Μαλλιά κουβάρια για τον ΑΔΜΗΕ γίνονται ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ.

του Δημήτρη Κοιλάκου

Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση έχει πολλά ανοικτά μέτωπα, με αυτό με τους δανειστές για τα ενεργειακά να συγκαταλέγεται στα πλέον ζόρικα, κι ενώ οι δημοσκοπήσεις δείχνουν κατρακύλα του ΣΥΡΙΖΑ, πολλές από τις μέχρι τώρα επιλογές της συγκεντρώνουν πυρά από διαφορετικές μεριές.

Η επίθεση από μεριάς ΝΔ, είναι, βεβαίως, απολύτως αναμενόμενη. Τι πιο φυσιολογικό, άλλωστε, δεδομένου ότι η

νυν αξιωματική αντιπολίτευση ράβει κυβερνητικό κουστούμι, απεργαζόμενη από τώρα τα δικά της σχέδια για τη διαχείριση της κατάστασης.

Το… αλατοπίπερο, όμως, της ιστορίας, βρίσκεται στο εσωτερικό μέτωπο, όπως θα δούμε και στη συνέχεια.

Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ότι το ζήτημα της ιδιωτικοποίησης του ΑΔΜΗΕ βρίσκεται εκ νέου στο επίκεντρο της συζήτησης, με τρόπο, μάλιστα, που προξενεί αρκετές εντυπώσεις, απ’ όποια σκοπιά κι αν το δει κανείς.

Κι όλα αυτά την ώρα που, όπως σημειώνει ο πρόεδρος της ΔΕΗ «απομένει τώρα η ολοκλήρωση του project, όπως έχει νομοθετηθεί, πράγμα που απαιτεί ακόμη πολλή δουλειά και συγκεκριμένους, όχι πάντα εύκολους, χειρισμούς».

Έχουν βγει τα μαχαίρια στο ΣΥΡΙΖΑ

Μιας κι αναφερθήκαμε στον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της ΔΕΗ, ας πιάσουμε από εδώ το νήμα. Είναι γνωστό ότι ο κ. Παναγιωτάκης επί καιρώ δούλευε ένα εναλλακτικό σενάριο έναντι της συμφωνηθείσας διαδικασίας απόσχισης του ΑΔΜΗΕ, κάνοντας κατά διαστήματα και δημόσιες νύξεις επί του θέματος. Αποκορύφωμα ήταν η πρόσφατη εκδήλωση για την κοπή της πίτας όπου είπε ρητά πως «εμείς έχουμε υποβάλει άλλη πρόταση, συμφέρουσα για τη ΔΕΗ και με κατοχύρωση του ελέγχου του ΑΔΜΗΕ από το κράτος».

Κάθε λέξη και μια αιχμή σε αυτή την τοποθέτηση του κ. Παναγιωτάκη, ο οποίος είναι λογικό να αισθάνεται απογοητευμένος από την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα.

Κι αυτό δεν αφορά μόνο το θέμα του ΑΔΜΗΕ, αλλά και τις επιπτώσεις που έχουν για τη ΔΕΗ διάφορες πτυχές της πολιτικής που έχει επιλέξει να εφαρμόσει η κυβέρνηση.

Έχοντας βγει από τα σπλάχνα της ΔΕΗ και έχοντας διατελέσει πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ, με μακρά πορεία στο ΣΥΡΙΖΑ, από τα χρόνια του Συνασπισμού κιόλας, είναι, όπως όλα δείχνουν, αποφασισμένος να μην αφήσει (ή να μην επιτρέψει;) να σκάσει η «βόμβα» της ΔΕΗ στα χέρια του.

Έχοντας πλήρη συναίσθηση των τεράστιων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η επιχείρηση, μοιάζει να έχει εκπονήσει ένα δικό του σχέδιο για να επιχειρήσει τη… φυγή προς τα μπρος.

Το κατά πόσο είναι ρεαλιστικό το όραμα του κ. Παναγιωτάκη, είναι μια άλλη συζήτηση. Πάντως, τόσο μέσα από τις δημόσιες τοποθετήσεις του, όσο και με κάποιες ενέργειες και αποφάσεις του, δείχνει να επιχειρεί μια αναπροσαρμογή σε πολλές πλευρές της λειτουργίας της επιχείρησης, τόσο ως προς τον προσανατολισμό της, όσο και ως προς τη στελέχωσή της, τουλάχιστον σε θέσεις-κλειδιά.

Ένα ερώτημα που θέτουν αρκετοί, είναι κατά πόσο αυτά συμπίπτουν με τα σχέδια της κυβέρνησης. Αν λάβει κανείς υπόψη αρκετές διαρροές εκατέρωθεν, φαίνεται να υπάρχει απόκλιση μεταξύ των προτεραιοτήτων που θέτει η κυβέρνηση από τη μια και η διοίκηση της ΔΕΗ από την άλλη.

Χρειάζεται, πάντως, να σημειωθεί, ότι κατά τα φαινόμενα, η μέχρι τώρα συνύπαρξή του κ. Παναγιωτάκη με το νέο υπουργό ΠΕΝ Σταθάκη είναι πολύ πιο ομαλή σε σχέση με το τι προηγήθηκε επί υπουργίας Σκουρλέτη.

Η κόντρα Παναγιωτάκη-Σκουρλέτη, για την οποία έχουν γραφτεί χιλιάδες λέξεις σε ρεπορτάζ και παραπολιτικά σχόλια, δεν έχει καταλαγιάσει ακόμα. Γνωστά είναι, άλλωστε, τα όσα συνέβησαν σε πρόσφατη συνεδρίαση του Τμήματος Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ, κατά την οποία ο πρώην υπουργός ουσιαστικά κατηγόρησε τον πρόεδρο της ΔΕΗ για υπονόμευση του κυβερνητικού έργου. Η επίθεση Σκουρλέτη, μάλιστα, παρουσία της συζύγου του κ. Παναγιωτάκη αλλά απουσία του ίδιου, είχε τόση οξύτητα που κάποιοι έφτασαν να κάνουν λόγο ακόμα και για «ξεκατίνιασμα».

Μια από τις αιχμές αυτής της αντιπαράθεσης – αλλά όχι η μόνη – είναι και η υπόθεση ΑΔΜΗΕ.

Άλλωστε, ο «σκληρός πυρήνας» Σκουρλέτη, χτίζοντας το προφίλ της εξ αριστερών εσωκομματικής αντιπολίτευσης στο ΣΥΡΙΖΑ, εν αναμονή ίσως και εσωκομματικών εξελίξεων στο μέλλον, δε δέχεται μύγα στο σπαθί του σε σχέση με τις κυβερνητικές επιλογές στα ενεργειακά επί Σκουρλέτη.

Με χαρακτηριστικό τρόπο δίνει το στίγμα το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, διατελέσας σύμβουλος του κ. Σκουρλέτη και νυν πρόεδρος του εποπτικού συμβουλίου του ΑΔΜΗΕ Νίκος Καϊμάκης, ο οποίος σε πρόσφατο κείμενό του σημειώνει πως η κυβέρνηση «διασφάλισε τη δημόσια υπόσταση (με μερίδιο 51%) των δύο μεγαλύτερων δημόσιων ενεργειακών επιχειρήσεων, της ΔΕΗ και της ΑΔΜΗΕ. Προφανώς οι εξελίξεις του δύσκολου αυτού εγχειρήματος προκάλεσαν κλυδωνισμούς και επί μέρους προβλήματα που αντιμετωπίζονται με  επιτυχή τρόπο, παρά τη λυσσαλέα και υπονομευτική επίθεση που δέχτηκε η επιλογή αυτή από το μνημονιακό μπλοκ, η οποία και συνεχίζεται αμείωτη καθ΄ όλη τη διάρκεια της ολοκλήρωσής της, του πλήρους διαχωρισμού του ΑΔΜΗΕ από τη ΔΕΗ».    

Βέβαια, το μοντέλο που επιλέχθηκε δε δέχτηκε επίθεση μόνο από το «μνημονιακό μπλοκ», αλλά αντιμετώπισε και τις σοβαρές ενστάσεις που προέβαλε ο πρόεδρος της ΔΕΗ…

Την ίδια στιγμή, δεν έλειψαν και δημοσιεύματα στον τύπο που κάνουν λόγο για «ανοικτή γραμμή» μεταξύ Παναγιωτάκη και ΝΔ, αναφερόμενα μάλιστα και σε κυβερνητικές πηγές. Φυσικά, κάτι τέτοιο φαντάζει τουλάχιστον αδιανόητο, δεδομένου του χάσματος που αναντίρρητα χωρίζει το νυν πρόεδρο της ΔΕΗ από την αξιωματική αντιπολίτευση σε πολλούς τομείς.

Το χάσμα αυτό, άλλωστε, επιβεβαιώνεται και από τη σφοδρή προσωπική επίθεση που εξαπέλυσε εναντίον του η ΔΑΚΕ ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ με πρόσφατη ανακοίνωσή της, όπου του προσάπτει μέχρι και βοναπαρτισμό.

Την ίδια στιγμή, όμως, κάποιοι καταλογίζουν ενδοτικότητα στον κ. Παναγιωτάκη σε σχέση με το ζήτημα της εκχώρησης του 17% της ΔΕΗ, θέμα το οποίο μπορεί να αποτελεί «ταμπού» για κάποιους στο ΣΥΡΙΖΑ - αν και, μεταξύ μας, δύσκολα πλέον μπορούν να πείσουν για κάτι τέτοιο - αλλά όχι και για τη ΝΔ.

Παρεμπιπτόντως, αξίζει να σημειώσουμε ότι για συγκεκριμένο ζήτημα, σε επικοινωνιακό τουλάχιστον επίπεδο, η κυβέρνηση μοιάζει να επαμφοτερίζει, αφού άλλα διαρρέει η πλευρά Σταθάκη κι άλλα η πλευρά Χουλιαράκη.

Για να επανέλθουμε στο θέμα μας, όμως, κάποιοι θα μπορούσαν να σημειώσουν ακόμα και τη συνάφεια της πρόσφατης εκτενούς αναφοράς Παναγιωτάκη στην οργανωτική ανασυγκρότηση της ΔΕΗ, προκειμένου να γίνει πιο αποδοτική η εταιρική της λειτουργία, με πρόσφατη τοποθέτηση του τομεάρχη Ενέργειας της ΝΔ Κ. Σκρέκα ότι «πρέπει άμεσα να αναδιοργανωθεί το μοντέλο εταιρικής διακυβέρνησης της ΔΕΗ».

Είναι, όμως, προφανές ότι η πλευρά Παναγιωτάκη θα μπορούσε εύκολα να αποκρούσει μια τέτοια κατηγορία και να τη χαρακτηρίσει δόλια κακεντρέχεια, καθώς αφενώς ο ανασχεδιασμός έχει αποφασιστεί και υλοποιείται ήδη αρκετά καιρό πριν την αναφορά Σκρέκα, ενώ και η συγκεκριμένη ομιλία Παναγιωτάκη στα στελέχη της επιχείρησης έπεται χρονικά της ομιλίας του κ. Σκρέκα στο Athens Energy Forum.

Τι ακριβώς ζητάει η ΝΔ για τον ΑΔΜΗΕ;

Κι αφού ο λόγος γίνεται για την ομιλία Σκρέκα, αξίζει να σταθούμε σε μια αρκούντως ενδιαφέρουσα αναφορά του σκιώδους υπουργού Ενέργειας της ΝΔ.

«Ειλικρινά ελπίζω ότι ο νέος υπουργός ΠΕΝ θα επιταχύνει τις μεταρρυθμίσεις και θα ακυρώσει το μοντέλο "Φρανκενστάιν" για τον ΑΔΜΗΕ και τη ΔΕΗ, που καταστρέφει τη δημόσια περιουσία και θέτει σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα όλου του ενεργειακού τομέα», είπε, μεταξύ άλλων, ο κ. Σκρέκας.

Αυτή η αναφορά περί «ακύρωσης» του μοντέλου «Φρανκενστάιν» προκαλεί μεγάλες απορίες. Κι αυτό γιατί δεν είναι διόλου σαφές τι εννοεί ο κ. Σκρέκας, όσο κι αν κάποιος δύσκολα θα διαφωνούσε για το ότι πρόκειται για μια εξωφρενικά περίπλοκη διαδικασία αυτή που έχει τελικά επιλέξει να προχωρήσει η κυβέρνηση.

