τελευταία 7 χρόνια με το μπαράζ των μνημονιακών μέτρων οι απώλειες για τους εργαζόμενους είναι τεράστιες:
πετσόκομμα μισθών,
κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων,
συνεχείς επιθέσεις στο ασφαλιστικό,
απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, εφαρμογή της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ, αύξηση των ωρών εργασί¬ας,
υπερεντατικοποίηση,
παρεμβάσεις στην εργατική νομοθεσία και το συνδικαλιστικό νόμο.
Μετά από 7 χρόνια Μνημονίων οι εργαζόμενοι έχουν χάσει περισ¬σότερο από 40% των αποδοχών τους, την ίδια ώρα που πάνω από το 30% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα υποαπασχολείται και το 50% των νέων προσλήψεων αφορά σε ελαστικές μορφές απασχό¬λησης.
Οι απολύσεις έχουν λάβει μορφή επιδημίας για τη χώρα με τους απολυμένους να λαμβάνουν αποζημιώσεις «ψίχουλα» ή/και καθόλου.
Οι άνεργοι ξεπερνούν το 1,5 εκατομμύριο με τους περισ¬σότερους να μην δικαιούνται καν το επίδομα ανεργίας.
Το ποσοστό ανεργίας των νέων σταθερά εδώ και χρόνια ξεπερνά το εφιαλτικό 65%, αναγκάζοντας μια ολόκληρη γενιά ανθρώπων με εκπαίδευση και εξειδίκευση να μεταναστεύσει.
Η μακροχρόνια ανεργία για ηλικίες άνω των 50 διευρύνεται, ενώ τα 5μηνα προγράμματα απασχόλησης ανακυκλώνουν την ανεργία χωρίς καν να την μειώνουν. Ταυτόχρονα, οργιάζει η μαύρη εργασία, η ψευδό-αυτοαπασχόληση (μπλοκάκια), η ενοι¬κίαση ή ο δανεισμός εργαζόμενων, τα τετράωρα, τα πεντάμηνα, τα voucher και ότι άλλο συνιστά εκμαυλισμό και αλλοίωση της μισθωτής εργασίας με σταθερούς όρους και πλήρη δικαιώματα.
Απέναντι σε αυτό το εφιαλτικό τοπίο για εμάς και τη νέα γενιά του τόπου μας, πρώτιστο και μέγιστο χρέος της ΕΤΕ/ΔΕΗ μαζί με τη ΓΕΝΟΠ και τα άλλα συνδικάτα είναι να αγωνιστούμε και να διεκδικήσουμε:
       Την επαναφορά των κατώτατων μισθών και ημερομισθίων στα προ των Μνημονίων επίπεδα και την επανακαθιέρωση της ΕΓΣΣΕ ως μηχανισμού  διαμόρφωσης των μισθών με καθολική δεσμευτικότητα για τους εργοδότες (άμεση κατάργηση της ΠΥΣ 6/2012),
       Την πλήρη επαναφορά του Ν.1876/90 για τις Συλλογικές Διαπραγματεύσεις, όπως ίσχυε πριν τα μνημόνια και την αποκατά¬σταση του ΟΜΕΔ και της Διαιτησίας,
       Την επαναφορά της υποχρεωτικότητας των Κλαδικών ΣΣΕ, κα¬θώς και της υπερίσχυση τους σε περίπτωση συρροής τους με Επιχειρησιακές ΣΣΕ με δυσμενέστερους όρους,
       Την κατάργηση κάθε μορφής εργασίας χωρίς πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, που αντίκειται στην ΕΓΣΣΕ και τους κλαδικούς μισθούς,
       Την πλήρη εξάλειψη των εργολαβικών και ενοικιαζόμενων εργαζομένων και ενίσχυση του θεσμικού πλαισίου για πρόσληψη εργαζομένων που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες στις επιχειρήσεις στο σύνολο της οικονομίας,
       Το δραστικό περιορισμό του φαινομένου της μερικής απασχό¬λησης, της εκ περιτροπής ή διαλείπουσας εργασίας και άλλων ακραίων ευέλικτων μορφών εργασίας με στόχο την πλήρη κα¬τάργησή τους.
       Τη ριζική αναθεώρηση του θεσμικού πλαισίου για τις ομαδικές απολύσεις στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της προστασίας των εργαζομένων,
       Την υπεράσπιση της Κυριακής αργίας και την αποτροπή της εφαρμογής της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ.
       Την ουσιαστική ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών και των
αρμοδιοτήτων τους με επιτάχυνση της εφαρμογής των αποφά¬σεων των ελεγκτικών αρχών (Επιθεωρήσεις Εργασίας – ΕΥ¬ΠΕΑ/ΙΚΑ) με πλήρη στελέχωσή τους.
       Την εφαρμογή μέτρων για την ενίσχυση και προστασία των ανέργων, τη διεύρυνση του αριθμού των δικαιούχων επιδόματος ανεργίας, την αύξηση του επιδόματος ανεργίας και την χρονική του επιμήκυνση. Την εφαρμογή μέτρων επανένταξης στην εργα¬σία πέρα κι έξω από τη λογική της προσωρινής, εκ περιτροπής ή ανασφάλιστης απασχόλησης.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ
ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ
ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΤΗΣ Ν.Δ.
Η κοινωνική ασφάλιση είναι «τα ιερά και τα όσια» των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Όμως εδώ και 25 χρόνια, με ευθύνη των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ τα προβλήματα συσσωρεύονταν, ενώ μια σειρά από πολιτικές που εφαρμόστηκαν, ρήμαξαν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων υπονομεύοντας τη βιωσιμότητα του συστήματος. Το αποτέλεσμα αυτών των παρεμ¬βάσεων ήταν αυξήσεις ορίων συνταξιοδότησης, σαλαμοποίηση των ασφαλισμένων, μείωση της ανταποδοτικότητας και μπαράζ μειώσε¬ων των συντάξεων ως και 48%.
Η νέα αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση που ψήφισε πέρσι η κυβέρνηση στο πλαίσιο των μνημονίων αποτελεί και τη «χαριστική βολή» για τα δι¬καιώματα των εργαζομένων και των συνταξιούχων ολοκληρώνοντας την ανατροπή του δημόσιου και αναδιανεμητικού χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, έχουμε χρέος να διεκδικήσουμε:
       Την επαναφορά του δημόσιου, καθολικού και αναδιανεμητικού χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης.
       Την καταπολέμηση της εισφοροδιαφυγής και της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας με στελέχωση και ενίσχυση των δημοσίων ελεγκτικών μηχανισμών.
       Την επαναφορά των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και του ύψους των συντάξεων στα προ μνημονίων επίπεδα.
       Την επαναφορά της 13ης και 14ης σύνταξης.
ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΑΡΜΑΚΟ, ΕΙΝΑΙ ΦΑΡΜΑΚΙ
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
ως εργαζόμενοι μέσα και έξω από τον Όμιλο ΔΕΗ, το σύνολο του κόσμου της εργασίας,  τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα στη χώρα μας, έχουν δεχθεί τα τελευταία χρόνια ανελέητη επίθεση από τις νεοφιλελεύθε¬ρες πολιτικές λιτότητας που εφαρμόζονται με τα αλλεπάλληλα Μνη¬μόνια.
Μετά και το 3ο (και μόνιμο πια) Μνημόνιο που υπέγραψε και υλοποιεί η σημερινή κυβέρνηση η κατάσταση χειροτερεύει δραματικά.
Η επίθεση στους εργαζόμενους και συνταξιούχους, που υποχρεώνονται πια σε αγώνα επιβίωσης δυστυχώς συνεχίζεται και κλιμακώνεται.
Η υπογραφή του 3ου Μνημονίου και η αποδοχή του 4ου «προληπτι¬κού» μας εξοντώνουν:
       Η Δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση κατεδαφίζεται οριστικά.
Με τον περσινό νόμο
       Υλοποιείται μία ακόμη φοροεπιδρομή στα λαϊκά εισοδήματα με την αύξηση του ΦΠΑ στο 24% και την εξοντωτική επιβάρυνση των ειδών λαϊκής κατανάλωσης
       Τα «κόκκινα δάνεια» εκχωρούνται στα «κοράκια» με άμεση απειλή απώλειας της πρώτης κατοικίας μας
       Μονιμοποιείται η συνεχής «δημοσιονομική προσαρμογή»
Με άλλα λόγια θεσμοθετείται ένας μόνιμος «κόφτης» μισθών, συντάξε¬ων, κοινωνικών και αναπτυξιακών δαπανών
       Η Υγεία, η Παιδεία και το όποιο κοινωνικό κράτος καταρρέει από τις συνεχείς περικοπές δαπανών
       Δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις βάζουν λουκέτο με συνέπεια την αύξηση της έτσι κι αλλιώς εκρηκτικής ανεργίας
       Οι δημόσιες υποδομές ξεπουλιούνται και υποθηκεύονται για 99 χρόνια!!!!
Και σε όλα αυτά εν όψει και της δεύτερης αξιολόγησης που έχει γίνει σίριαλ έπεται συνέχεια με: απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, την εισαγωγή του «δικαιώματος» ανταπεργίας (λοκ άουτ), τον περιο¬ρισμό των συνδικαλιστικών ελευθεριών, των συγκεντρώσεων και διαδη¬λώσεων, αλλά και την ουσιαστική ακύρωση του Ν. 1264/82.
Η Κυβέρνηση βέβαια διατείνεται ότι δεν πρόκειται να υποχωρήσει και δεν πρόκειται να υπογράψει νέα μέτρα.
Εμείς πάντως αυταπάτες δεν έχουμε.
Συναδέλφισσες, -φοι
Είναι ξεκάθαρο ότι για τους εργαζόμενους δεν μπορεί να υπάρξει λύση στο πλαίσιο των Μνημονίων και όλων των κυβερνητικών πολι¬τικών που τα υλοποιούν. Αυτό είναι το κεντρικό στοιχείο που πρέπει να καθορίσει και να ενοποιήσει τους αγώνες μας σε όλα τα επίπεδα του εργατικού κινήματος χωρίς να ξεχνάμε βέβαια ότι τα μνημόνια είναι γέννημα του σάπιου, άδικου και βάρβαρου καπιταλιστικού συστήματος.
Ενός συστήματος που γεννά την αδικία, την εκμετάλλευση και την καταπίεση.
Συναδέλφισσες, -φοι
με βάση τα παραπάνω,
εάν δε θέλουμε να συνεχίσουμε να είμαστε  οι σύγχρονοι δούλοι και σκλάβοι εμείς και τα παιδιά, αλλά και για να σώσουμε τη ΔΕΗ και τις δουλειές μας, έχουμε καθήκον να παλέψουμε για:
       την ακύρωση των Μνημονίων και τον οριστικό τερματισμό όλων των δυσβάσταχτων μέτρων στο πλαίσιο της πολιτικής “εσωτερικής υποτίμησης”.
       τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του δημόσιου χρέους, για το οποίο δεν ευθύνονται οι εργαζόμενοι και το οποίο αξι¬οποιείται ως μοχλός συνεχούς εξάρτησης και εξάντλησης της ελληνικής οικονομίας.
       την υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών και του δημόσιου πλού¬του της χώρας. Έχουμε χρέος να αντισταθούμε στις ιδιωτικοποιήσεις – χάρισμα στους πιστωτές και το κεφάλαιο.
       τη λειτουργία τραπεζικού συστήματος υπό δημόσια ιδιοκτησία και κοινωνικό έλεγ¬χο.
       την ανακούφιση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών με μερι¬κή ή ολική διαγραφή των δανείων τους και όχι την εκχώρησή τους στα διεθνή αρπακτικά funds.
       την πλήρη προστασία του δι¬καιώματος της πρώτης κατοικίας.
       τη δίκαιη αναδιανομή των φόρων. Την άμεση κατάργηση της Ει¬σφοράς Αλληλεγγύης και του ΕΝΦΙΑ, την επαναφορά του αφο¬ρολόγητου στα 12.000 ευρώ και την εφαρμογή νέου φορολο¬γικού συστήματος με επιβάρυνση του κεφαλαίου, του πλούτου και της μεγάλης ακίνητης περιουσίας.
       την ενίσχυση της δημόσιας Υγείας και Παιδείας και των κοινω¬νικών υποδομών ως βασικό κομμάτι του κοινωνικού μισθού.
ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΔΕΗ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΤΕ ΔΕΗ
ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΤΑΣΣΑΜΕ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΕΧΟΥΜΕ ΧΡΕΟΣ ΝΑ ΣΥΜΒΑΛΛΟΥΜΕ
ΣΤΟ ΧΤΙΣΙΜΟ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Συναδέλφισσες, -φοι
Σε αυτή την ιδιαίτερη χρονική στιγμή, στην εποχή της έντασης, της εκμετάλλευσης και της βαρβαρότητας οι εργαζόμενοι πρέπει να προκρίνουμε την έννοια της ταξικής και κοι-νωνικής αλληλεγγύης, την έννοια της συλλογικότητας έναντι του ατομικισμού.
Γι αυτό έχουμε χρέος να αγωνιστούμε για:
       την ενίσχυση ενός πλατιού κινήματος ταξικής και κοινωνικής αλληλεγγύης με δίκτυα και δράσεις των συνδικάτων για τις ανά¬γκες της Υγείας, της Παιδείας, της κατοικίας των ανθρώπων που  έχουν ανάγκη ανεξαρτήτως φυλής, φύλου, θρησκείας, καταγω-γής, να συνταυτιστούμε με τις γενναίες πρωτοβουλίες του απλού λαού που δίνει μαθήματα ανθρωπισμού και αλληλεγγύης.
       την πτώση του τείχους της ντροπής στον Έβρο που πολλαπλα¬σιάζει τους νεκρούς στο Αιγαίο. Να απαιτήσουμε από την κυβέρνηση και την ΕΕ τον σεβασμό και την εφαρμογή των διεθνών συμβά¬σεων για την προστασία των προσφύγων, να απαιτήσουμε το μη κλείσιμο των συνόρων και την μη μετατροπή της χώρας σε στρατόπεδο συ¬γκέντρωσης προσφύγων.
       τη δημιουργία φιλειρηνικού αντιπολεμικού κινήματος. Να καταδικάσουμε απερίφραστα τη στρατιωτικοποίηση του προσφυγικού ζη¬τήματος και να απαιτήσουμε την άμεση απομάκρυνση των δυνάμεων του ΝΑΤΟ από το Αιγαίο.
ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗ ΛΑΙΛΑΠΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ
ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΑΞΙΚΑ, ΕΝΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ
ΜΕ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΛΑ
ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
Συναδέλφισσες, -φοι
Η επίθεση που δεχόμαστε σε όλα τα επίπεδα είναι εξαιρετικά βίαιη και ολοκληρωτική. Η επίθεση αυτή μπορεί να απο¬κρουστεί μόνο από Συνδικάτα εντελώς διαφορετικά σε ότι αφορά τη λειτουργία, τη δράση και τον προσανατολισμό τους. Εντελώς διαφο-ρετικά από αυτά που υπάρχουν σήμερα και τα οποία είναι απολύτως απαξιωμένα στη συνείδηση των εργαζομένων.
Χρειαζόμαστε ένα αγωνιστικό, ταξικό, διεκδικητικό σ. κ., που θα εκφράζει τον απλό εργαζόμενο και το χώρο εργασίας του, που θα διευρυνθεί σε όλα τα σωμα¬τεία μέσα από την αλλαγή των καταστατικών τους, ώστε να συμπε¬ριλάβει στους κόλπους του όλο τον κόσμο της επισφάλειας:
των δα¬νειζόμενων, των εργολαβικών, των εργαζόμενων με voucher, των εργαζομένων στα προγράμματα της κοινωφελούς εργασίας, τα μπλοκάκια κ.α.
Σε αυτή την κατεύθυνση, το πιο σημαντικό καθήκον σήμερα είναι ο συντονισμός όλων των συνδικαλιστικών οργανώσεων και ιδιαίτερα των πιο δυ¬ναμικών τμημάτων του και η διασύνδεσή τους με τα άτυπα κι¬νήματα που δημιουργούνται. Ύψιστης σημασίας προτεραιότητα αναδεικνύεται η ανάγκη δημιουργίας, ενίσχυσης και διεύρυν¬σης κοινωνικών συμμαχιών με τους επιστημονικούς, επαγγελ¬ματικούς και αγροτικούς συνδικαλιστικούς φορείς.
Συναδέλφισσες, -φοι
Εάν θέλουμε να ξανακερδίσουμε τις ζωές μας, ΠΡΕΠΕΙ ΑΜΕΣΑ να εγκαταλείψουμε ΤΗ ΛΑΘΕΜΕΝΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ.
ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ.
ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’
Η ΠΟΡΕΙΑ, ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΚΑΙ Η ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ
ΤΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΔΕΗ
Ο ΟΜΙΛΟΣ ΔΕΗ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ
Παρουσιάζοντας την εικόνα του ΟΜΙΛΟΥ ΔΕΗ επειδή οφείλουμε να είμαστε δίκαιοι και αντικειμενικοί στις κρίσεις μας, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε και πιστώνουμε στα θετικά της κυβέρνησης την κατάργηση του Νόμου για τη δημιουργία της μικρής ΔΕΗ, αλλά και την απόφασή της το 51% του ΑΔΜΗΕ να παραμείνει υπό δημόσιο έλεγχο.
Επίσης της αναγνωρίζουμε και της το πιστώνουμε στα θετικά ότι εισάκουσε το αίτημα της ΔΕΗ να μη φεύγουν οι πελάτες της σε άλλο προμηθευτή εάν πρώτα δεν εξοφλήσουν τα χρέη τους.
Ναι, αυτά της τα αναγνωρίζουμε.
Από εκεί και πέρα όμως την καταγγέλλουμε:
       ότι χωρίς να υπάρχει κανένας ουσιαστικός λόγος και καμία απολύτως παραβίαση της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας, υποχώρησε στις πιέσεις των δανειστών που απροκάλυπτα εξυπηρετούν ιδιωτικά συμφέροντα και συμφώνησε και υπέγραψε την αποκοπή του ΑΔΜΗΕ από τον Όμιλο ΔΕΗ, γεγονός που θα ζημιώσει κατάφορα τη ΔΕΗ Α.Ε., αφού της στερεί ένα σημαντικό περιουσιακό στοιχείο με εξασφαλισμένα κέρδη.
Ταυτόχρονα τονίζουμε ότι η απόφασή της εμπεριέχει τεράστιο κίνδυνο και για τον ίδιο τον ΑΔΜΗΕ αλλά και τους εργαζόμενους σε αυτόν.
Δε θέλουμε να κάνουμε δίκη προθέσεων, αλλά η δική μας η άποψη με όσα έχουμε δει είναι ότι από τη στιγμή που ο ΑΔΜΗΕ αποκόπηκε από τη ΔΕΗ και από τη στιγμή που το 25% των μετοχών δόθηκε σε στρατηγικό επενδυτή, αργά ή γρήγορα θα βρεθεί στα χέρια των ιδιωτών.
       ότι επέτρεψε να συνεχιστεί το απαράδεκτο γεγονός του να αναγκάζεται η ΔΕΗ να πληρώνει το ποσό του ΕΤΜΕΑΡ στους χρυσοπληρωμένους κατόχους των ΑΠΕ ακόμα και από τους λογαριασμούς που αφήνουν φέσι οι καταναλωτές!
        ότι με το νόμο 4414/16 και την τροπολογία που ψήφισε 1 μήνα μετά ο κ. Σκουρλέτης αρπάζει πάνω από 500 εκ. € από τη ΔΕΗ για να τα χαρίσει στους παχυλά αμειβόμενους ιδιοκτήτες των ΑΠΕ!
       ότι με τα όσα υπέγραψε στο 3ο μνημόνιο περί αναγκαστικής απώλειας του 50% των πελατών της ΔΕΗ μέχρι τις 31/12/2019 διαλύει και καταστρέφει τη ΔΕΗ!
       ότι συνεχίζει την προκλητική στάση των προηγούμενων κυβερνήσεων τόσο στην τιμολόγηση της ΑτΕ όσο και της ΛΑΡΚΟ!
       ότι δεν έκανε τίποτα απολύτως για την υπεράσπιση του εθνικού μας καυσίμου!
ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ
ΤΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΔΕΗ ΕΙΝΑΙ:
1)      ΓΙΑ ΤΑ ΝΟΜΕ:
ΔΙΑΦΩΝΟΥΜΕ ΚΑΘΕΤΑ ΚΑΙ ΡΙΖΙΚΑ ΜΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΕΚΔΟΧΗ ΤΩΝ ΝΟΜΕ
Τα ΝΟΜΕ ή αλλιώς δημοπρασίες ηλεκτρικής ενέργειας πολύ περισσότερο με τους όρους που γίνονται (ταπεινωτικούς και καταστροφικούς για τη ΔΕΗ - προκλητικά χαριστικούς και αβανταδόρικους για τους ιδιώτες) θα είναι η θανάσιμη βολή στη ΔΕΗ.
Θα είναι θανάσιμη βολή γιατί ενώ είναι γνωστό ότι το μεταβλητό κόστος των λιγνιτών ξεπερνά τα 57 €/MWh και ότι αυτό δεν ανακτάται από την χονδρεμπορική αγορά λόγω χαμηλής ΟΤΣ η κυβέρνηση ορίζοντας τιμή εκκίνησης την εξευτελιστική τιμή των 37,37 €/MWh κατακρεουργεί τη ΔΕΗ.
Με την απόφαση αυτή η ΔΕΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ έμπαινε που έμπαινε «μέσα» θα μπει ακόμα πιο «μέσα» κατά εκατοντάδες εκ. €.
Όμως πέρα απ’ αυτό,
με τα όσα ψήφισε η κυβέρνηση γύρω από τα ΝΟΜΕ (στο 3ο μνημόνιο) η ΔΕΗ ΕΜΠΟΡΙΑ υποχρεούται – αναγκάζεται να χάσει 6.000.000 MWh το 2017, 6.500.000 MWh το 2018 και άλλες 6.500.000 MWh το 2019 που αυτό σημαίνει ότι θα έχει ως το τέλος του 2019 απώλειες που θα μετρώνται σε δις €!
Μόνο για το 2017 και αν υποθέσουμε ότι η ΟΤΣ θα είναι γύρω στα 43€/MWh με τις στημένες δημοπρασίες σαν και αυτή που είδαμε πριν 4 μήνες που οι εναλλακτικοί προμηθευτές αρπάζουν (γιατί περί αρπαχτής πρόκειται) την ενέργεια 5,5 € κάτω τη ΜWH απ’ ότι (έστω) θα εισέπραττε η επιχείρηση, «η ΔΕΗ Παραγωγή» θα έχει απώλεια εσόδων πάνω από 33 εκ. € (5,5€/MWhx 6 TWh = 33εκ) και η ΔΕΗ Εμπορία πάνω από 600 εκ.!
Και για να είμαστε ακριβείς γιατί εμείς δεν παραπλανούμε με φανταστικά στοιχεία, αν στη συνέχεια αφαιρέσουμε το τι θα εισπράξει η ΔΕΗ από το προθεσμιακό προϊόν (περίπου 225 εκ.) η τελική της χασούρα (ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΤΟΣ το 2017) ΘΑ ΕΙΝΑΙ 380 εκ. !!!
Αν τώρα συνυπολογίσουμε έστω με την ίδια τιμή ΟΤΣ (γιατί αν αλλάξει – που θα αλλάξει – θα είναι ακόμα χειρότερα τα πράγματα) το τι θα χάσει το 2018 (που θα είναι τα 600 + 380) και το τι θα χάσει το 2019 (που θα είναι τα 600 + 600 + 380) και τα αθροίσουμε, η επιχείρηση θα χάσει πάνω από 2,8 δις.
Στα παραπάνω πρέπει να προσθέσουμε ότι από την στιγμή που η κυβέρνηση επέτρεψε να χρησιμοποιείται το προθεσμιακό προϊόν και πέραν της ελληνικής αγοράς (κατά τα άλλα τα ΝΟΜΕ φτιάχτηκαν για να ανοίξει η λιανική αγορά) οι ιδιώτες προμηθευτές έχοντας στα χέρια τους ένα φθηνότερο εξαγώγιμο  προϊόν από την ΔΕΗ, άρα το κέρδος ευκαιρίας που έχουν, είναι μεγαλύτερο από την ΔΕΗ. Η ΔΕΗ θα αποκλειστεί από τη δυνατότητα να κάνει εξαγωγές, γιατί αυτοί θα μπορούν να ακριβαίνουν το κόστος απόκτησης δικαιωμάτων χρήσης στις διασυνδέσεις όπως θέλουν.
Για παράδειγμα:
Έστω ότι η Ελληνική ΟΤΣ είναι 47 Ευρώ/MWh. Εάν η ξένη αγορά έχει τιμή 50 Ευρώ/MWh το κέρδος ευκαιρίας για την ΔΕΗ  θα είναι 50-47=3 Ευρώ/MWh ενώ για τους ανταγωνιστές της 50-37,39=12.61 Ευρώ/MWh.
Αυτό σημαίνει, ότι στον αντίστοιχο πλειστηριασμό, το κόστος ΦΔΜ (Φυσικά Δικαιώματα Μεταφοράς) θα μπορεί να ανέλθει μέχρι τα 12,61 Ευρώ/MWh, που σημαίνει ότι ειδικά για τη ΔΕΗ το κόστος της εξαγωγής θα ανέρχεται σε 47+12,61=59,61 Ευρώ/MWhγεγονός που θα την θέσει αυτόματα εκτός συναγωνισμού.
Συναδέλφισσες, -φοι
Μετά τα προαναφερθέντα είναι φανερό ότι οι δημοπρασίες ηλεκτρικής ενέργειας ιδιαίτερα με τους όρους που γίνονται (όχι ότι εμείς θα συμφωνούσαμε σε οποιαδήποτε εκδοχή τους αφού δεν χρειάζονται ούτε ΝΟΜΕ ούτε Μικρή ΔΕΗ για να ανοίξει ακόμη πιο πολύ η αγορά) συνιστούν λεηλασία της επιχείρησης και χωρίς υπερβολή ναι θα είναι η θανάσιμη βολή κατά της επιχείρησης που με κόπο και ιδρώτα έχτισε ο ελληνικός λαός.
Συναδέλφισσες, -φοι
Τούτων δοθέντων και με βάση τα παραπάνω σε σχέση με τα ΝΟΜΕ η θέση μας ως συνδικάτο είναι εδώ και τώρα να σταματήσει η υλοποίησή τους.
Η λιανική αγορά μπορεί να ανοίξει (ήδη έχει ανοίξει) και χωρίς τα ΝΟΜΕ.
Το περιθώριο κέρδους που έχουν οι εναλλακτικοί προμηθευτές είναι ήδη πολύ μεγάλο και χωρίς τα ΝΟΜΕ και πάντως πολύ μεγαλύτερο από της ΔΕΗ.
Απαιτούμε να σταματήσουν:
       Γιατί είναι κλοπή της επιχείρησης
       Γιατί είναι επί ζημία της επιχείρησης
       Γιατί έτσι κι αλλιώς η ΔΕΗ δεν έχει κανένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα χάρη στους λιγνίτες
Θέση μας είναι να σταματήσουν γιατί όλο αυτό που γίνεται, όχι απλά είναι σε βάρος της ΔΕΗ, είναι ντροπή, είναι πρόκληση, είναι σικέ παιχνίδι!
Το αποτέλεσμα είναι προαποφασισμένο…
Τα ΝΟΜΕ θα διαλύσουν τη ΔΕΗ.
Στη χειρότερη των περιπτώσεων απαιτούμε οι TWh της ΥΤ, του Δημοσίου, των αγροτών και των ευάλωτων καταναλωτών να μην υπολογίζονται στο άθροισμα επί του οποίου καθορίζεται το ποσοστό ενέργειας που πρέπει να χάσει η ΔΕΗ.
2)      ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΔΕΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΛΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΣΤΟ ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ ΤΩΝ ΤΟΚΟΓΛΥΦΩΝ ΕΚΒΙΑΣΤΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
Άποψη μας είναι ότι με την απόφαση της αυτή η κυβέρνηση ξεγυμνώθηκε παντελώς.
Δεν της έμεινε ούτε φύλλο συκής!
Όμως πέρα από αυτό, το σημαντικότερο είναι ότι από τη στιγμή που και οι τελευταίες επιχειρήσεις του ελληνικού λαού παραχωρήθηκαν στα χέρια των τοκογλύφων εκβιαστών το ελληνικό δημόσιο έχασε και τα τελευταία εργαλεία άσκησης εθνικής-αναπτυξιακής-οικονομικής-κοινωνικής πολιτικής.
Εκτός των παραπάνω, με αυτή την απόφαση της κυβέρνησης ένα είναι σίγουρο:
Θα οδηγηθούμε και σε ακριβότερες υπηρεσίες στους καταναλωτές, αλλά και αρνητικότατες εξελίξεις σε βάρος των εργαζομένων των επιχειρήσεων που εκχωρήθηκαν στο υπερταμείο.
