Απάντηση του Προέδρου της ΓΕΝΟΠ στον Δήμαρχο Κοζάνης: “Ο κόσμος των αποτυχημένων και ανασφαλών είναι ένας κόσμος ποτισμένος με ουτοπίες, αναλήθειες και ψευδαισθήσεις”

Πέρασαν ελάχιστα εικοσιτετράωρα από τη στιγμή που ο Δήμαρχος Κοζάνης μου προσήψε τον χαρακτηρισμό του συκοφάντη και φαίνεται ότι άρχισε πάλι να πελαγοδρομεί. Αισθανόμενος, μάλλον, ότι του «κλέβω» τον τίτλο τον οποίο ο ίδιος τόσο εύκολα και τόσο απλόχερα μου χάρισε, αποφασίζει να τον καρπωθεί ο ίδιος βγάζοντας στη δημοσιότητα μία δήλωση που καταπατά κάθε κώδικα δεοντολογίας, υπερβαίνει εσκαμμένα και αναδύει εντονότατα την οσμή ταραχής, αποσυντονισμού, της εμπάθειας και αμετροέπειάς του. Είναι αλήθεια ότι τα όσα αναφέρει στη δήλωσή του,

προσωπικά, με αφήνουν παγερά αδιάφορο. Ως Πρόεδρος όμως της Ομοσπονδίας που εκπροσωπεί τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ, είναι υποχρέωσή μου να σηκώσω το γάντι και να βάλω σε τάξη κάποια πράγματα. Ακόμα ίσως περισσότερο εκείνο που θα έπρεπε να κάνω, είναι να του ζητήσω να στοιχειοθετήσει τις επικλήσεις του. Δυστυχώς όμως ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ γιατί πολύ απλά, οι επικλήσεις του είναι συκοφαντίες και οι συκοφαντίες … μόνο συκοφαντίες μπορούν να είναι. Στη δήλωσή του: Με κατηγορεί ως βασικό υπεύθυνο «για το αδιέξοδο που ζει η περιοχή» και για το ότι κάνω ότι μπορώ «για να επιταχύνει το τέλος του λιγνίτη και των δραστηριοτήτων της ΔΕΗ στην περιοχή». Με κατηγορεί ότι επιτίθεμαι συνέχεια στη ΔΕΗ και ότι ούτε λίγο, ούτε πολύ είμαι εγώ αυτός που φταίει για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει σήμερα η επιχείρηση. Με κατηγορεί ότι ζητώ διαρκώς την παραίτηση της Διοίκησης της ΔΕΗ Με κατηγορεί ότι κάνω ότι μπορώ «για να επιταχύνει το τέλος του λιγνίτη και των δραστηριοτήτων της ΔΕΗ στην περιοχή» Κατηγορεί την ίδια τη ΓΕΝΟΠ (μία ιστορική Ομοσπονδία με ουσιαστική διαδρομή και συμβολή) προσάπτοντάς της τον χαρακτηρισμό «της πιο αμαρτωλής ίσως συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας». Ας γνωρίζει λοιπόν ο Δήμαρχος Κοζάνης ότι: Αν εγώ, που μαζί με τις χιλιάδες των εργαζομένων δίναμε όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα και εξακολουθούμε να δίνουμε, καθημερινούς αγώνες για να σώσουμε την επιχείρηση και να διαφυλάξουμε όλα αυτά που επί 65 χρόνια αποτέλεσαν μοχλό ανάπτυξης της περιοχής και της Εθνικής Οικονομίας, είμαι αυτός που έχει φέρει την περιοχή σε αδιέξοδο τότε, τι μένει να πω για τον ίδιο; Να επικαλεστώ τις εκατοντάδες θέσεις εργασίας που δημιούργησε; Να επικαλεστώ τις προϋποθέσεις και τις προοπτικές ανάπτυξης που δημιούργησε; Τις λύσεις και τις διεξόδους που έδωσε στην νεολαία που μαστίζεται από ανέχεια, ανεργία και τρέπεται σε φυγή; Όχι, ΔΕΝ θα το κάνω γιατί θα με κατηγορήσει πάλι για συκοφάντη, αφού ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ. Επιπλέον, θα πρέπει να γνωρίζει ότι δεν αρκεί μόνο να ακούει αυτά που λέω αλλά να τα καταλαβαίνει κιόλας και μάλλον σε αυτό το κομμάτι παίρνει «κάτω από τη βάση». Αν όντως καταλάβαινε θα ήξερε πολύ καλά ότι ουδέποτε ζήτησα την παραίτηση της Διοίκησης της ΔΕΗ. Τις δε ευθύνες για τις περιπέτειες στις οποίες έχει μπει η Επιχείρηση, καλύτερα να τις αναζητήσει στη ρήξη των σχέσεων Διοίκησης – Υπουργείου, που αδυνατούν παντελώς να διαχειριστούν τα κρίσιμα ενεργειακά θέματα, με κίνδυνο να φέρουν τη ΔΕΗ ακόμα πιο κοντά σε τετελεσμένα γεγονότα. Σε ότι αφορά την συνδιοίκηση, λυπάμαι πολύ που επιλέγει να αναμασά γνώμες και θέσεις που εξυπηρετούν άλλους σκοπούς και ας ξέρει ότι σαφώς και αντιλαμβάνομαι πλήρως την μετάλλαξή του σε φερέφωνο της σημερινής Διοίκησης της ΔΕΗ Α.Ε. και τον ρόλο που έχει αναλάβει για την υπεράσπισή της. Είναι πλέον εμφανές ότι ο Δήμαρχος αδυνατεί να διαχειριστεί τον πανικό του και πέφτει σε σοβαρότατες αντιφάσεις. Αλήθεια, πως είναι δυνατόν να θέλει κάποιος (εγώ δηλαδή, όπως λέει) να επιταχύνει το τέλος του λιγνίτη και τη δράση της ΔΕΗ στην περιοχή, παράλληλα να διεκδικεί (και να τον κατηγορεί ο Δήμαρχος για αυτό) την πλήρη αξιοποίηση των λιγνιτών (καταστώντας τη θέση αυτή πάγια διεκδίκηση του Συνδικαλιστικού Κινήματος), την ίδια ώρα να επιτυγχάνεται ο στόχος ετών που δεν είναι ο άλλος από την έναρξη κατασκευής και πλήρη εξέλιξη των εργασιών της μονάδας «Πτολεμαΐδα V» (αυτής της ίδιας μονάδας που με ψευδή στοιχεία και ισχυρισμούς πολεμά με μένος, όπου βρεθεί και όπου σταθεί, αδιαφορώντας όχι μόνο για τα γενικότερα οφέλη από τη λειτουργία της αλλά και για τις χιλιάδες θέσεις εργασίες που θα δώσουν ανάσα ζωής σε άνεργους συνανθρώπους μας) που σημαίνει λειτουργία της ΔΕΗ για πολλά πολλά ακόμα χρόνια και πλείστα θετικά για την περιοχή. Ο Δήμαρχος Κοζάνης θα πρέπει να γνωρίζει ότι ΓΕΝΟΠ δεν είναι ο Γιώργος ο Αδαμίδης. Είναι οι 18.000 σκληρά εργαζόμενοι που εκπροσωπεί και έχουν όνομα και επώνυμο. Ο χαρακτηρισμός «αμαρτωλή Ομοσπονδία» θίγει κατάφορα την διαχρονική, καθημερινή, άοκνη, επίπονη προσφορά τους στον τόπο, την εθνική οικονομία και τον Έλληνα καταναλωτή και θα έπρεπε να κοκκινίζει που επιλέγει, τόσο ανέξοδα, να επιδίδεται σε τέτοιου είδους χαρακτηρισμούς. Όλα αυτά μάλιστα τη στιγμή που, απροκάλυπτα, αναπτύσσει τις πλέον αμαρτωλές σχέσεις με ΜΚΟ και ιδρύματα που πολεμούν λυσσαλέα ό,τι έχει να κάνει με τον λιγνίτη, ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι θα αφανιστούν ολόκληρες περιοχές. Και ας μην μας πει ότι σε αυτούς υποκρίνεται και κάνει τον δήθεν φίλο, γιατί πραγματικά δε θα τον πιστέψουμε. Ας μην ΣΚΑει λοιπόν να πείσει τον κόσμο για το ποιος ενδιαφέρετε για την περιοχή και τον λιγνίτη, γιατί κινδυνεύει να διαρρήξει τη σχέση με την πολύτιμη φίλη του, αντιπρόεδρο της Ευρωομάδας των Πρασίνων «Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία», Σκα Κέλλερ και άντε μετά να βρεις δύο ανθρώπους που χρησιμοποιούν τη φράση «σεληνιακό τοπίο», αντί καλημέρας. Χώρια που κινδυνεύει να μείνει χωρίς εθελοντή «θίασο» για να τον περιφέρει στα Ορυχεία και να διαπιστώνουν τις σεληνιακές συνθήκες που δημιουργούνται από τη λειτουργία των Ορυχείων και την καύση του «τρισκατάρατου» λιγνίτη (από αυτά τα ίδια τα ορυχεία που δίδουν την πρώτη ύλη για να μπορεί ο δήμαρχος να ανοιγοκλείνει όποτε θέλει τον διακόπτη, σίγουρος ότι θα έχει ρεύμα για τις ανάγκες του και οι πολίτες του Δήμου του, την τηλεθέρμανση). Οι εργαζόμενοι θέλουν-απαιτούν από τους θεσμούς να έχουν καθημερινή επαφή και επικοινωνία μαζί τους. Να ακούνε τα ζητήματά τους, να ασχολούνται με αυτά και όχι να διαταράσσουν περαιτέρω τις ήδη κλονισμένες συνθήκες με πυροτεχνήματα του τύπου «μεταλιγιτική περίοδος και πράσινα άλογα». Αλλά που να τα ξέρει όλα αυτά από τη στιγμή που δεν έχει καμία απολύτως επαφή μαζί τους, πόσο μάλλον δε, με την καθημερινή τους πραγματικότητα. Το μόνο που τον ενδιαφέρει και τον τρομάζει είναι ότι με βάση τον σχεδιασμό της Κομισιόν η βίαιη αποβιομηχάνιση της περιοχής, θα γίνει πριν ολοκληρωθεί η θητεία του και θα είναι υποχρεωμένος να απολογηθεί. Είναι πραγματικά λυπηρό την ώρα που ο κόσμος καίγεται, την ώρα που έχουν έρθει τα πάνω κάτω, αυτός να επιλέγει να ζει σε έναν άλλο κόσμο στον οποίο εμείς, ούτε έχουμε, ούτε θέλουμε να έχουμε θέση. Ο κόσμος των αποτυχημένων και ανασφαλών είναι ένας κόσμος ποτισμένος με ουτοπίες, αναλήθειες και ψευδαισθήσεις και ο κόσμος αυτός δεν μας αφορά και δεν μας αγγίζει. Ας συνεχίσουμε λοιπόν ο καθένας το δρόμο του: εμείς τον δρόμο του καθημερινού αγώνα για τη διάσωση της περιοχής, της ΔΕΗ, των λιγνιτών, των καταναλωτών και αυτός στο δρόμο της WWF (και όλων των λοιπών ανάλογων οργανώσεων με τις οποίες σχετίζεται) για τη διάσωση του ραδικιού και της χρυσόμυγας.

 Γεώργιος Αδαμίδης Πρόεδρος ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ-ΚΗΕ