Για το περίπλοκο της διαδικασίας, αρκεί κανείς να σκεφτεί μόνο ότι η διοίκηση της ΔΕΗ έχει αναγκαστεί να βγάλει 4 διευκρινιστικές ανακοινώσεις σε λιγότερες από 10 ημέρες, χωρίς να προσμετράμε όσες αφορούν τα ζητήματα δανεισμού της ΔΕΗ, θέμα που βρέθηκε στην επικαιρότητα μετά την παρέμβαση των τραπεζών στη διαδικασία.

Ας επανέλθουμε, όμως, στο θέμα μας μετά από τη σύντομη αυτή παρέκβαση. Σοφότερους για το χρησμό Σκρέκα δε μας έκανε ούτε ο αντιπρόεδρος της ΝΔ Κ. Χατζηδάκης στη δική του παρέμβαση στο ίδιο συνέδριο, αφού στη σχετική του αναφορά περιορίστηκε στο να ασκήσει κριτική στο μοντέλο αποκρατικοποίησης του ΑΔΜΗΕ που εφαρμόζεται, τασσόμενος  υπέρ της πώλησης του 66% των μετοχών της εταιρείας.

Πως θα μπορούσε, λοιπόν, να γίνει στην πράξη η ακύρωση; Δύσκολο να σκεφτεί κανείς και σίγουρα πολύ θα θέλαμε να ξέρουμε τι έχει κατά νου ο κ. Σκρέκας.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ενδεχόμενη μη ολοκλήρωση της συμφωνηθείσας διαδικασίας για τον ΑΔΜΗΕ θα δημιουργήσει ακόμα ένα σοβαρό κενό στην υλοποίηση των μνημονιακών δεσμεύσεων για τον ενεργειακό τομέα, την ώρα μάλιστα που μέχρι σήμερα παραμένει «στον αέρα» το κλείσιμο της β’ αξιολόγησης.

Μήπως, λοιπόν, είναι μια εύκολη ευκαιρία για ανέξοδη αντιπολιτευτική ρητορεία, όπως θα μπορούσε να σκεφτεί κάποιος, μιας και έτσι θα έμπαιναν και νέα προβλήματα στα ήδη μπόλικα που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση, σε μια φάση που φαίνεται να έχει χάσει την εμπιστοσύνη και την προτίμηση πολλών;

Όμως, η επίσημη γραμμή της ΝΔ είναι άλλη: «κλείστε τώρα την αξιολόγηση» λέει ο κ. Μητσοτάκης προς την κυβέρνηση σε κάθε ευκαιρία, μη παραλείποντας, βέβαια, να θέσει εκ νέου ζήτημα κυβερνητικής αλλαγής.

Όπως και να το δει κανείς, πάντως, κανείς δε θα ήθελε να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας έχοντας φορτωθεί πολλά ανοικτά ζητήματα από τους προηγούμενους – ή, έστω, θα προτιμούσε να έχουν κλείσει όσο το δυνατό περισσότερα εξ αυτών.

Άρα, είναι μάλλον απίθανο η αναφορά Σκρέκα να πρόκειται απλώς για μια πιστολιά στον αέρα.

Όπως και να έχει, πάντως, το πράγμα, φαίνεται ότι στον ΑΔΜΗΕ η ΝΔ έχει εντοπίσει «χρυσάφι» για την αντιπολιτευτική της τακτική. Εκκωφαντικός ήταν ο θόρυβος που προκάλεσε - και πάλι – ο κ. Σκρέκας, με την επίθεση που εξαπέλυσε, μέσω ερώτησης που κατέθεσε στη Βουλή, με την οποία κατηγορεί 2 στελέχη που τοποθετήθηκαν στην ηγεσία της εταιρείας επί ΣΥΡΙΖΑ για εξωφρενικές αμοιβές που… εκχώρησαν στους εαυτούς τους.

Αν αναλογιστεί κανείς όλα όσα είδαμε, το συμπέρασμα είναι ότι, για μια ακόμα φορά δικαιώνεται η λαϊκή θυμοσοφία: όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος…

Όπως φαίνεται, πολλά έχουμε ακόμα να δούμε το επόμενο διάστημα. Το ευχάριστο, βέβαια, από δημοσιογραφικής άποψης, είναι πως όσο σηκώνεται αντάρα, τόσο περισσότερα βγαίνουν στην επιφάνεια. Έχουμε, λοιπόν, πολλά να μάθουμε το επόμενο διάστημα, όπως όλα δείχνουν.