Συλλογικές συμβάσεις εργασίας, κανονισμοί κατάστασης προσωπικού, δικαιώματα, σε πολύ λίγο θα επιχειρηθεί να πεταχτούν στο καλάθι των αχρήστων.
3)      ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΕ (ΝΟΜΟΣ 4414/16)
Με το νόμο αυτό και την τροπολογία που ακολούθησε ένα μήνα μετά αποδείχτηκε ότι δυστυχώς και αυτή η κυβέρνηση έκρυψε  το πραγματικό πρόβλημα κάτω από το χαλί και απέφυγε  όπως ο διάολος το λιβάνι να τεθεί το θέμα των ΑΠΕ στη σωστή του βάση, που δεν είναι άλλη από το: είναι σωστό, είναι δίκαιο, αντέχουν οι καταναλωτές να συνεχιστεί 8,5 TWh παραγωγής από ΑΠΕ να τις πληρώνουν 2 δις;
Αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα. Αυτό είναι το ερώτημα που έπρεπε να τεθεί.
Δυστυχώς η κυβέρνηση αντί να κουβεντιάσει για αυτό το καυτό ζήτημα δηλαδή τις προκλητικά υψηλότατες τιμές των ΑΠΕ και τι  είναι αυτό που κάθε τρεις και λίγο δημιουργεί και νέο έλλειμμα στο λογαριασμό των ΑΠΕ (όχι ότι δεν ξέρει) ώστε να το σταματήσει, απέφυγε αυτή τη συζήτηση.
Θυμίζω ότι αυτό το λογαριασμό, για να απολαμβάνουν οι κάτοχοι των αιολικών και φωτοβολταϊκών πάρκων τις ληστρικά εγγυημένες τιμές που τους δώρισαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, τον πληρώνουν οι καταναλωτές με δυσβάστακτες απανωτές αυξήσεις του τέλους ΑΠΕ που ισοδυναμούν με γδάρσιμο. Και για όποιον διαβάζοντας τη λέξη γδάρσιμο πιθανά σκεφτεί ότι είμαι υπερβολικός,  του θυμίζω ότι για να απολαμβάνουν αυτοί οι εκλεκτοί κύριοι  αυτές τις  εγγυημένες τιμές, αύξησαν το τέλος ΑΠΕ στην μεν οικιακή κατανάλωση κατά 9.133%,(από 0,30 ευρώ τον Ιούνιο του 2010 στα 27,46 η MWh το Γενάρη του 2015), στη δε εμπορική κατά 10.433%,(από 0,30 ευρώ στα 31,30 ευρώ η MWh)!
Επίσης θυμίζω ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ το μετονόμασαν σε ΕΤΜΕΑΡ για να μην φαίνεται σε ποιους πάνε οι αυξήσεις.
Το μόνο που έκανε  αυτή η κυβέρνηση προκειμένου να δείξει ένα φιλολαϊκό πρόσωπο ήταν να πει εγώ δεν θα αυξήσω το ΕΤΜΕΑΡ, δεν θα επιβαρύνω τους καταναλωτές, αλλά από την άλλη… φόρτωσε το έλλειμμα (άρα θα εξακολουθούν οι συγκεκριμένοι εκλεκτοί κύριοι που κατέχουν τα αιολικά και κυρίως φωτοβολταϊκά πάρκα, να θησαυρίζουν) στους προμηθευτές!
Δηλαδή στην ουσία στη ΔΕΗ, μια και η ΔΕΗ (ακόμα) καλύπτει το 90% της ζήτησης.
Θέση μας είναι ότι το νέο τέλος (γιατί περί αυτού μιλάμε) που ουσιαστικά θα πληρώνει η ΔΕΗ ως ο κύριος προμηθευτής θα προκαλέσει τεράστιο πρόβλημα στη ΔΕΗ που ήδη αγκομαχά να τα βγάλει πέρα και στην ουσία θα είναι ένα ακόμα οδυνηρό χτύπημα στην επιχείρηση του ελληνικού λαού.
Συναδέλφισσες, -φοι
Με βάση τα παραπάνω ζητάμε από την κυβέρνηση:
       Να απαλλάξει την επιχείρηση από το βάρος της κάλυψης του ελλείμματος του ΕΛΑΠΕ εκλογικεύοντας τις ληστρικά εγγυημένες τιμές που αμείβονται οι κάτοχοί τους.
Σας θυμίζουμε ότι οι επίσης εγγυημένες αποδόσεις στο ηλεκτρικό δίκτυο μεταφοράς και διανομής είναι μόλις 8,5% και θεωρούνται ελκυστικές, ενώ στις τραπεζικές καταθέσεις οι αποδόσεις είναι σχεδόν μηδενικές, στα ομόλογα και ακίνητα ήταν διψήφια αρνητικές (-60% για τα ακίνητα την πενταετία), στις δε μετοχές των Τραπεζών (-99% στην πενταετία)!
       Να πάψει η ΔΕΗ να τους κάνει το εισπράκτορα και να χρεώνεται στη συνείδηση του κόσμου ότι αυτή είναι που τους γδέρνει.
Μέχρι τότε, απαιτούμε να σταματήσει επιτέλους να τους αποδίδει το ποσό του ΕΤΜΕΑΡ που αντιστοιχεί στους ανείσπρακτους λογαριασμούς.
Μεγαλύτερο σκάνδαλο και ντροπή από αυτό δεν υπάρχει.
4)      Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ ΓΙΑ  ΤΟ 17% ΤΩΝ ΜΕΤΟΧΩΝ ΤΗΣ ΔΕΗ Α.Ε. ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΚΧΩΡΗΘΕΙ ΣΤΟ ΤΑΙΠΕΔ
Η θέση μας ήταν ότι ποτέ δεν έπρεπε να αποσπασθεί από το 51% των μετοχών του ελληνικού δημοσίου.
Έτσι και σήμερα θέση μας είναι το 17% να επιστρέψει πίσω στο ελληνικό δημόσιο.
Το αν το ελληνικό δημόσιο θα το παραχωρήσει και αυτό όπως έκανε με το 34% στο υπερταμείο είναι δική του απόφαση με την οποία βεβαίως και θα διαφωνήσουμε κάθετα και ριζικά.
Η δική μας η θέση είναι ότι οι επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας όπως η ΔΕΗ πρέπει να ελέγχονται αποκλειστικά από το Δημόσιο.
5)      ΕΚΤΟΠΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΟΥ ΛΙΓΝΙΤΗ
Η περίοδος που διανύει η επιχείρηση είναι η χειρότερη όλων των εποχών.
Οι λόγοι και οι αιτίες είναι πολλοί και πολλές.
Ένας από αυτούς, βασικός, βασικότατος είναι ο εκτοπισμός και η απαξίωση του λιγνίτη, του εθνικού μας καυσίμου, (που όπως απέδειξε η πρόσφατη ενεργειακή κρίση για μια ακόμη φορά έσωσε τη χώρα από το blackout), του οποίου η συμμετοχή στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας μας βρίσκεται στο χαμηλότερο σημείο όλων των εποχών!
Πιο συγκεκριμένα, από 30,5 TWh το 2009, το 2015 κατρακύλησε στις 19 TWh και το 2016 έφτασε στις 15 TWh!!
Αυτό δεν έγινε τυχαία.
Έγινε με σχέδιο (που δυστυχώς συνεχίζεται) για να εξυπηρετηθούν συμφέροντα. Η δε υλοποίηση του σχεδίου γίνεται με πολλούς τρόπους.
Ο βασικότερος όμως είναι η  συνειδητή αγνόηση των όσων ορίζουν οι νόμοι για την κατάρτιση του μακροχρόνιου ενεργειακού σχεδιασμού και κατ’ επέκταση του καθορισμού του μίγματος καυσίμου.
Από εδώ πηγάζει το κακό.
Αυτή είναι η βάση και η κύρια αιτία (με επιμέρους άλλα μέτρα και αποφάσεις) για τον εκτοπισμό και την απαξίωση του λιγνίτη.
Εάν η πολιτεία είχε σταθεί στο ύψος των ευθυνών της (όπως γίνεται σε κάθε σοβαρή χώρα) και είχε καταρτίσει τον Μακροχρόνιο Ενεργειακό Σχεδιασμό, με βάση τον ορθολογισμό και την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος και η αναγκαιότητα του λιγνίτη θα είχε αναδειχθεί και σ’ αυτό το σημείο του εκτοπισμού και της απαξίωσής του δεν θα είχαμε φτάσει.
Στη βάση της συνειδητής όπως αναφέρω αγνόησης του Μακροχρόνιου Ενεργειακού Σχεδιασμού αναπτύχθηκαν και μια σειρά άλλες αιτίες.
Μερικές εξ αυτών είναι :
1)      Η πτώση της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας λόγω της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης. Πιο συγκεκριμένα από 56,3 TWh το 2008 στο διασυνδεδεμένο σύστημα η ζήτηση το 2015, έπεσε στις 51,3 TWh!
2)      Οι ιστορικά χαμηλές τιμές του πετρελαίου που κατ’ επέκταση επηρεάζουν τις τιμές φυσικού αερίου
3)      Η επιβάρυνση της λιγνιτικής παραγωγής με το ειδικό τέλος λιγνίτη το οποίο από το 2012 που καθιερώθηκε πάει στον ειδικό λογαριασμό των ΑΠΕ!
4)      Η κατάργηση των ΑΔΙ στα πλαίσια του μεταβατικού μηχανισμού διασφάλισης επαρκούς ισχύος για τις λιγνιτικές μονάδες!
5)      Η απαγόρευση κατασκευής νέων μονάδων από το 1999

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου