Έχουν περάσει 41 χρόνια «μεταπολίτευσης», από την επέτειο του Πολυτεχνείου, την οποία τιμούμε, θυμίζοντάς μας σε όλους μας ότι το ακηδεμόνευτο φοιτητικό κίνημα με τη στάση του επανέφερε τη Δημοκρατία στη χώρα μας.
Σήμερα, η Ελλάδα στενάζει κάτω από τη μπότα της «νέας
χούντας», με δημοκρατικό κοινοβουλευτικό μανδύα αυτή τη φορά, που εκτελεί με τον επαγγελματισμό ενός πληρωμένου δολοφόνου συνολικά την ελληνική κοινωνία, προκαλώντας ανθρωπιστική κρίση, κρίση κοινωνικών θεσμών και αξιών.
Σήμερα, η Ελλάδα στενάζει κάτω από τη μπότα της «νέας
χούντας», με δημοκρατικό κοινοβουλευτικό μανδύα αυτή τη φορά, που εκτελεί με τον επαγγελματισμό ενός πληρωμένου δολοφόνου συνολικά την ελληνική κοινωνία, προκαλώντας ανθρωπιστική κρίση, κρίση κοινωνικών θεσμών και αξιών.
Η καταπάτηση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων και η κατάργηση κάθε έννοιας δικαίου, έχουν ως αποτέλεσμα την πλήρη κοινωνική εξαθλίωση, στόχοι πλέον των νέων «δικτατόρων» (δανειστών μας) και των εγχώριων υπηρετών τους.
Έχοντας ως παρακαταθήκη την αγωνιστικότητα, τη μαχητικότητα και το ακηδεμόνευτο πνεύμα της εποχής εκείνης, μπορεί άραγε σήμερα το Συνδικαλιστικό κίνημα να αναχαιτίσει τη λαίλαπα που αναμένει τη χειμάζουσα ελληνική κοινωνία συνέπεια των μνημονίων.
Οι εργαζόμενοι μπορούν να έχουν ένα καλύτερο μέλλον όταν οργανωθούν και παλέψουν ενάντια στις πηγές της δυστυχίας τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου