Σε σχέση με την υπόθεση «συμπράξεις της ΔΕΗ» μίλησα χθες με όλους τους (πιθανούς και… απίθανους) εμπλεκόμενους, επιχειρηματίες και μη, αυτούς που έχουν μιλήσει δημόσια και αυτούς που δεν έχουν μιλήσει. Αυτό που είναι σαφές, είναι ότι όλοι οι παίχτες που βρίσκονται με τον ένα ή άλλον τρόπο στο προσκήνιο, τα «ενεργειακά τζάκια» ας πούμε, πρώτον εκτιμούν ότι πράγματι θα γίνει παιχνίδι και, δεύτερον, δηλώνουν ότι ενδιαφέρονται και είναι πρόθυμοι να μπουν στο παιχνίδι. Το αντιπαραβάλλω, ως κλίμα, με την ιδιαίτερα επιφυλακτική στάση που είχαν οι ίδιοι παλιότερα, όταν η συζήτηση γινόταν γύρω από τη «μικρή ΔΕΗ». Σημειώνω επίσης ότι το ενδιαφέρον των παιχτών αυτών εκφράζεται για μια βασική πτυχή της «ατζέντας Σκουρλέτη» που διατυπώθηκε σε αντιδιαστολή με τη «μικρή ΔΕΗ» και ως εναλλακτική πρόταση για την επίτευξη των δεσμεύσεων που ανέλαβε η χώρα στο πλαίσιο του τρίτου μνημονίου. Γιατί τα λέω όλα αυτά; Γιατί νομίζω ότι, με όρους ΣΥΡΙΖΑ, δεν τα πήγε και άσχημα το «αγόρι με το βελούδινο βλέμμα» που έλεγε παλιά και ο Παπαχρήστος στα ΝΕΑ: κράτησε όρθια τη «σημαία» του ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν θα εφαρμοστεί ο νόμος για τη μικρή ΔΕΗ (όπως και την άλλη «σημαία» για τη διατήρηση του κρατικού ελέγχου στον ΑΔΜΗΕ), «πέρασε» στην τρόικα εναλλακτική πρόταση που ικανοποιεί τις μνημονιακές υποχρεώσεις και, επιπλέον, η πρότασή του προσελκύει το ενδιαφέρον των εν δυνάμει επενδυτών. Σας είπα, για σκεφτείτε το με όρους ΣΥΡΙΖΑ… Αλλά και... χωρίς όρους ΣΥΡΙΖΑ, το ότι το παιχνίδι ανοίγει είναι καλό. Ειδικά για εμάς τους δημοσιογράφους που θάχουμε να γράφουμε...
ΠΗΓΉ ENERGYPRESS.GR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου