Την πόρτα της εξόδου δείχνει η ΔΕΗ σε 200 εργαζόμενους που βρίςκονται πάνω από μια συγκεκριμένη ηλικιακή κλίμακα, βάσει της οποίας έχουν εκπληρώσει τις προυποθέσεις συνταξιοδότησης.
Τα τρία αυτά κλιμάκια αφορούν σύμφωνα με πληροφορίες του "Energypress" τα 62 έτη για όσους εμπίπτουν στις κοινές διατάξεις (π.χ. διοικητικό προσωπικό), τα 65 έτη για τους διευθυντές και τα 60 έτη για όσους ανήκουν στα
υπερβαρέα (π.χ. ορυχεία, μονάδες). Επειτα από μελέτη που έκανε η επιχείρηση διαπίστωσε ότι πάνω από τα τρία αυτά κλιμάκια βρίσκονται τουλάχιστον 200 εργαζόμενοι, τους οποίους και θέλει να απομακρύνει, προκειμένου να περιορίσει το μισθολογικό της κόστος, και να βελτιώσει τα οικονομικά της.
Αν και η σχετική μελέτη επρόκειτο να παρουσιαστεί στο σημερινό Δ.Σ. της ΔΕΗ, τελικά και έπειτα από τις πρόσφατες αντιδράσεις της ΓΕΝΟΠ, η σχετική κουβέντα αναβλήθηκε, δίχως αυτό να σημαίνει ότι δεν θα γίνει σε επόμενο συμβούλιο.
Από κάπου άλλωστε πρέπει να ξεκινήσει το "συμμάζεμα"- σκέφτονται στη ΔΕΗ- και καλύτερα όπως λέει μια γραμμή πληροφόρησης, αυτό να αφορά απομάκρυνση εργαζομένων προχωρημένης ηλικίας, παρά γενναίες περικοπές επιδομάτων και υπερωριών σε παραγωγικούς κλάδους όπως οι μονάδες και τα ορυχεία.
Η παραπάνω φράση δεν είναι τυχαία. Ούτε τυχαίο είναι το τάιμινγκ που φαίνεται να επιλέγει η ΔΕΗ για να ανοίξει την κουβέντα για το προσωπικό, μέχρι πρότινος θέμα-ταμπού που ουδείς τολμούσε να αγγίξει. Υπό μια έννοια, η δεινή οικονομική θέση της εταιρείας (χρωστά παντού και της χρωστούν οι πάντες, τα έσοδα της συρρικνώνονται, οι μνημονιακές επιβαρύνσεις μεγεθύνονται), αποτελεί τον καλύτερο σύμμαχο στην προσπάθεια της διοίκησης να βάλει στο τραπέζι ζητήματα αποχωρήσεων.
Αλλωστε στη ΔΕΗ εκτιμούν (και σωστά υπό μια έννοια), ότι ακριβώς επειδή πρόκειται για μια συστημική επιχείρηση, όπως οι τράπεζες, ό,τι και να γίνει η εταιρεία θα διασωθεί, δίχως αυτό να σημαίνει πως δεν θα χρειαστεί να ληφθούν γενναίες αποφάσεις, όπως σε θέματα προσωπικού.
Είναι για παράδειγμα δυνατόν, όπως αναρωτιούνται αρκετοί, όταν το 2020 ο τζίρος της επιχείρησης θα είναι 40% μικρότερος από τον σημερινό, η ΔΕΗ, ακόμη και αν της αφαιρεθούν οι 1.450 του ΑΔΜΗΕ, να συνεχίσει να απασχολεί 16.900 εργαζόμενους όσους στο τέλος του 2015 ;
Προς αναβολή της συζήτηςης
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η κουβέντα που μόνη της άνοιξε προ ημερών η διοίκηση, όταν σχολιάζοντας δημοσιεύματα ότι σήμερα υπηρετούν στην επιχείρηση 600 στελέχη προχωρημένης ηλικίας, παραδέχτηκε ότι σε μικρότερο βαθμό υφίςταται πράγματι τέτοιο θέμα. Αποκάλυψε μάλιστα ότι προτίθεται να φέρει στο σημερινό Δ.Σ. μελέτη για την αποχώρηση 200 εργαζομένων, που παρ' ότι έχουν εκπληρώσει τις προυποθέσεις συνταξιοδότησης, εντούτοις επιλέγουν να παραμένουν στην εργασία τους για οικονομικούς κυρίως λόγους.
Τελικά, οι πληροφορίες λένε ότι το θέμα δεν θα συζητηθεί σήμερα, καθώς προηγήθηκε η προ ημερών σφοδρή αντίδραση της ΓΕΝΟΠ που χαρακτήρισε τον επικεφαλής της Μ.Παναγιωτάκη "προάγγελο και λαγό της τρόικας, των οικονομικών συμφερόντων και των πλέον αντεργατικών επιδιώξεων όπως είναι οι ομαδικές απολύσεις". Σύμφωνα μάλιςτα με πληροφορίες ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ, Γ.Αδαμίδης προτίθεται να ζητήσει σήμερα εξηγήσεις κατά τη διάρκεια του Δ.Σ. της ΔΕΗ από τον επικεφαλής της Μ.Παναγιωτάκη.
Δείγμα των προθέςεων
Το θέμα ωστόσο υφίσταται, και παρ' ότι το ποσό που προσδοκά η ΔΕΗ να εξοικονομήσει από την απομάκρυνση των 200 αυτών ατόμων δεν είναι πολύ μεγάλο, εντούτοις πρόκειται για ένα πρώτο δείγμα των προθέσεών της.
Ούτως ή άλλως το εγχείρημα δεν είναι εύκολο. Αφενός λόγω της εμπειρίας πολλών εξ αυτών των εργαζομένων, αφετέρου λόγω της δυστοκίας της ΔΕΗ να προσλάβει νέο προσωπικό επειδή συνεχίζει να θεωρείται ότι ανήκει στον ευρύτερο Δημόσιο τομέα. Επειτα ακόμη και αν εγκριθεί κάτι τέτοιο από το Δ.Σ. της εταιρείας θα απαιτηθούν σύμφωνα με πληροφορίες πολλοί μήνες, προκειμένου να ολοκληρωθεί, χώρια τις αντιδράσεις που θα συναντήσει εκ μέρους της ΓΕΝΟΠ. Εφόσον η αποχώρηση των 200 επιχειρηθεί να γίνει μέσω του σημερινού νομικού πλαισίου για τις ομαδικές απολύσεις, θα χρειασθούν στην καλύτερη των περιπτώσεων γύρω στους επτά μήνες. Και αυτό καθώς το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο προβλέπει ομαδικές απολύσεις όχι πάνω από το 5% του προσωπικού μιας επιχείρησης, με ανώτατο αριθμό τα 30 άτομα.
Από εκεί και πέρα ουδείς μπορεί να προβλέψει τις αντιδράσεις που θα προκαλέσει η κίνηση στο εσωτερικό της επιχείρησης, και τις πολιτικές προεκτάσεις που αυτές θα επιφέρουν. Ουδείς για παράδειγμα μπορεί να προδικάσει τη στάση του νέου εποπτεύοντος υπουργού Ενέργειας Γιώργου Σταθάκη, και κατά πόσο θα ανάψει στη ΔΕΗ το πράσινο φως ή όχι.
Το προςωπικό και ο ρόλος του υπερ-Ταμείου
Αλλά σε κάθε περίπτωση, και μόνο το γεγονός ότι η διοίκηση της εταιρείας καταπιάνεται με ένα θέμα-ταμπού, αυτό της αποχώρησης προσωπικού, λέει από μόνο του πολλά. Ούτως ή άλλως το ζήτημα αργά ή γρήγορα θα τεθεί, όταν το 34% της ΔΕΗ μεταφερθεί από του χρόνου στο νέο υπερ Ταμείο, που σαν στόχο έχει να βελτιώσει την αποδοτικότητα όσων ΔΕΚΟ, ενταχθούν σε αυτό. Θα ήταν οξύμωρο σε συνθήκες συνεχιζόμενης απώλειας μεριδίων της ΔΕΗ, να επιχειρηθεί βελτίωςη της αποδοτικότητάς της, δίχως γενναίες αποφάσεις σε θέματα δαπανών, δηλαδή προσωπικού.
Σήμερα ο όμιλος ΔΕΗ απασχολεί γύρω στα 18.000 άτομα σύμφωνα με στοιχεία του τέλους 2015. Εξ αυτών, οι 1.450 εργάζονται στον ΑΔΜΗΕ ο οποίος μετά την απόσχιση από τη ΔΕΗ δεν θα έχει πλέον την παραμικρή σχέση με την τελευταία. Επομένως, απομένουν περίπου 6.500 στο ΔΕΔΔΗΕ, και γύρω στους 10.000 στη ΔΕΗ, που καλύπτουν θέςεις διοικητικών, εργαζομένων στις μονάδες παραγωγής και στα λιγνιτορυχεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου