ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΤΕ-ΔΕΗ 8 - 9 ΙΟΥΝΗ
ΟΧΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΑΛΛΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
ΟΧΙ ΑΜΥΝΑ ΑΛΛΑ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
ü Για την ανατροπή των μνημονίων
ü Για την υπεράσπιση των εργασιακών και ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων
ü Για την προάσπιση των συμφερόντων της ΔΕΗ και των θυγατρικών της
ü Για να προστατέψουμε και να τιμήσουμε το ψωμί που τρώμε
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Σε λίγες μέρες από σήμερα στις 8 και 9 Ιούνη στην πιο κρίσιμη στιγμή για τον Όμιλο ΔΕΗ τους εργαζόμενους αλλά και την κοινωνία, διεξάγονται οι εκλογές της ΕΤΕ ΔΕΗ. Το πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό τοπίο μέσα στο οποίο καλούμαστε-καλείστε να επιλέξετε τη νέα Διοίκηση του σωματείου μας είναι εφιαλτικό.
Είναι εφιαλτικό γιατί όλοι μας, μετά την μνημονιακή λαίλαπα των τελευταίων ετών, είδαμε την εργασία μας και τη ζωή μας να μπαίνει στον κρεβάτι του νεοφιλελευθέρου Προκρούστη που κόβει μισθούς, συντάξεις, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα ενός αιώνα, που υπερφορολογεί τη μισθωτή εργασία αφήνοντας άθικτο το Κεφάλαιο, που διαλύει την Υγεία, την Παιδεία, και την Κοινωνική Πρόνοια, που παραδίνει στους δανειστές την περιουσία του ελληνικού λαού, που δημιουργεί γενικευμένη φτώχεια, ανεργία, εξαθλίωση και κοινωνική περιθωριοποίηση.
Όπως αντιλαμβανόμαστε με βάση τα παραπάνω αυτές οι εκλογές είναι ιδιαίτερα κρίσιμες και επειδή εμείς ποτέ δεν ψαρέψαμε σε θολά νερά και επιπροσθέτως είμαστε βαθύτατα πολιτικά όντα, πριν ψηφίσετε θέλουμε να ξέρετε ποιες είναι οι απόψεις και οι θέσεις μας τόσο για την γενικότερη πολιτική, όσο και για τα θέματα του Ομίλου ΔΕΗ.
Α’ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΕΤΑΛΛΑΧΘΗΚΕ
Η σημερινή κυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ) ακολουθώντας την πεπατημένη των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., έχει τεράστιες ευθύνες απέναντι στον ελληνικό λαό και τους εργαζόμενους. Δυστυχώς μέσα σε λίγο διάστημα μεταλλάχθηκε και η ίδια σε ένα νεοφιλελεύθερο μόρφωμα που εξυπηρετεί τους δανειστές, υπογράφει τα ίδια και χειρότερα μνημόνια, καταστρέφει την οικονομία, συντηρεί τη διάλυση των εργασιακών μας σχέσεων και των μισθών μας, διαλύει το ασφαλιστικό μας σύστημα και τις συντάξεις μας και καταργεί βασικά μας δικαιώματα.
Η ΕΥΡΩΠΗ ΣΕ ΒΑΘΙΑ ΚΡΙΣΗ
Η Ευρώπη που ζούμε μόνο Ευρώπη των λαών δεν είναι, είναι η Ευρώπη του κεφαλαίου.
Η νεοφιλελεύθερη πολιτική της λιτότητας είναι η επίσημη πολιτική της ΕΕ και επιβάλλεται σταθερά και χωρίς δισταγμό στις ευρωπαϊκές χώρες. Αποτελεί το όχημα του κεφαλαίου για την επίτευξη των στόχων του και την αναδιάρθρωση του συστήματος σε βάρος των δυνάμεων της εργασίας.
Η ίδια πολιτική δημιούργησε και το κατάλληλο λίπασμα για την έξαρση των εθνικιστικών αντιλήψεων και την ανησυχητική άνοδο των ακροδεξιών δυνάμεων στην Ευρώπη, οι οποίες αποτελούν το μακρύ βρώμικο χέρι στις επιδιώξεις του μεγάλου κεφαλαίου, όπως αντίστοιχα, αποτέλεσαν και αποτελούν το μακρύ χέρι των γεωστρατηγικών τους επιδιώξεων οι ακροδεξιές δυνάμεις και τα απολυταρχικά καθεστώτα στη Μ. Ανατολή.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΕ ΠΕΡΙΚΥΚΛΩΣΗ
Η χώρα μας βρίσκεται σε έναν ασφυκτικό κλοιό περικύκλωσης και εξάρτησης. Από τη μία είναι τα Μνημόνια που υπέγραψαν οι ελληνικές κυβερνήσεις με την Τρόικα (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ) που οδηγούν τις δομές του κράτους σε πλήρη κατάρρευση, την παραγωγική δραστηριότητα σε διαρκώς και μεγαλύτερη συρρίκνωση, την κοινωνία σε φτωχοποίηση και την μετατροπή της χώρας σε αποικία χρέους. Από την άλλη είναι το εκρηκτικό πολεμικό μείγμα στην «αυλή μας» με την όξυνση του μόνιμα ανεπίλυτου προβλήματος στη Μέση Ανατολή που συνιστά δεύτερο παράγοντα περικύκλωσης και τέλος τρίτο παράγοντα περικύκλωσης αποτελούν η πολιτική εγκλωβισμού των προσφύγων στη χώρα μας, που επιβάλλει η ΕΕ, το κλείσιμο των συνόρων και η απαράδεκτη από την κυβέρνηση ενέργεια κλήσης του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο.
ΜΕ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΤΟΥΣ
ΕΚΛΕΨΑΝ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΚΟΤΩΣΑΝ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ
Τα τελευταία 6 χρόνια με το μπαράζ των μνημονιακών μέτρων οι απώλειες για τους εργαζόμενους είναι τεράστιες:
πετσόκοµµα μισθών, κατάργηση των συλλογικών διαπραγµατεύσεων, συνεχείς επιθέσεις στο ασφαλιστικό, απορρύθµιση των εργασιακών σχέσεων, εφαρµογή της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ, αύξηση των ωρών εργασίας, υπερεντατικοποίηση, παρεµβάσεις στην εργατική νοµοθεσία και το συνδικαλιστικό νόµο.
Μετά από 6 χρόνια Μνημονίων οι εργαζόμενοι έχουν χάσει περισσότερο από 40% των αποδοχών τους, περισσότερο από το 30% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα υποαπασχολείται, ενώ πάνω από 50& των νέων προσλήψεων αφορά σε ελαστικές μορφές απασχόλησης. Οι απολύσεις έχουν λάβει μορφή επιδημίας για τη χώρα με τους απολυμένους να λαμβάνουν αποζημιώσεις «ψίχουλα» ή/και καθόλου. Οι άνεργοι ξεπερνούν το 1,2 εκατομμύρια με τους περισσότερους να μην δικαιούνται καν το επίδομα ανεργίας. Το ποσοστό ανεργίας των νέων σταθερά εδώ και χρόνια ξεπερνά το εφιαλτικό 65%, αναγκάζοντας µια ολόκληρη γενιά ανθρώπων με εκπαίδευση και εξειδίκευση να μεταναστεύσει. Η µακροχρόνια ανεργία για ηλικίες άνω των 50 διευρύνεται, ενώ τα 5μηνα προγράμματα απασχόλησης ανακυκλώνουν την ανεργία χωρίς καν να την μειώνουν. Ταυτόχρονα, οργιάζει η μαύρη εργασία, η ψευδο-αυτοαπασχόληση (µπλοκάκια), η ενοικίαση ή ο δανεισµός εργαζόµενων, τα τετράωρα, τα πεντάµηνα, τα voucher και ότι άλλο συνιστά εκµαυλισµό και αλλοίωση της µισθωτής εργασίας µε σταθερούς όρους και πλήρη δικαιώµατα.
