Με μία πολύ ενδιαφέρουσα επιστολή του στο σημερινό (21/01) φύλλο της εφημερίδας «Καθημερινή» παρεμβαίνει στο δημόσιο διάλογο για το άνοιγμα της αγοράς ηλεκτρισμού στη χώρα μας ο τ. Δ/ντής της Γενικής Διεύθυνσης Μεταφοράς της ΔΕΗ κ. Aλβέρτος Mαΐσης. Ο κ. Mαΐσης αναλύει τι συνεπάγεται η υποχρέωση για απελευθέρωση της αγοράς, όπως επιτάσσει το Τρίτο Μνημόνιο, και επισημαίνει τις δυσκολίες που υπάρχουν στην επίτευξη των τεθέντων στόχων.
Αναλυτικά η επιστολή-παρέμβαση του κ. Mαΐση:
«Αγορά ηλεκτρισμού
Κύριε διευθυντά
Στο 3ο μνημόνιο υπάρχει η υποχρέωση της χώρας ν’ ανοίξει την αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, δηλαδή να εξασφαλίσει συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στην προμήθεια, ώστε μέσω του ανταγωνισμού να ωφεληθεί ο καταναλωτής. Στον εγκριτικό νόμο 4336/14.8.2015 και στην παράγραφο Β, άρ. 4.3, προβλέπεται άμεσα (1) ο σχεδιασμός συστήματος δημοπρασιών τύπου ΝΟΜΕ και (2) η πώληση του ΑΔΜΗΕ, εκτός αν η κυβέρνηση παρουσιάσει άλλη δράση με ισοδύναμα αποτελέσματα. Η χώρα δεσμεύεται να μειωθεί το μερίδιο της ΔΕΗ στην προμήθεια άμεσα στο 75% (σήμερα είναι της τάξεως του 97%). Επιπλέον, μέχρι το 2020 καμία εταιρεία δεν πρέπει να έχει πάνω από 50% της παραγωγής, εισαγωγών, εξαγωγών ή/και προμήθειας.
Οι δημοπρασίες τύπου ΝΟΜΕ συνίστανται στην πώληση από τη ΔΕΗ φτηνής λιγνιτικής και υδροηλεκτρικής παραγωγής στους ιδιώτες παραγωγούς, ώστε αυτοί να φτιάξουν μείγμα παραγωγής τέτοιο που να συναγωνιστούν τη ΔΕΗ. Την εποχή της διαπραγμάτευσης του μνημονίου το πρόγραμμα ΝΟΜΕ είχε κάποια αξία, διότι η τιμή του πετρελαίου, επομένως και του φυσικού αερίου (Φ.Α.), ήταν υψηλή και η λιγνιτική παραγωγή ήταν πράγματι αρκετά οικονομική. Σήμερα το κόστος είναι συγκρίσιμο και ίσως το κόστος παραγωγής με Φ.Α. να είναι οικονομικότερο αν ληφθεί υπόψη το κόστος των ρύπων που προβλέπεται ν’ ανέβει. Η υδρ/κή παραγωγή έχει σχεδόν μηδενικό μεταβλητό κόστος, αφού δεν χρειάζεται καύσιμα, όμως τα έργα πολιτικού μηχανικού των υδρ/κών σταθμών έχουν στοιχίσει πανάκριβα. Η πώληση του ΑΔΜΗΕ στοχεύει ν’ «απαλλάξει» τον διαχειριστή του συστήματος από τον εναγκαλισμό της ΔΕΗ, διότι όντας 100% θυγατρική της, υποτίθεται ότι της κάνει πλάτες και νοθεύεται ο ανταγωνισμός. Η θέση αυτή είναι απόλυτα λανθασμένη. Η μορφή αυτή του ΑΔΜΗΕ, ως θυγατρική κάθετα ολοκληρωμένης εταιρείας, είναι νόμιμη, προβλέπεται από την οδηγία της Ε.Ε. και σε άλλες χώρες με πρώτη τη Γαλλία εφαρμόζεται χωρίς προβλήματα ή παράπονα. Υπήρξα επί δύο χρόνια υπεύθυνος Συμμόρφωσης στον ΑΔΜΗΕ και τα καθήκοντά μου ήσαν ακριβώς να διαπιστώνω κατά πόσον η εταιρεία συμπεριφερόταν αντικειμενικά ως προς όλους τους «παίκτες». Η διαπίστωση ήταν ότι το στελεχικό προσωπικό, που προέρχεται από τη ΔΕΗ, με μεγάλο επαγγελματισμό λειτουργεί απόλυτα αντικειμενικά προς όλους. Αυτά έχουν διατυπωθεί στις ετήσιες εκθέσεις που έχω συντάξει και έχουν αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του ΑΔΜΗΕ. Με την πώληση επομένως του ΑΔΜΗΕ οι συνθήκες ανταγωνισμού δεν θ’ αλλάξουν. Ως γνωστόν, η κυβέρνηση διαπραγματεύτηκε ως εναλλακτική λύση να περάσει η εταιρεία σε κρατικό έλεγχο. Η θέση των ιδιωτών ως προμηθευτών ηλεκτρικής ενέργειας βοηθείται σημαντικά από τις χαμηλές σημερινές τιμές του πετρελαίου και φυσικά από το γεγονός ότι δεν έχουν τα βαρίδια της ΔΕΗ με σημαντικότερο τα φέσια των 2 δισ. Ήδη έχουν αποδυθεί σε συνεχείς διαφημιστικές καμπάνιες για να αποσπάσουν πελάτες. Όμως έχουν ένα σοβαρό πρόβλημα αξιοπιστίας, δεδομένου ότι στο παρελθόν ιδιώτες προμηθευτές υπήρξαν καταστροφικοί και ο κόσμος είναι επιφυλακτικός. Συμπερασματικά, οι συνθήκες ανταγωνισμού δεν θα μεταβληθούν.
Ο ιδιωτικός τομέας σίγουρα θ’ αυξήσει το μερίδιό του στην προμήθεια, δεν πιστεύω όμως ότι οι στόχοι του 25% και 50% μπορούν να επιτευχθούν με τις συνθήκες που το ίδιο το μνημόνιο προβλέπει. Δεν είναι δυνατόν η ΔΕΗ να διώχνει πελάτες που ζητούν ηλεκτροδότηση για να επιτύχει να μειώσει το ποσοστό της στην προμήθεια. Η υποχρέωση το 2020 να περιοριστεί η παραγωγή της ΔΕΗ στο 50%, λίγο πολύ μπορεί να επιτευχθεί με τη σημερινή κατανομή των παραγωγικών μονάδων. Θα ζητηθεί ενδεχομένως να ληφθούν νέα μέτρα για να επιτευχθεί η υποχρέωση στην προμήθεια, πιθανότατα ενεργοποίηση του σχεδίου πώλησης της μικρής ΔΕΗ, κ.λπ. Πιστεύω ότι η διαπραγματευτική ομάδα μπορεί να αντεπεξέλθει με επιτυχία στα προβλήματα αυτά.
Aλβέρτος Mαΐσης».
Κύριε διευθυντά
Στο 3ο μνημόνιο υπάρχει η υποχρέωση της χώρας ν’ ανοίξει την αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, δηλαδή να εξασφαλίσει συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στην προμήθεια, ώστε μέσω του ανταγωνισμού να ωφεληθεί ο καταναλωτής. Στον εγκριτικό νόμο 4336/14.8.2015 και στην παράγραφο Β, άρ. 4.3, προβλέπεται άμεσα (1) ο σχεδιασμός συστήματος δημοπρασιών τύπου ΝΟΜΕ και (2) η πώληση του ΑΔΜΗΕ, εκτός αν η κυβέρνηση παρουσιάσει άλλη δράση με ισοδύναμα αποτελέσματα. Η χώρα δεσμεύεται να μειωθεί το μερίδιο της ΔΕΗ στην προμήθεια άμεσα στο 75% (σήμερα είναι της τάξεως του 97%). Επιπλέον, μέχρι το 2020 καμία εταιρεία δεν πρέπει να έχει πάνω από 50% της παραγωγής, εισαγωγών, εξαγωγών ή/και προμήθειας.
