Η Περίπτωση του ΑΔΜΗΕ Φρενάρει τις Ιδιωτικοποιήσεις

του Κ.Ν. Σταμπολή

 

Όπως ανεμένετο η κυβέρνηση εξέφρασε ήδη την πλήρη αντίθεση της στην ιδιωτικοποίηση του Διαχειριστή του Εθνικού Συστήματος Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΔΜΗΕ) παρά τα όσα ανεφέροντο στην συμφωνία μεταξύ Ελλάδος και ΕΕ της 13^ης Ιουλίου. Όπως προκύπτει από τις δηλώσεις του αρμόδιου υπουργού ΠΑΠΕΝ, κου Πάνου Σκουρλέτη, μετά την συνάντησή του με το προεδρείο του ΣΕΒ την περασμένη Τρίτη (28/7) η κυβέρνηση αντιπροτείνει τώρα στους δανειστές μία καθαρόαιμη κρατικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, που σήμερα αποτελεί θυγατρική, πλήρως ανεξαρτητοποιημένη όμως, της ΔΕΗ και άρα προκύπτει σάφως θέμα αποζημίωσης της ΔΕΗ.

Όμως η στάση αυτή της κυβέρνησης εκ των πραγμάτων δημιουργεί την ανάγκη για διατύπωση και θέσπιση ισοδύναμων μέτρων, κάτι που επίσης αναφέρεται ξεκάθαρα στην συμφωνία της 13/7, σε περίπτωση που η ελληνική κυβέρνηση ήθελε απορρίψει την ιδιωτικοποίηση του ανωτέρω στρατηγικού φορέα. Αυτό μοιραία οδηγεί στην πώληση κάποιων πάγιων στοιχείων της ΔΕΗ όπου λ.χ. λιγνιτικές μονάδες ή μεγάλα υδροηλεκτρικά έργα. Μία προοπτική στην οποία, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του energia. gr, δεν αντιτίθεται κάθετα η διοίκηση της Επιχείρησης. Εφ’ όσον το όλο εγχείρημα οργανωθεί σωστά και επιλεγούν μονάδες η απώλεια των οποίων δεν πρόκειται να δημιουργήσει σοβαρό πρόβλημα στη λειτουργία του συστήματος παραγωγής, η Επιχείρηση θα μπορούσε να αποκομίσει σημαντικά οφέλη. Αυτό που προέχει, υπογραμμίζουν ανώτερα διευθυντικά στελέχη, είναι όπως καταρτισθεί ένα πρόγραμμα για πώληση μονάδων κατά μόνας και όχι ως μέρος ενός συνολικού πακέτου, όπως επιχειρήθηκε στο παρελθόν (δηλαδή σχέδιο για "μικρή ΔΕΗ"). Με μία τέτοια μεθόδευση η ΔΕΗ αφ΄ενός μεν θα εξασφαλίσει άμεσα έσοδα τις τάξης του 1.0 με 1.5 δισεκατομμύρια ευρώ, πράγμα που θα της επιτρέψει να μειώσει το δανεισμό της και να της προσφέρει την απαραίτητη ρευστότητα που είναι απαραίτητη για να προχωρήσει το επενδυτικό της πρόγραμμα. Αφετέρου με την κίνηση αυτή θα ικανοποιηθούν αυτομάτως οι αιτιάσεις της Κομισιόν περί δημιουργίας ανταγωνισμού στην Ελληνική αγορά και την πρόσβαση τρίτων σε λιγνιτική παραγωγή και υδατοπτώσεις.

Μπορεί η σημερινή πολιτική ηγεσία της χώρας για ιδεολογικούς και μόνο λόγους να αντιτίθεται σφόδρα στις αποκρατικοποιήσεις, ιδιαίτερα στους τομείς της ενέργειας και των υδάτων, έχοντας επανειλημμένως τοποθετηθεί αρνητικά στο θέμα, όμως οι δανειστές της χώρας, έχουν τελείως διαφορετική άποψη. Η αντίληψη που έχουν σχηματίσει εστιάζεται όχι τόσο στα άμεσα έσοδα που μπορούν να προκύψουν από την πώληση μίας επιχείρησης ή οργανισμού ή συγκεκριμένων παραγωγικών μονάδων, τα οποία δεν είναι και ευκαταφρόνητα, όσο στις καταλυτικές επιπτώσεις που αυτή μπορεί να επιφέρει στην οργάνωση και λειτουργία συγκεκριμένων αγορών. Με βάση την Ελληνική και διεθνή εμπειρία οι ιδιωτικοποιήσεις τις περισσότερες φορές οδηγούν στην διαμόρφωση συνθηκών ανταγωνισμού, στην ίδρυση και λειτουργία νέων επιχειρήσεων και τελικά στην αύξηση του πλούτου και την δημιουργία απασχόλησης.

Σε κάθε περίπτωση είναι κοινά αποδεκτό ότι οι ιδιωτικοποιήσεις, εφόσον πραγματοποιηθούν στην βάση ενός ευρύτερου στρατηγικού σχεδιασμού, συμβάλλουν στην οικονομική ανάπτυξη το οποίο και είναι το μέγα ζητούμενο. Πράγματι ο μόνος τρόπος για να αρχίσουν να αποπληρώνονται τα δάνεια είναι να υπάρξει ανάπτυξη, τα επόμενα χρόνια και μάλιστα με υψηλούς ρυθμούς. Προς αυτή την κατεύθυνση η συμβολή των ιδιωτικοποιήσεων θεωρείται καθοριστική.

Σήμερα πάντως τοπίο στην ομίχλη μοιάζει το πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων, αφού προηγουμένως ακυρώθηκε και εν συνεχεία, δηλ. πολύ πρόσφατα, επανήλθε μέσω της τελευταίας συμφωνίας ανάμεσα στην κυβέρνηση και της ΕΕ. Ως γνωστό, στο εσωτερικό της κυβέρνησης υπάρχει πλουραλισμός απόψεων σχετικά με το θέμα και ουδείς γνωρίζει με ποιο τρόπο, πότε και αν τελικά κάποιες από τις συμφωνηθείσες αποκρατικοποιήσεις θα πραγματοποιηθούν. Για αυτό παράγοντες της αγοράς διατηρούν σοβαρές επιφυλάξεις για το εάν τελικά θα προχωρήσει έστω και μία από τις συμφωνηθείσες αποκρατικοποιήσεις από το σημερινό κυβερνητικό καθεστώς.

Για λόγους αναφοράς θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι οι διαδικασίες για τον ΑΔΜΗΕ ξεκίνησαν την άνοιξη του 2014 με τέσσερις ομίλους από το εξωτερικό, την ιταλική TERNA, τη βελγική Elia, την κινέζικη China State Grid και ένα καναδικό fund, καθώς και μία ινδική εταιρεία που τελικώς απεσύρθη, να εκδηλώνουν ενδιαφέρον και να προκρίνονται στο short list. Μάλιστα οι ανωτέρω εταιρείες είχαν προχωρήσει σε ελέγχους στον ΑΔΜΗΕ ( due diligence) και ετοιμάζονταν να περάσουν στη δεύτερη φάση, δηλ. της κατάθεσης της δεσμευτικής προσφοράς, που πάγωσε όμως λόγω των εκλογών. Λίγο μετά τις δηλώσεις Λαφαζάνη, στις αρχές Φεβρουαρίου, η ΤΕRNA ανακοίνωσε ότι αποσύρεται από τον διαγωνισμό, ενώ προ των εκλογών είχε φανεί να αποχωρεί από τη διαδικασία και το καναδικό fund. Ο ρόλος του ΑΔΜΗΕ στη λειτουργία του όλου συστήματος παραγωγής και μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας θεωρείται κομβικός διότι πέρα από τα χιλιάδες χιλιόμετρα κυρίως και δευτερευουσών γραμμών μεταφοράς που διαθέτει έχει στην κυριότητά του το κέντρο ελέγχου και κατανομής φορτίων στον Άγιο Στέφανο Αττικής, μία state of the art εγκατάσταση που παίζει πρωτεύοντα ρόλο στην επιτυχημένη λειτουργία του διασυνδεμένου δικτύου.