Απέναντι σε αυτό το εφιαλτικό τοπίο για εμάς και τη νέα γενιά του τόπου μας,
διεκδικούμε:
ü Την επαναφορά των κατώτατων µισθών και ηµεροµισθίων στα προ Μνηµονίου επίπεδα και την επανακαθιέρωση της ΕΓΣΣΕ ως µηχανισµού διαµόρφωσης των µισθών µε καθολική δεσµευτικότητα για τους εργοδότες (άμεση κατάργηση της ΠΥΣ 6/2012),
ü Την πλήρη επαναφορά του Ν.1876/90 για τις Συλλογικές Διαπραγµατεύσεις, όπως ίσχυε πριν τα µνηµόνια και την αποκατάσταση του ΟΜΕΔ και της Διαιτησίας,
ü Την επαναφορά της υποχρεωτικότητας των Κλαδικών ΣΣΕ, καθώς και της υπερίσχυση τους σε περίπτωση συρροής τους µε Επιχειρησιακές ΣΣΕ µε δυσµενέστερους όρους,
ü Την κατάργηση κάθε µορφής εργασίας χωρίς πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώµατα, που αντίκειται στην ΕΓΣΣΕ και τους κλαδικούς µισθούς,
ü Την πλήρη εξάλειψη των εργολαβικών και ενοικιαζόµενων εργαζοµένων και ενίσχυση του θεσµικού πλαισίου για πρόσληψη εργαζοµένων που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες στις επιχειρήσεις στο σύνολο της οικονοµίας,
ü Το δραστικό περιορισµό του φαινοµένου της µερικής απασχόλησης, της εκ περιτροπής ή διαλείπουσας εργασίας και άλλων ακραίων ευέλικτων µορφών εργασίας µε στόχο την πλήρη κατάργησή τους.
ü Τη ριζική αναθεώρηση του θεσµικού πλαισίου για τις οµαδικές απολύσεις στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της προστασίας των εργαζοµένων,
ü Την υπεράσπιση της Κυριακής αργίας και την αποτροπή της εφαρµογής της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ.
ü Την ουσιαστική ενίσχυση των ελεγκτικών µηχανισµών και των
αρµοδιοτήτων τους µε επιτάχυνση της εφαρµογής των αποφάσεων των ελεγκτικών αρχών (Επιθεωρήσεις Εργασίας – ΕΥΠΕΑ/ΙΚΑ) µε πλήρη στελέχωσή τους.
ü Την εφαρµογή µέτρων για την ενίσχυση και προστασία των ανέργων, τη διεύρυνση του αριθµού δικαιούχων επιδόµατος ανεργίας, την αύξηση του επιδόµατος ανεργίας και την χρονική του επιµήκυνση. Την εφαρμογή μέτρων επανένταξης στην εργασία πέρα κι έξω από τη λογική της προσωρινής, εκ περιτροπής ή ανασφάλιστης απασχόλησης.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ
ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ
ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΤΗΣ Ν.Δ.
Η κοινωνική ασφάλιση είναι «τα ιερά και τα όσια» των εργαζοµένων και των συνταξιούχων. Εδώ και 25 χρόνια, όµως, τα προβλήµατα συσσωρεύονται, ενώ μια σειρά από πολιτικές που εφαρµόστηκαν, ρήµαξαν τα αποθεµατικά των ασφαλιστικών ταµείων υπονοµεύοντας τη βιωσιµότητα του συστήµατος. Το αποτέλεσμα αυτών των παρεμβάσεων ήταν αυξήσεις ορίων συνταξιοδότησης, σαλαµοποίηση των ασφαλισµένων, µείωση της ανταποδοτικότητας και µπαράζ µειώσεων των συντάξεων ως και 48%.
Η νέα αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση που ψήφισε η κυβέρνηση στο πλαίσιο των μνημονίων αποτελεί και τη «χαριστική βολή» για τα δικαιώματα των εργαζομένων και των συνταξιούχων ολοκληρώνοντας την ανατροπή του δηµόσιου και αναδιανεµητικού χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήµατος.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση,
διεκδικούμε:
ü Την επαναφορά του δηµόσιου, καθολικού και αναδιανεµητικού χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης.
ü Την καταπολέµηση της εισφοροδιαφυγής και της µαύρης και ανασφάλιστης εργασίας µε στελέχωση και ενίσχυση των δηµοσίων ελεγκτικών µηχανισµών.
ü Την επαναφορά των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα προ μνημονίου επίπεδα.
ü Καµία µείωση στις συντάξεις (κύριες και επικουρικές).
ü Επαναφορά της 13ης και 14ης σύνταξης.
ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΑΡΜΑΚΟ, ΕΙΝΑΙ ΦΑΡΜΑΚΙ
Οι εργαζόμενοι και τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα στη χώρα μας έχουν δεχθεί τα τελευταία χρόνια ανελέητη επίθεση από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας που εφαρμόζονται µε τα αλλεπάλληλα Μνημόνια.
Η κατάσταση χειροτερεύει δραματικά μετά και το 3ο (και μόνιμο πια) Μνημόνιο που υπέγραψε και υλοποιεί η σημερινή κυβέρνηση.
Η επίθεση στους εργαζόμενους και συνταξιούχους, που υποχρεώνονται πια σε αγώνα επιβίωσης δυστυχώς συνεχίζεται και κλιμακώνεται.
Η υπογραφή του 3ου Μνημονίου και η αποδοχή του 4ου «προληπτικού» μας εξοντώνουν:
ü Η Δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση κατεδαφίζεται οριστικά.
Με τον πρόσφατο νόμο
ü επιχειρείται νέα φοροεπιδρομή στα λαϊκά εισοδήματα με την αύξηση του ΦΠΑ στο 24% και την εξοντωτική επιβάρυνση των ειδών λαϊκής κατανάλωσης
ü Τα «κόκκινα δάνεια» εκχωρούνται στα «κοράκια» με άμεση απειλή απώλειας της πρώτης κατοικίας μας
ü Μονιμοποείται η συνεχής «δημοσιονομική προσαρμογή»
Με άλλα λόγια θεσμοθετείται μόνιμος «κόφτης» μισθών, συντάξεων, κοινωνικών και αναπτυξιακών δαπανών
ü Η Υγεία, η Παιδεία και το όποιο κοινωνικό κράτος καταρρέει από τις συνεχείς περικοπές δαπανών
ü Δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις βάζουν λουκέτο με συνέπεια την αύξηση της έτσι κι αλλιώς εκρηκτικής ανεργίας
ü Οι δημόσιες υποδομές ξεπουλιούνται και υποθηκεύονται για 99 χρόνια!!!!
Και σε όλα αυτά έπεται συνέχεια με: απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, την εισαγωγή του «δικαιώματος» ανταπεργίας (λοκ άουτ), τον περιορισμό των συνδικαλιστικών ελευθεριών, των συγκεντρώσεων και διαδηλώσεων, αλλά και την ουσιαστική ακύρωση του Ν. 1264/82.
Είναι ξεκάθαρο ότι για τους εργαζόµενους δεν µπορεί να υπάρξει λύση στο πλαίσιο των Μνηµονίων και όλων των κυβερνητικών πολιτικών που τα υλοποιούν. Αυτό είναι το κεντρικό στοιχείο που πρέπει να καθορίσει και να ενοποιήσει τους αγώνες µας σε όλα τα επίπεδα του εργατικού κινήµατος χωρίς να ξεχνάμε βέβαια ότι τα μνημόνια είναι γέννημα του σάπιου, άδικου και βάρβαρου καπιταλιστικού συστήματος.
Με βάση τα παραπάνω,
παλεύουµε για:
ü Την ακύρωση των Μνηµονίων και τον οριστικό τερµατισµό όλων των δυσβάσταχτων µέτρων στο πλαίσιο της πολιτικής “εσωτερικής υποτίµησης”.
ü Τη διαγραφή του µεγαλύτερου µέρους του δηµόσιου χρέους, για το οποίο δεν ευθύνονται οι εργαζόµενοι και το οποίο αξιοποιείται ως μοχλός συνεχούς εξάρτησης και εξάντλησης της ελληνικής οικονομίας.
ü Την υπεράσπιση των δηµόσιων αγαθών και του δηµόσιου πλούτου της χώρας. Αντιστεκόµαστε στις ιδιωτικοποιήσεις – χάρισµα στους πιστωτές και το κεφάλαιο.
ü Αγωνιζόμαστε για τραπεζικό σύστημα υπό δηµόσια ιδιοκτησία και κοινωνικό έλεγχο. Αγωνιζόμαστε για την ανακούφιση των υπερχρεωµένων νοικοκυριών µε μερική ή ολική διαγραφή των δανείων τους και όχι στην εκχώρησή τους στα διεθνή αρπακτικά funds. Αγωνιζόμαστε για την πλήρη προστασία του δικαιώµατος της πρώτης κατοικίας.
ü Αγωνιζόμαστε για τη δίκαιη αναδιανομή των φόρων. Την άµεση κατάργηση της Εισφοράς Αλληλεγγύης και του ΕΝΦΙΑ, την επαναφορά του αφορολόγητου στα 12.000 ευρώ και την εφαρµογή νέου φορολογικού συστήµατος µε επιβάρυνση του κεφαλαίου, του πλούτου και της µεγάλης ακίνητης περιουσίας.
ü Αγωνιζόμαστε για την ενίσχυση της δηµόσιας Υγείας και Παιδείας και των κοινωνικών υποδομών ως βασικό κοµµάτι του κοινωνικού µισθού.
Χτίζουμε την ταξική και κοινωνική Αλληλεγγύη
Σε μία εποχή έντασης της εκμετάλλευσης και της βαρβαρότητας οι εργαζόμενοι πρέπει να προκρίνουμε την έννοια της ταξικής και κοινωνικής αλληλεγγύης, την έννοια της συλλογικότητας έναντι του ατομικισμού.
Αγωνιζόμαστε για:
ü Την ενίσχυση ενός πλατιού κινήματος ταξικής και κοινωνικής αλληλεγγύης με δίκτυα και δράσεις των συνδικάτων για τις ανάγκες της Υγείας, της Παιδείας, της κατοικίας των ανθρώπων που έχουν ανάγκη ανεξαρτήτως φυλής, φύλου, θρησκείας, καταγωγής. Συνταυτιζόμαστε με τις γενναίες πρωτοβουλίες του απλού λαού που δίνει μαθήματα ανθρωπισμού και αλληλεγγύης.
Αγωνιζόμαστε για:
ü Την πτώση του τείχους της ντροπής στον Έβρο που πολλαπλασιάζει τους νεκρούς στο Αιγαίο. Απαιτούμε από την κυβέρνηση και την ΕΕ τον σεβασµό και την εφαρµογή των διεθνών συµβάσεων για την προστασία των προσφύγων, το µη κλείσιµο των συνόρων και την µη µετατροπή της χώρας σε στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων.
Αγωνιζόμαστε για:
ü η δημιουργία φιλειρηνικού αντιπολεμικού κινήµατος. Καταδικάζουμε απερίφραστα τη στρατιωτικοποίηση του προσφυγικού ζητήματος και απαιτούμε την άµεση απομάκρυνση των δυνάµεων του ΝΑΤΟ από το Αιγαίο.
Χρειαζόμαστε ενωτικά, ταξικά και δημοκρατικά συνδικάτα
Η επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι σε όλα τα επίπεδα είναι εξαιρετικά βίαιη και ολοκληρωτική. Η επίθεση αυτή μπορεί να αποκρουστεί µόνο από Συνδικάτα εντελώς διαφορετικά σε ότι αφορά τη λειτουργία, τη δράση και τον προσανατολισµό τους. Εντελώς διαφορετικά από αυτά που υπάρχουν σήµερα και τα οποία είναι απολύτως απαξιωµένα στη συνείδηση των εργαζοµένων.
Χρειαζόμαστε ένα αγωνιστικό, ταξικό, διεκδικητικό σ. κ., που θα εκφράζει τον απλό εργαζόµενο και το χώρο εργασίας του, που θα ανοίξει όλα τα σωµατεία µέσα από την αλλαγή των καταστατικών τους, ώστε να συµπεριλάβει στους κόλπους του όλο τον κόσµο της επισφάλειας: των δανειζόµενων, των εργολαβικών, των εργαζόµενων µε voucher, των εργαζοµένων στα προγράµµατα της κοινωφελούς εργασίας, τα µπλοκάκια κ.α.
Το πιο σημαντικό καθήκον σήμερα είναι ο συντονισμός όλων των συνδικαλιστικών οργανώσεων και ιδιαίτερα των πιο δυναμικών τμημάτων του και η διασύνδεσή τους με τα άτυπα κινήματα που δημιουργούνται. Ύψιστης σημασίας προτεραιότητα αναδεικνύεται η ανάγκη δημιουργίας, ενίσχυσης και διεύρυνσης κοινωνικών συμμαχιών με τους επιστημονικούς, επαγγελματικούς και αγροτικούς συνδικαλιστικούς φορείς.
Προτεραιότητά μας σήμερα είναι να εγκαταλείψουμε τη λαθεμένη στρατηγική της διαμαρτυρίας και να περάσουμε στη μάχη της ανατροπής και της αντίστασης.
Β’ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΜΙΛΟ ΔΕΗ
Ο ΟΜΙΛΟΣ ΔΕΗ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ
Παρουσιάζοντας την εικόνα του ΟΜΙΛΟΥ ΔΕΗ επειδή οφείλουμε να είμαστε δίκαιοι και αντικειμενικοί στις κρίσεις μας, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε και πιστώνουμε στα θετικά της κυβέρνησης την κατάργηση του Νόμου για τη δημιουργία της μικρής ΔΕΗ, αλλά και την απόφασή της το 51% του ΑΔΜΗΕ να παραμείνει υπό δημόσιο έλεγχο.
Επίσης της αναγνωρίζουμε και της το πιστώνουμε στα θετικά ότι εισάκουσε το αίτημα της ΔΕΗ να μη φεύγουν οι πελάτες της σε άλλο πάροχο εάν πρώτα δεν εξοφλήσουν τα χρέη τους.
Ναι, αυτά της τα αναγνωρίζουμε.
Από εκεί και πέρα όμως την καταγγέλλουμε:
- ότι χωρίς να υπάρχει κανένας ουσιαστικός λόγος και καμία απολύτως παραβίαση της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας, υποχώρησε στις πιέσεις των δανειστών που απροκάλυπτα εξυπηρετούν ιδιωτικά συμφέροντα και συμφώνησε και υπέγραψε την αποκοπή του ΑΔΜΗΕ από τον Όμιλο ΔΕΗ, γεγονός που θα ζημιώσει κατάφορα τη ΔΕΗ Α.Ε., αφού της στερεί ένα σημαντικό περιουσιακό στοιχείο με εξασφαλισμένα κέρδη.
Ταυτόχρονα τονίζουμε ότι η απόφασή της εμπεριέχει τεράστιο κίνδυνο και για τον ίδιο τον ΑΔΜΗΕ αλλά και τους εργαζόμενους σε αυτόν.
Δε θέλουμε να κάνουμε δίκη προθέσεων, αλλά η δική μας η άποψη με όσα έχουμε δει είναι ότι από τη στιγμή που ο ΑΔΜΗΕ αποκόπτεται από τη ΔΕΗ και από τη στιγμή που το 25% των μετοχών δίνεται σε στρατηγικό επενδυτή, αργά ή γρήγορα θα βρεθεί στα χέρια των ιδιωτών.
- ότι υποχώρησε στις παράλογες και προκλητικές απαιτήσεις των κρατικοδίαιτων ψευτο-επενδυτών (που χρόνια τώρα με την ανοχή και συμμετοχή των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ θησαύριζαν και συνεχίζουν με διάφορους τρόπους εις βάρος της ΔΕΗ) και τους χαρίζει μέσω των ΝΟΜΕ τη μισή λιγνιτική και υδραυλική παραγωγή της ΔΕΗ.
Ιδιαίτερα δε, καταγγέλλουμε ότι ο τρόπος που πάει να υλοποιήσει τα ΝΟΜΕ θα είναι η χαριστική βολή για τη ΔΕΗ.
- Ότι με τα νέα ΑΔΙ χαρίζει χωρίς κανένα ουσιαστικό λόγο εκατοντάδες εκ. € στους ιδιώτες αεριτζήδες, κατόχους μονάδων παραγωγής με Φ.Α., ζημιώνοντας στον αντίποδα τη ΔΕΗ με δεκάδες εκ. €.
- ότι μέχρι στιγμής επιτρέπει και ανέχεται να ζημιώνεται η ΔΕΗ από τους κρατικοδίαιτους ψευτο-επενδυτές, είτε δίνοντάς τους ρεύμα επί ζημία, είτε κάνοντάς τους χωρίς κανένα όφελος τον εισπράκτορα.
- Ότι δεν απαίτησε να πάρει πίσω το 17% των μετοχών της ΔΕΗ από το ΤΑΙΠΕΔ
ΓΙΑΤΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ:
Α’ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΜΙΛΟ ΔΕΗ
Εμείς
χωρίς να εγκαταλείπουμε τη θέση μας ότι η ηλεκτρική ενέργεια είναι αγαθό και ως τέτοιο δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται, ως ένα οποιοδήποτε προϊόν μέσω του οποίου κάποιοι θα κερδοσκοπούν σε βάρος της κοινωνίας,
χωρίς να εγκαταλείπουμε τη θέση μας ότι η ηλεκτρική ενέργεια θα πρέπει να είναι αποκλειστικά στα χέρια του κράτους,
Θα αγωνιστούμε
- Να μην υλοποιηθούν τα ΝΟΜΕ και τα ΑΔΙ
- Να μην υλοποιηθεί ο σχεδιασμός για τον ΑΔΜΗΕ
- Να σταματήσει η ΔΕΗ να είναι η υπηρέτρια των ιδιωτών
- Να μην προχωρήσει αλλά να σταματήσει εδώ και τώρα η απαξίωση του εθνικού μας καυσίμου, του λιγνίτη
Β’ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟΥ ΟΜΙΛΟΥ
ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ
- Να σταματήσει το χάσιμο της τεχνογνωσίας και να εξαλειφθούν οι κίνδυνοι που πηγάζουν από την τεράστια έλλειψη προσωπικού.
- Να γίνονται οι απαραίτητες προσλήψεις εγκαίρως και με σχέδιο.
- Να μην υπάρχει έλλειψη υλικού και εφοδίων
ΕΠΑΓΡΥΠΝΟΥΜΕ
- Να μην υπάρξουν νέες μειώσεις στους μισθούς
- Να μην αλλάξει ο ΚΚΠ/ΔΕΗ και οι ΣΣΕ
- Να μην καταστρατηγηθούν οι εργασιακές σχέσεις και να μη χαθεί καμία θέση εργασίας
Τέλος, στόχος μας είναι μαζί με το υπόλοιπο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, στη βάση της εναλλακτικής πολιτικής μας πρότασης, που βάζει τους ανθρώπους και τις ανάγκες τους πάνω από τις ανάγκες των αγορών, μόλις οι συνθήκες το επιτρέψουν (και γι αυτό εργαζόμαστε καθημερινά μην περιμένοντας να ωριμάσουν από μόνες τους) να διεκδικήσουμε πίσω ότι μας έκλεψαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις και οι τοκογλύφοι δανειστές μας.
Στόχος μας πάνω από όλα είναι
ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗ ΔΕΗ ΔΗΜΟΣΙΑ
ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ
ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΧΑΜΕΝΑ ΜΑΣ ΟΝΕΙΡΑ
ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΚΛΕΨΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΜΗΣΟΥΜΕ
ΤΟ ΨΩΜΙ ΠΟΥ ΤΡΩΜΕ
ΤΟ ΨΩΜΙ ΠΟΥ ΤΡΩΜΕ
ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΤΕ/ΔΕΗ 8 - 9 ΙΟΥΝΗ
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΜΑΖΙΚΑ
ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΕΑΜΕ ΕΤΕ-ΔΕΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου