Η συνδιοίκηση του σωματείου μας καλά κρατεί. Μετά τον στρατηγό άνεμο και τους στρατιώτες, ήρθε το φιλότιμο και ο σεβασμός.
Δυστυχώς όλα αυτά που γίνονται μας θυμίζουν πιο πολύ τακτικές μιας άλλης εποχής. Σε αυτόν τον αγώνα η διαπλεκόμενη όλα αυτά τα χρόνια με τα κόμματα εξουσίας καθεστωτική συνδικαλιστική γραφειοκρατία, όχι μόνο δε μπορεί να υπερασπιστεί τα δικαιώματα της εργατικής τάξης αλλά ούτε καν τον ίδιο της τον εαυτό, καθώς αφού συνέβαλε τα μέγιστα στο ξεπούλημα όλων των εργατικών αγώνων, τώρα ξεπουλάει και τα δικαιώματα μας.
Δεν είναι μόνο αυτό που θα πρέπει να μας προβληματίσουν και να μας ανησυχούν. Είναι και οι άτυπες συμφωνίες που πάνε να μας επιβάλουν δια της πλαγίας οδού.
Λογαριάζουν όμως χωρίς τον ξενοδόχο.
Όμως, η λύση δεν βρίσκεται στα κελεύσματα της διοίκησης στη συναίνεση των σχεδίων λεηλασίας της ζωής μας, στην υποταγή στους από τα πάνω και στον εργατικό κανιβαλισμό που θέλουν να μας επιβάλουν. Η λύση βρίσκεται στην οργάνωση, στη συλλογικότητα, στην αλληλεγγύη, στην συναδελφικότητα, στην βούληση και στην ειλικρίνεια.
Ο συνδικαλισμός και οι εργατικοί αγώνες δεν είναι υπόθεση κάποιων «ειδικών», αλλά υπόθεση όλων των εργαζομένων. Και παράλληλα αποτελεί ευθύνη όλων μας η όποια τύχη μπορεί να έχουν οι αγώνες αυτοί, τόσο στο χώρο της εργασίας μας όσο και γενικότερα στο εργατικό κίνημα.
Να σπάσουμε το κλίμα του φόβου και της ηττοπάθειας που προσπαθούν να μας επιβάλλουν. Με τη συναδελφική αλληλεγγύη, την από τα κάτω οργάνωσή μας και τη συλλογική αντίσταση σε κάθε χώρο δουλειάς, με τη σύνδεση όλων των αντιστάσεων μας και σε διακλαδικό επίπεδο και τη συνειδητοποίηση ότι όλοι εμείς οι εργαζόμενοι έχουμε τη δύναμη στα χέρια μας, μπορούμε να βάλουμε φρένο στην επίθεσή τους και να φέρουμε τα πάνω κάτω.
«Εάν τρέμεις από αγανάκτηση για κάθε αδικία, τότε είσαι σύντροφος μου»
Το Δ.Σ. ΤΔΕ/ΕΤΕ ΔΕΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΑΘΗΝΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου