Συνάδελφοι,
Η κυβέρνηση πατώντας πάνω σε ελπίδες και προσδοκίες εργαζομένων, ανέργων, συν/χων κλπ με εργαλείο την διαφημιστική απάτη μιας δήθεν «περήφανης» διαπραγμάτευσης προσπαθεί να περάσει ευκολότερα το νέο μνημόνιο βαφτίζοντας το ως νέα συμφωνία με τους «εταίρους» και την τρόικα ως θεσμικό μηχανισμό. Όλα αυτά για τα οποία ο ελληνικός λαός μάτωσε τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και αντιπάλεψε, παρατείνονται: αυστηρή επιτήρηση, αξιολόγηση διατήρηση και επέκταση των αντεργατικών και αντιλαϊκών κατευθύνσεων.
Η λίστα των μεταρρυθμίσεων που απέστειλε η ελληνική κυβέρνηση στην «θεσμοτροϊκα» περιλαμβάνει νέα αντιασφαλιστικά μέτρα όπως η κατάργηση των πρόωρων συντάξεων, συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων, διατήρηση του ΤΑΙΠΕΔ, αύξηση ΦΠΑ, νέο μαχαίρι στις κρατικές δαπάνες, πλειστηριασμούς με γνώμονα τις ανάγκες των τραπεζών, πάγωμα του κατώτερου μισθού κλπ, ενώ «παραλείφθηκαν» εξαγγελίες περί ΕΝΦΙΑ, αφορολόγητου κλπ.
Η διαπραγμάτευση της είναι ενταγμένη μέσα σε ένα γενικότερο, σκληρό ανταγωνισμό συμφερόντων στην ευρωζώνη, στην ΕΕ. Κάθε κυβέρνηση διαπραγματεύεται για τα συμφέροντα της δικής της αστικής τάξης. Με αυτό το κριτήριο διαμορφώνονται οι ιδιαίτερες συμμαχίες στο εσωτερικό της ΕΕ, οι κόντρες, οι αντιπαραθέσεις και οι συμβιβασμοί.
Δεν μπαίνουν, δηλαδή, στη ζυγαριά τα συμφέροντα των λαών, αλλά τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και είναι καθαρό ότι αυτή γέρνει πάντα προς το μέρος του ισχυρότερου πολιτικά και οικονομικά κράτους. Είναι νόμος του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης.
Είναι επίσης αφέλεια να πιστεύει κανείς ότι η κόντρα ανάμεσα σε ισχυρές καπιταλιστικές χώρες, όπως οι ΗΠΑ, η Γαλλία και η Ιταλία με τη Γερμανία γίνεται γιατί λυπήθηκαν τους εργαζόμενους ή γιατί κάποιες αστικές τάξεις στην Ευρωζώνη έχουν συμφέρον που συμπίπτει με το τέλος των αντεργατικών μέτρων που έχουν φέρει τους λαούς σε αδιέξοδο.
Πίσω από τον όρο «τέλος της λιτότητας» τα επιτελεία της ΕΕ, της ΕΚΤ, του ΔΝΤ και του ΟΟΣΑ δίνουν συγκεκριμένο περιεχόμενο: Να τελειώσουν οι περιορισμοί στις επιδοτήσεις προς τους επιχειρηματικούς ομίλους από τον κρατικό προϋπολογισμό και τις τράπεζες, που ο λαός θα τα φεσωθεί και πάλι ως χρέος, που πρέπει αυτός να (ΞΑΝΑ) πληρώσει.
Η συμφωνία λοιπόν αυτή επιβεβαιώνει ότι οι διαπραγματεύσεις, ακόμη και οι ονομαζόμενες «σκληρές», που διεξάγονται μέσα στα τείχη της ΕΕ και με στόχο την καπιταλιστική ανάκαμψη, έχουν σταθερά αντιλαϊκό αποτέλεσμα.
Ο δρόμος που ήδη βαδίζει η κυβέρνηση είναι αυτός του «σεβασμού του Συμφώνου Σταθερότητας», δηλ. του «Οικονομικού Συντάγματος της ΕΕ», που αποτελεί το «πειθαρχικό πλαίσιο», με βάση εξοντωτικές οικονομικές ποινές και πρόστιμα. Προβλέπει την οικονομική επιτήρηση στη βάση των στόχων, έχει καθιερώσει τις λεγόμενες Συστάσεις Ανά Χώρα και τον έλεγχο των προϋπολογισμών τους. Αυτά είναι τα διαρκή μνημόνια της ΕΕ για όλους τους λαούς της .
Ούτε «διαγραφή» χρέους, λοιπόν ούτε κουβέντα για το επαχθές, επονείδιστο και απεχθές βάρος του παράνομου χρέους, που έχει γονατίσει τον ελληνικό λαό. Αντιθέτως: «Αδιαμφισβήτητη δέσμευση» ότι το χρέος θα πληρωθεί «πλήρως και έγκαιρα»! Διαβεβαιώσεις ότι τα «πρωτογενή πλεονάσματα» δε θα δημιουργηθούν για να ανακουφιστεί πραγματικά ο λαός, να αυξηθούν οι μισθοί, οι συντάξεις, οι κοινωνικές παροχές, αλλά για να εξοικονομηθούν κρατικοί πόροι που θα στηρίξουν το κεφάλαιο, τις επενδύσεις και την κερδοφορία του, καθώς και τους δανειστές.
Με τις συνεχείς αναφορές τους στην υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια προσπαθούν να κρύψουν τα διαπιστευτήρια τους στην ΕΕ και στο μεγάλο κεφάλαιο, την εγκατάλειψη ακόμα και διακηρυγμένων θέσεων διαχείρισης της ακραίας φτώχειας.
Συνάδελφοι,
Με δεδομένο ότι η συγκυβέρνηση υπερασπίζεται όλο το θεσμικό πλαίσιο για την απελευθέρωση της αγοράς Ενέργειας της ΕΕ, που έχει γνώμονα την εξασφάλιση νέων πεδίων κερδοφορίας στους μονοπωλιακούς ομίλους, η μέχρι πρότινος θέση της για «δημόσια επιχείρηση» δεν έχει καμία σχέση με την εξασφάλιση φτηνού ρεύματος για το λαό και με την εξασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων, αλλά για το πώς θα λειτουργεί αφενός ως ρυθμιστής μέσα στην αναρχία της αγοράς, στον ανταγωνισμό των μονοπωλίων, αλλά και πώς θα εξασφαλίζει, με κρατική παρέμβαση, φτηνό ρεύμα συνολικά στο βιομηχανικό κεφάλαιο στο όνομα της «παραγωγικής ανασυγκρότησης».
Κανένα εναλλακτικό μοντέλο «απελευθέρωσης», καμιά αλλαγή στη μετοχική σύνθεση δεν μπορεί να αναιρέσει μέσα στο πλαίσιο της απελευθερωμένης αγοράς τη λειτουργία κάθε ενεργειακού ομίλου, ακόμα και της δημόσιας ΔΕΗ, με γνώμονα το ποσοστό κέρδους του σε βάρος τόσο των λαϊκών αναγκών, όσο και των εργαζόμενων του κλάδου.
Στο πλαίσιο της απελευθερωμένης αγοράς δεν μπορεί να υπάρξει μακροπρόθεσμος ενεργειακός σχεδιασμός που να διασφαλίζει τη λαϊκή ευημερία. Καμιά αστική κυβέρνηση δεν μπορεί να υποχρεώσει το κεφάλαιο να επενδύσει και να λειτουργήσει με όρους που αντιστρατεύονται τη κερδοφορία του. Με κριτήριο το μέγιστο ποσοστό κέρδους επιλέγει ο κάθε μονοπωλιακός όμιλος αν, πότε και που θα επενδύσει, ποιο καύσιμο θα χρησιμοποιήσει.
Όλες οι οδηγίες της Ε.Ε, που οδήγησαν στη σημερινή εικόνα της απελευθερωμένης αγοράς Η/Ε ψηφίστηκαν στη βουλή από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, με την σύμφωνη γνώμη του τότε ΣΥΝ και με την στήριξη του κυβερνητικού – εργοδοτικού συνδικαλισμού, έγιναν νόμοι του κράτους και παραμένουν σε ισχύ.
Οι ιδιωτικοποιήσεις επίσης που δεν αμφισβητούνται από τους συγκυβερνώντες, θα συνεχιστούν είτε από εκεί που τις άφησαν οι προηγούμενοι, είτε με άλλους τρόπους (πχ ΣΔΙΤ).
Συνάδελφοι,
Εδώ και καιρό ξεκίνησε η συζήτηση για υπογραφή νέας ΣΣΕ. Η Αγωνιστική Συνεργασία από την αρχή τοποθετήθηκε με σαφήνεια ότι θεωρεί αδιαπραγμάτευτη τη θέση για την αναπλήρωση των τεράστιων απωλειών που υπέστησαν οι εργαζόμενοι του Ομίλου ΔΕΗ. Τονίζαμε ιδιαίτερα ότι αφετηρία των διαπραγματεύσεων πρέπει να είναι οι αποδοχές και τα εργασιακά δικαιώματα του 2009.
Η πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ), που ψήφισε την κατάπτυστη ΣΣΕ του 2012, σε συνεργασία με την εργοδοσία και την τότε κυβέρνηση προετοιμάζει μια ΣΣΕ που κινείται στα πλαίσια των μνημονιακών νόμων, που αναπόφευκτα οδηγούν σε νέες μειώσεις. Ένα αντίγραφο αυτής του 2012, διανθισμένη με τα ψίχουλα του «τροφείου» που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αντικαταστήσει τις τεράστιες απώλειες των προηγούμενων χρόνων.
Στο ίδιο ουσιαστικά μνημονιακό μήκος κύματος κινείται η ανακοίνωση-εξώδικο πρωτοβάθμιων σωματείων, υπογεγραμμένη από συνδικαλιστές ΟΛΟΥ του πολιτικού φάσματος (από ΔΑΚΕ έως ΑΝΤΑΡΣΥΑ), πλην ΕΣΚ, που εγκαλεί την ΓΕΝΟΠ να μην «υπονομεύσει το… κεκτημένο της ΣΣΕ 2012»!! Είναι χαρακτηριστικό ότι εκτιμούν ως θετικές τις γενικότερες κυβερνητικές εξαγγελίες….
Δεν κάνουν κουβέντα για τις δηλώσεις του υπουργού υγείας ότι οι ασφαλισμένοι πρέπει να πληρώνουν από την τσέπη τους τις ιατρικές εξετάσεις που εξαναγκάζονται να κάνουν στα ιδιωτικά εργαστήρια ή για τις δηλώσεις Ρωμανιά περί κατάργησης ασφαλιστικών εισφορών και αντικατάστασης τους από κάποιο νέο φόρο.
Η στάση τους αυτή είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένη με την πολιτική της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που αρνείται κατηγορηματικά κάθε αναπλήρωση των απωλειών, με εξαίρεση μερικά ψίχουλα σε κάποιους από αυτούς που εξαθλίωσε η καπιταλιστική κρίση και αυτά αν το επιτρέψουν οι… «θεσμοί», η ανάκαμψη και σε δόσεις.
Οι εργαζόμενοι και το κίνημά τους να μη γίνουν πάλι χειροκροτητές της κυβερνητικής πολιτικής.
Καλούμε τη ΓΕΝΟΠ να προχωρήσει σε αγωνιστική διεκδίκηση ΣΣΕ, που θα προβλέπει την κατάργηση των νόμων που οδήγησαν στο σφαγιασμό των μισθών και των εργασιακών μας δικαιωμάτων. Αφετηρία της διαπραγμάτευσης πρέπει να είναι οι αποδοχές και τα εργασιακά δικαιώματα του 2009. Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις στον όμιλο ΔΕΗ αλλά και γενικότερα.
Αγωνιζόμαστε για άμεση κατάργηση μνημονίων – εφαρμοστικών νόμων, για ανάκτηση των απωλειών μας, με βάση τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, με μονομερή διαγραφή του χρέους, με άλλο δρόμο ανάπτυξης, με αποδέσμευση από τις αλυσίδες της ΕΕ, του κεφαλαίου και της εξουσίας τους .
Για αποκλειστικά δημόσιο, ενιαίο φορέα ενέργειας που θα σχεδιάζει με κριτήριο την συνδυασμένη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, την ασφάλεια και όπου οι πρώτες ύλες, τα μέσα παραγωγής, τα δίκτυα μεταφοράς και διανομής η.ε. θα αποτελούν λαϊκή περιουσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου