Τα σύνορα των ρύπων (του Παναγιώτη Στιούκη)

Άνεργος, με άνεργη σύζυγο και άνεργο γιό… Δύσκολη κατάσταση, δύσκολα χαμογελάω πια… Σαν αυτή η κρίση εκτός όλων των άλλων που μας στερεί να μας στερεί και το χαμόγελο… Και όμως, πρόσφατα γέλασα πολύ!! Ήταν όταν είδα τα αποτελέσματα για τις 8μηνες συμβάσεις στη ΔΕΗ… Πολλοί οι άνεργοι, πολλές οι αιτήσεις κ όμως, οι θέσεις πάλι καλύφθηκαν απο τους έχοντες “εντοπιότητα”… Πόσο κυνική και παράλληλα αστεία μου μοιάζει η λέξη εντοπιότητα… Δεν κατανοώ την έννοια και τη χρησιμότητα της, δεν κατανοώ τα κριτήρια των ζωνών εντοπιότητας, δεν κατανοώ την παράλογη και ευνοιοκρατική προκήρυξη θέσεων της ΔΕΗ… Ποιά ειναι ακριβώς τα εναέρια σύνορα όπου η μόλυνση και οι επιπτώσεις της ΔΕΗ δεν βλάπτουν; Ποιός είναι αυτός που μπορεί να μου εξηγήσει γιατί ο Γιώργος που κατοικει στο διπλανό διαμέρισμα απο το δικό μου, στην πόλη της Κοζάνης, μπορεί με 300 μόρια να είναι στη λίστα επιτυχόντων και εγώ με 1300 να μην είμαι; Α! Ναι ξέχασα ο παππούς του Γιώργου είναι απο τα χωριά της Α’ ζώνης και ο Γιώργος έχει πολιτικογραφηθεί εκεί… Τι σημασία έχει αν ο Γιώργος κατοικεί στην Κοζάνη, τι σημασία έχει αν έχουμε τις ίδιες επιπτώσεις απο τη λειτουργία της επιχείρησης, τι σημασία έχει αν ο Γιώργος δεν έχει πάει ποτέ στο χωριό του, τι σημασία έχει αν ο Γιώργος έχει μόνο 4 μήνες ανεργίας το χρόνο, τι σημασία εχει αν ο Γιώργος δεν έχει ουτε καν τα τυπικά προσόντα για τη θέση; Τι σημασία έχει αν κάποιοι απο μας έχουμε 3 χρόνια άνεργοι, αν κάποιοι απο μας έχουμε τα προσόντα, αν έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη τη δουλειά; Σημασία έχει να είσαι απο την Α’ ζώνη, όχι απλώς να ζεις εκεί που είναι δίκαιο αλλά αρκεί να έχεις καταγωγή απο εκεί… Πραγματικά θα ήθελα να ρωτήσω όλους αυτούς που δημιούργησαν τις ζώνες εντοπιότητας, αν όταν έκαναν την ανταλλαγή ρύπων με θέσεις εργασίας, σκέφτηκαν με βάση τη λογική ή την εξόφληση ψήφων; Άραγε υπάρχει ένα αόρατο, εναέριο, προστατευτικό τοίχος που εμποδίζει τους ρύπους να φτάσουν στην Κοζάνη; Πόσο τραγελαφικό και παράλληλα εξευτελιστικό είναι να βλέπεις τα αποτελέσματα αυτών των προκηρύξεων; Πόσο άδικο και πόσο γελοίο; Πόσο απαξιωτικό και πόσο χυδαίο;