Αντιμέτωπος με οκτώ “καυτούς” φακέλους ο νέος πρόεδρος της ΔΕΗ

Να στρίψει το τιμόνι της ΔΕΗ προς τη κατεύθυνση που έχει προαναγγείλει ο πολιτικός του προϊστάμενος, δηλαδή προς μια επιχείρηση με ακόμη μεγαλύτερο έλεγχο του Δημοσίου, με φιλόδοξες επενδύσεις στο λιγνίτη, που δεν θα βγάζει κέρδη πάνω από την κοινή ωφέλεια, και θα στηρίζει την παροχή δωρεάν ρεύματος σε 300.000 απόρους, καλείται ο νέος επικεφαλής της Μανώλης Παναγιωτάκης.

Θα βρεθεί ωστόσο αντιμέτωπος με πολλούς “καυτούς” φακέλους, όχι μόνο με τη βόμβα των ανεξόφλητων ληξιπρόθεσμων χρεών της ΔΕΗ ύψους 2 δισ. ευρώ, αλλά με το υψηλό ενεργειακό κόστος της βιομηχανίας, την ανάγκηεξεύρεσης χρηματόδοτησης για τις νέες μεγάλες επενδύσεις και δίκτυα διανομής και μεταφοράς, καθώς και τις ενστάσεις της Κομισιόν για τηναπελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρισμού.

Αργά ή γρήγορα δηλαδή, και μετά την εγκατάλειψη της λύσης περί “Μικρής ΔΕΗ”, ο νέος επικεφαλής της επιχείρησης θα κληθεί να διαχειριστεί τη δυσφορία των Βρυξελλών για την μη συμμόρφωση με ντιρεκτίβες που αφορούν σε θέματα απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρισμού και πρόσβασης τρίτων σε λιγνίτες και νερά, γεγονός που θα αποτελέσει και ένα πρώτο “crash test” τόσο για τον ίδιο, όσο και για την πολιτική Λαφαζάνη.

Αυτά είναι μερικά από τα στοιχήματα για τον 67χρονο Μ.Παναγιωτάκη, το νέο ισχυρό άνδρα της ΔΕΗ, που διαφέρει σε πολλά τουλάχιστον από τους τρεις τελευταίους προκατόχους του.

Δεν σχετίζεται με τον κόσμο των πολυεθνικών, ούτε είχε κάνει καριέρα μάνατζερ ή καθηγητή Πανεπιστημίου, αλλά προέρχεται από τα σπλάχνα της ΔΕΗ, και φυσικά είναι πολιτικά προσκείμενος στο ΣΥΡΙΖΑ.

Ποιοί είναι όμως οι “καυτοί” φάκελοι για το νέο ισχυρό άνδρα της ΔΕΗ;

1. Ο πρώτος φάκελος είναι η είσπραξη των ανεξόφλητων οφειλών. Λέγεται ότι προσεγγίζουν τα 2 δισ. ευρώ, και η προηγούμενη Διοίκηση αναζητούσε τρόπους βελτίωσης της εισπραξιμότητας, ακόμη και με τη συνδρομή νομικών γραφείων. Τα σχέδια εκείνα δεν προχώρησαν ποτέ.
2. Ενας δεύτερος φάκελος αφορά τη χρηματοδότηση της μεγάλης τηςεπένδυσης στη Πτολεμαϊδα ύψους 1,3 δισ. ευρώ. Συνολικά, με δικά της κεφάλαια η ΔΕΗ θα πρέπει να χρηματοδοτήσει περίπου 700 εκατ. ευρώ αφού τα υπόλοιπα 650 εκατ. ευρώ είναι διασφαλισμένα με κοινοπρακτικό δάνειο από γερμανικές τράπεζες υπό την KfW. Και αυτό το δάνειο πάντως, όπως επισήμανε στη τελευταία της έκθεση η “Standard & Poor΄s”, μπορεί να επανεξεταστεί σε περίπτωση ακραίας αλλαγής των συνθηκών για τη χώρα.
3. Εκτός της εξεύρεσης κεφαλαίων για τις επενδύσεις σε μονάδες, και δίκτυα διανομής, η ΔΕΗ θα πρέπει να αναχρηματοδοτήσει και δάνεια που λήγουν.
4. Ένας άλλος “καυτός” φάκελος αφορά στα βιομηχανικά τιμολόγια. Η ενεργοβόρος βιομηχανία έχει αμφισβητήσει την πρακτική τιμολόγησης από τη ΔΕΗ βάσει απόφασης γενικής συνέλευσης και έχει θέσει ζήτημα τιμολόγησης βάσει διμερών διαπραγματεύσεων και προφίλ του κάθε καταναλωτή.
5. Δεδομένου ότι ματαιώθηκε το σχέδιο για τη δημιουργία και πώληση της “Μικρής ΔΕΗ”, αυτό θεωρείται βέβαιο ότι θα οδηγήσει στην αναβίωση της υπόθεσης του μονοπωλίου της επιχείρησης στο λιγνίτη σε επίπεδο τόσο Κομισιόν όσο και Ευρωδικαστηρίου, πόσο μάλλον όταν η επιχείρηση παραμένει κυρίαρχη στην αγορά με ποσοστά της τάξης του 98%. Το ζήτημα είναι πολιτικό, ο Π. Λαφαζάνης έχει τοποθετηθεί επ’ αυτού, ωστόσο η διοίκηση της ΔΕΗ είναι αυτή που θα κληθεί να απαντήσει στις ενστάσεις της Κομισιόν.
6. Επίσης “καυτό” θέμα είναι η εκκρεμότητα με την τιμολόγηση του Αλουμινίου της Ελλάδος. Αργά ή γρήγορα θα ανοίξει και αυτό.
7. Άλλο ζήτημα είναι τα περίφημα Αποδεικτικά Διαθεσιμότητας Ισχύος (ΑΔΙ), τον μηχανισμό δηλαδή μέσω του οποίου αποζημιώνονται οι μονάδες παραγωγής για την ενέργεια που παρέχουν στο σύστημα. Υπάρχει η εκκρεμότητα για εξορθολογισμό του μηχανισμού, με την πρόταση της ΡΑΕ να προβλέπει μείωση του κόστους, προβλέπει συνολικό ετήσιο κόστος στα 225 εκατ. ευρώ έναντι 570 εκατ. ευρώ σήμερα. Η πρόταση ωστόσο αφήνει απέξω τις λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ, ενώ σύμφωνα με την άποψη της επιχείρησης υποβαθμίζει σημαντικά και τον ρόλο των υδροηλεκτρικών, με αποτέλεσμα η επιχείρηση να ζημιώνεται έναντι των ιδιωτικών μονάδων φυσικού αερίου.
8. Βελτίωση απόδοσης λιγνιτικών μονάδων, και ορυχείων αξιοποιώντας και τα όσα έχουν κατά καιρούς προτείνει διάφορες μελέτες (Booz Allen Hamilton, Ernst & Young).

Το προφίλ Παναγιωτάκη

Πρώην πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ την περίοδο 1991-1992, με θητεία 20 ετών σε διευθυντικά πόστα της ΔΕΗ και τελευταίως στη θυγατρική της ΔΕΔΔΗΕ, ο Μ. Παναγιωτάκης εργάζεται στην επιχείρηση από το 1974, έχοντας ασχοληθεί για χρόνια με τη διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού.

Με σπουδές μηχανολόγου-ηλεκτρολόγου, ο μέχρι πρότινος Διευθυντής οργάνωσης, εκπαίδευσης και ασφάλειας εργασίας στον ΔΕΔΔΗΕ, επελέγη από τον Π. Λαφαζάνη με το σκεπτικό αφενός ότι γνωρίζει από μέσα τα προβλήματα της επιχείρησης, αφετέρου ότι δεν είχε εμπλακεί στην υπόθεση με τα παράνομα οικογενειακά επιδόματα που οδήγησε στην πόρτα εξόδου τον προκάτοχό του Α. Ζερβό.

Δεν έχει χρηματίσει ποτέ γενικός διευθυντής, σε αντίθεση με κάποια άλλα πρόσωπα που φιγουράριζαν μέχρι πρότινος ως φαβορί, το όνομά του ωστόσο ακούστηκε από τις πρώτες ημέρες της παραίτησης Ζερβού, παρ’ ότι πτέρυγες του ΣΥΡΙΖΑ προωθούσαν άλλα πρόσωπα, προερχόμενα κυρίως από τον ακαδημαϊκό χώρο.

Υπό αυτό το πρίσμα, ότι καλείται δηλαδή να διοικήσει γενικούς διευθυντές που μέχρι πρότινος ήταν προϊστάμένοι του, δεν αποκλείεται η επιλογή του ναπροκαλέσει πικρίες σε κάποιους που είδαν τις “υποψηφιότητές” τους να καίγονται στην κούρσα της ονοματολογίας.