Οι δημοπρασίες τύπου ΝΟΜΕ συνίστανται στην πώληση από τη ΔΕΗ φτηνής λιγνιτικής και υδροηλεκτρικής παραγωγής στους ιδιώτες παραγωγούς, ώστε αυτοί να φτιάξουν μείγμα παραγωγής τέτοιο που να συναγωνιστούν τη ΔΕΗ. Την εποχή της διαπραγμάτευσης του μνημονίου το πρόγραμμα ΝΟΜΕ είχε κάποια αξία, διότι η τιμή του πετρελαίου, επομένως και του φυσικού αερίου (Φ.Α.), ήταν υψηλή και η λιγνιτική παραγωγή ήταν πράγματι αρκετά οικονομική. Σήμερα το κόστος είναι συγκρίσιμο και ίσως το κόστος παραγωγής με Φ.Α. να είναι οικονομικότερο αν ληφθεί υπόψη το κόστος των ρύπων που προβλέπεται ν’ ανέβει. Η υδρ/κή παραγωγή έχει σχεδόν μηδενικό μεταβλητό κόστος, αφού δεν χρειάζεται καύσιμα, όμως τα έργα πολιτικού μηχανικού των υδρ/κών σταθμών έχουν στοιχίσει πανάκριβα. Η πώληση του ΑΔΜΗΕ στοχεύει ν’ «απαλλάξει» τον διαχειριστή του συστήματος από τον εναγκαλισμό της ΔΕΗ, διότι όντας 100% θυγατρική της, υποτίθεται ότι της κάνει πλάτες και νοθεύεται ο ανταγωνισμός. Η θέση αυτή είναι απόλυτα λανθασμένη. Η μορφή αυτή του ΑΔΜΗΕ, ως θυγατρική κάθετα ολοκληρωμένης εταιρείας, είναι νόμιμη, προβλέπεται από την οδηγία της Ε.Ε. και σε άλλες χώρες με πρώτη τη Γαλλία εφαρμόζεται χωρίς προβλήματα ή παράπονα. Υπήρξα επί δύο χρόνια υπεύθυνος Συμμόρφωσης στον ΑΔΜΗΕ και τα καθήκοντά μου ήσαν ακριβώς να διαπιστώνω κατά πόσον η εταιρεία συμπεριφερόταν αντικειμενικά ως προς όλους τους «παίκτες». Η διαπίστωση ήταν ότι το στελεχικό προσωπικό, που προέρχεται από τη ΔΕΗ, με μεγάλο επαγγελματισμό λειτουργεί απόλυτα αντικειμενικά προς όλους. Αυτά έχουν διατυπωθεί στις ετήσιες εκθέσεις που έχω συντάξει και έχουν αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του ΑΔΜΗΕ. Με την πώληση επομένως του ΑΔΜΗΕ οι συνθήκες ανταγωνισμού δεν θ’ αλλάξουν. Ως γνωστόν, η κυβέρνηση διαπραγματεύτηκε ως εναλλακτική λύση να περάσει η εταιρεία σε κρατικό έλεγχο. Η θέση των ιδιωτών ως προμηθευτών ηλεκτρικής ενέργειας βοηθείται σημαντικά από τις χαμηλές σημερινές τιμές του πετρελαίου και φυσικά από το γεγονός ότι δεν έχουν τα βαρίδια της ΔΕΗ με σημαντικότερο τα φέσια των 2 δισ. Ήδη έχουν αποδυθεί σε συνεχείς διαφημιστικές καμπάνιες για να αποσπάσουν πελάτες. Όμως έχουν ένα σοβαρό πρόβλημα αξιοπιστίας, δεδομένου ότι στο παρελθόν ιδιώτες προμηθευτές υπήρξαν καταστροφικοί και ο κόσμος είναι επιφυλακτικός. Συμπερασματικά, οι συνθήκες ανταγωνισμού δεν θα μεταβληθούν.
Ο ιδιωτικός τομέας σίγουρα θ’ αυξήσει το μερίδιό του στην προμήθεια, δεν πιστεύω όμως ότι οι στόχοι του 25% και 50% μπορούν να επιτευχθούν με τις συνθήκες που το ίδιο το μνημόνιο προβλέπει. Δεν είναι δυνατόν η ΔΕΗ να διώχνει πελάτες που ζητούν ηλεκτροδότηση για να επιτύχει να μειώσει το ποσοστό της στην προμήθεια. Η υποχρέωση το 2020 να περιοριστεί η παραγωγή της ΔΕΗ στο 50%, λίγο πολύ μπορεί να επιτευχθεί με τη σημερινή κατανομή των παραγωγικών μονάδων. Θα ζητηθεί ενδεχομένως να ληφθούν νέα μέτρα για να επιτευχθεί η υποχρέωση στην προμήθεια, πιθανότατα ενεργοποίηση του σχεδίου πώλησης της μικρής ΔΕΗ, κ.λπ. Πιστεύω ότι η διαπραγματευτική ομάδα μπορεί να αντεπεξέλθει με επιτυχία στα προβλήματα αυτά.
Aλβέρτος Mαΐσης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου