Σκαλώνει το "Plan B" της κυβέρνησης για τον ΑΔΜΗΕ - Αναζητά τώρα ένα "Plan… C"

Κολλάει το "Plan B" που είχε για τον ΑΔΜΗΕ η κυβέρνηση προκειμένου να αποφύγει την ιδιωτικοποίηση, με αποτέλεσμα να ψάχνει τώρα ένα "Plan C", για τον απλούστατο λόγο ότι δεν έχει τα χρήματα που χρειάζονται προκειμένου να τον κρατήσει υπό δημόσιο έλεγχο.

Ακτινογραφώντας τα αίτια της εμπλοκής, ο λόγος για τον οποίο δεν φαίνεται να περπατά το ελληνικό "ισοδύναμο", δεν βρίσκεται στους δανειστές επειδή σώνει και καλά επιμένουν σε ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, όσο στην ίδια την ελληνική πρόταση που δεν μπορεί να στηριχθεί χρηματοδοτικά.

Εκεί που σκοντάφτει το ελληνικό σχέδιο είναι στον τρόπο με τον οποίο θα αποζημιωθεί η ΔΕΗ για τη μεταβίβαση του 51% του ΑΔΜΗΕ στο Δημόσιο, το οποίο και αποτιμάται σε τουλάχιστον 500 εκατ. ευρώ. Τόσο η πρόταση για παραχώρηση στη ΔΕΗ ισόποσης αξίας μετοχές απ’ αυτές που κατέχει το Δημόσιο σε άλλες ΔΕΚΟ (swap), όσο και εκείνη για αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΔΕΗ, έχουν αντικειμενικές δυσκολίες.

Στην μεν πρώτη περίπτωση, το πρόβλημα είναι πως στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι μετοχές που κατέχει το Δημόσιο στις περισσότερες κρατικές εταιρείες - από τα λιμάνια ΟΛΠ, και ΟΛΘ, μέχρι τις ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ- βρίσκονται στο ΤΑΙΠΕΔ.

Παρ' ότι για παράδειγμα, οι δύο εταιρείες ύδρευσης ή τα ταχυδρομεία δεν προβλέπεται να ιδιωτικοποιηθούν στο άμεσο μέλλον, εντούτοις τα ποσοστά του Δημοσίου προορίζονται να μεταβιβασθούν στο νέο σούπερ Ταμείο που προβλέπει το Μνημόνιο, ούτως ώστε να αξιοποιηθούν σε βάθος χρόνου.

Από την άλλη πάλι, θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει πως αφού στις περιπτώσεις π.χ. των ΟΛΠ και ΟΛΘ πωλείται το 51% - αλλά το συνολικό ποσοστό του Δημοσίου που έχει μεταβιβασθεί στο ΤΑΙΠΕΔ φτάνει το 74%-  θα μπορούσε να παραχωρηθεί στη ΔΕΗ ένα 20%.

Λάθος. Μια τέτοια κίνηση θα απομείωνε την αξία των παραπάνω εταιρειών, που βρίσκονται σε φάση αποκρατικοποίησης, δημιουργώντας δεύτερες σκέψεις στους διεκδικητές τους, οι οποίοι στην περίπτωση του Πειραιά, ετοιμάζουν την περίοδο αυτή τις δεσμευτικές τους προσφορές.

Υπάρχουν φυσικά στο χαρτοφυλάκιο του ΤΑΙΠΕΔ και μη εισηγμένες κρατικές εταιρείες, όπως ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών ή ακόμη και τα ΕΛΤΑ. Τα ταχυδρομεία για παράδειγμα έχουν σαν μετόχους το Δημόσιο που κατέχει το 90%, και την Eurobank με ποσοστό 10%. Αλλά η κρατική συμμετοχή στα ΕΛΤΑ είναι πολύ χαμηλής αξίας -σύμφωνα με παλαιότερη αποτίμηση του 2010 δεν υπερβαίνει τα 90 εκατ. ευρώ- και επομένως δεν μπορεί να καλύψει τη μεταβίβαση παγίων μισού δισ. ευρώ σαν αυτών του ΑΔΜΗΕ.

Άλλωστε, πέραν όλων των παραπάνω εμποδίων, η ιδέα να πάρει η ΔΕΗ ως αποζημίωση μετοχές άλλων κρατικών εταιρειών, δεν βρίσκει σύμφωνη ούτε την ίδια, με βάση τις πληροφορίες του Energypress.

Εν προκειμένω, θεωρείται πολύ δύσκολο να βάλουν τα μέλη του Δ.Σ της ΔΕΗ την υπογραφή τους στη μεταβίβαση δικτύων και άλλων παγίων αξίας 500 εκατ. ευρώ, με αντάλλαγμα… μετοχές άλλων ΔΕΚΟ, πόσο μάλλον όταν το χρηματιστήριο βολοδέρνει γύρω από τις 640 μονάδες.

Έπειτα, ακόμη και αν η κυβέρνηση έβρισκε ένα μαγικό τρόπο να ξεπεράσει το εμπόδιο του ΤΑΙΠΕΔ, και να πείσει την τρόικα για τη βασιμότητα του σκεπτικού της, δεν θα δέχονταν την προτεινόμενη λύση οι μέτοχοι μειοψηφίας της ΔΕΗ (όπως η Silchester). Διότι μόλις η διοίκηση της ΔΕΗ θα έφερνε προς έγκριση το θέμα στη Γενική της Συνέλευση, οι μέτοχοι μειοψηφίας θα καταψήφιζαν τη πρόταση. Σημειωτέον ότι οι ανωτέρω θεσμικοί επενδυτές μαζί με το ευρύ επενδυτικό κοινό ελέγχουν το 45% των μετοχών της εισηγμένης ΔΕΗ.

Αναφορικά με την δεύτερη προοπτική, αυτήν της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου της ΔΕΗ, το μέγα ερώτημα είναι ποιός θα βρεθεί να συμμετάσχει. Αν μπει στην αύξηση κεφαλαίου ιδιώτης, αυτόματα ανοίγει παράθυρο ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, δηλαδή επιτυγχάνεται το ακριβώς αντίθετο απ’ αυτό που προσπαθεί να κάνει η κυβέρνηση. Μοναδική επιλογή θα ήταν να έμπαινε στην αύξηση κεφαλαίου το Δημόσιο, κάτι το καθαρά ουτοπικό, καθώς χρήματα δεν υπάρχουν.

Συνεπώς; Συνεπώς, είναι σαφές ότι στην κυβέρνηση βρίσκονται μπροστά σε αδιέξοδο. Όχι επειδή οι προτάσεις της σκαλώνουν στους δανειστές παρά για τον απλούστατο λόγο ότι το Δημόσιο δεν έχει χρήματα ώστε να αγοράσει το 51% του ΑΔΜΗΕ.

Υπό αυτό το πρίσμα, στη κυβέρνηση αρχίζουν να ψάχνουν για άλλες εναλλακτικές. Από την πλευρά της και η ΔΕΗ, βρίσκει σύμφωνα με πληροφορίες το παραπάνω σχέδιο -παρ’ ότι επιθυμητό- εντελώς ανεφάρμοστο, γι' αυτό και διερευνά προτάσεις, τις οποίες πιθανώς θα κάνει γνωστές μέσα στις αμέσως επόμενες ημέρες.

Καθώς ο χρόνος πάντως μετρά αντίστροφα, το σενάριο της ιδιωτικοποίησης του ΑΔΜΗΕ παραμένει στο τραπέζι.