Αποχαιρετισμός στα λιγνιτωρυχεία και στην ελληνική βιομηχανία;

Ο λιγνίτης είναι το μόνο καύσιμο που μπορεί να εγγυηθεί την ενεργειακή ασφάλεια της χώρας και ταυτόχρονα και φθηνή κιλοβατώρα. Αρκεί να τον αφήσουν ήσυχο, να καταλάβουν ότι έχει καφέ χρώμα, δεν έχει ούτε γαλάζιο, ούτε πράσινο, ούτε κόκκινο.

Το βιβλίο "Αποχαιρετισμός στους Λιγνιτωρύχους" έγραψε το 1996 ένας Γενικός Διευθυντής Ορυχείων της ΔΕΗ, μετά τη συνταξιοδότησή του, αλλά κάποια απ' τα περιεχόμενά του είναι και σήμερα επίκαιρα. Το θυμηθήκαμε μαθαίνοντας ότι προβληματισμένος μάλλον είναι το τελευταίο διάστημα ο Πρόεδρος της ΔΕΗ Αρ. Ζερβός από την κατάσταση της λιγνιτικής ηλεκτροπαραγωγής, αφού θέλει να κάνει αλλαγές διευθυντών στα λιγνιτωρυχεία. Μιλώντας την Άνοιξη σε συνέδριο είχε πει ότι η λιγνιτική παραγωγή θα είναι φέτος 25500GWh, αλλά, όπως έδειξαν τα στοιχεία του 7μήνου, δεν υπάρχει περίπτωση να πιάσει το στόχο. Περιμένουμε με ενδιαφέρον σε λίγες μέρες και τα στοιχεία του 8μήνου, αν θα δούμε και νέο success story.

Αν υπήρχε πραγματικό ενδιαφέρον αναδιοργάνωσης των λιγνιτωρυχείων, για στήριξη της ηλεκτροπαραγωγής στο λιγνίτη, θα έπρεπε να κάνουν αλλαγές πριν δυο χρόνια, όταν συζητούσαν ένα νέο οργανόγραμμα. Ωστόσο, η ψήφιση του νόμου για τη διάσπαση της ΔΕΗ στα δυο απέδειξε ότι δεν υπάρχει καμιά κυβερνητική πρόθεση στήριξης της λιγνιτικής παραγωγής, οπότε θα πρέπει να προετοιμαστούμε τα επόμενα χρόνια να δούμε τα τιμολόγια να εκτοξεύονται σε πρωτοφανή ύψη.

Κάνοντας μια παρένθεση, μια πρόγευση για τα τιμολόγια θα πάρουμε σε πολύ λίγο διάστημα, με πρόσχημα αυτή τη φορά τις "Υποχρεώσεις Κοινής Ωφέλειας", (ΥΚΩ), που προκύπτουν από τη χρηματοδότηση της ηλεκτροδότησης των μη διασυνδεμένων νησιών με πετρέλαιο, αλλά κι απ' το Κοινωνικό Τιμολόγιο του Μανιάτη. Η τιμή του πετρελαίου ήταν περίπου σταθερή τα τελευταία 4 χρόνια, η κατανάλωση ηλεκτρικού έπεσε λόγω της κρίσης, αλλά οι ΥΚΩ αυξήθηκαν! Μαγική εικόνα; Όχι αναγκαστικά, αφού έτσι όπως τα κατάφερε ο Μανιάτης κοντεύει να βάλει τη μισή Ελλάδα στο "Κοινωνικό Τιμολόγιο", για να μας δείξει προφανώς πόσο κοινωνικά ευαίσθητος είναι. Αφού πρώτα έβαλαν τη χώρα στα μνημόνια και δημιούργησαν 1,3 εκατ. άνεργους, αφού τσάκισαν εισοδήματα και συντάξεις φτωχοποιώντας όσους έμειναν να έχουν δουλειά, αφού φόρτωσαν το λογαριασμό του ηλεκτρικού με το χαράτσι του ΕΕΤΗΔΕ, αφού άφησαν τους γλεντζέδες της Energa να φεσώσουν το Δημόσιο και τη ΔΕΗ με 256 εκατ. ευρώ, αφού έκοψαν ανάλγητα το ρεύμα σε πολύτεκνους και τετραπληγικούς, στέλνοντας κάποιους στη γειτονιά των αγγέλων, αφού ακρίβυναν το πετρέλαιο θέρμανσης στρέφοντας τους πολίτες να ζεσταίνονται με καυσόξυλα αλλά και κλιματιστικά, επόμενο είναι να "φουσκώσουν" οι ΥΚΩ. Τελικά ο λογαριασμός του ηλεκτρικού έχει κάτι λίγο από κόστος ενέργειας και κυρίως είναι φόροι και τέλη: ΥΚΩ, ΕΤΜΕΑΡ, ΝΕΡΙΤ, Δημοτικά τέλη, ΦΠΑ.

Ξαναγυρίζοντας στις αλλαγές διευθυντών στη ΔΕΗ, αφιερώνουμε στο Ζερβό τη σελίδα 84 του πιο πάνω βιβλίου. Η σελίδα αποκαλύπτει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο το πελατειακό κράτος του 1990, το ίδιο πελατειακό κράτος που οδήγησε τη χώρα σε χρεοκοπία σε καιρό ειρήνης. Είναι επιστολή του τότε Υπουργού Γεωργίας στον τότε Πρόεδρο της ΔΕΗ, με την οποία υποδεικνύει ποιος μηχανικός θα πάρει ποια θέση, αλλά και ποιος δεν θα πάρει. Έχουμε σβήσει τα ονόματα επειδή δεν έχουν τόση σημασία αυτά, όσο οι πρακτικές. Το σχόλιο του συγγραφέα είναι ότι "σήμερα η κατάσταση είναι χειρότερη" κι αναφέρεται μάλλον στο 1995, επί Πασοκ. Τώρα που συγκυβερνούν ΝΔ-Πασοκ, η κατάσταση είναι καλύτερη ή χειρότερη; Ο καθένας μπορεί να δώσει τη δική του απάντηση ... Για την ιστορία, ο Ξανθόπουλος δεν "μάσησε", σχεδόν τίποτα απ' τα αναγραφόμενα δεν υλοποιήθηκε.

 

Δυστυχώς, όσο δεν αλλάζει το σάπιο πολιτικό σύστημα δεν πρόκειται ν' αλλάξει τίποτα, οι συμπεριφορές που χρεοκόπησαν τη χώρα είναι πάντα παρούσες. Το πιο πιθανό είναι ότι ενόψει των επερχόμενων εκλογών και βλέποντας στις δημοσκοπήσεις να ανοίγει η ψαλίδα με το Συριζα, να γίνεται άλλη μια ανακατανομή και τακτοποίηση ημετέρων, ανάλογα με την ισχύ των διαφόρων βουλευτών, υπουργών, συνδικαλιστών. Η ευνοιοκρατία για μια ακόμα φορά αναμένεται να πνίξει την αξιοκρατία, να γιατί οι Έλληνες επιστήμονες φεύγουν και διαπρέπουν στο εξωτερικό: επειδή εδώ επικρατεί η κομματοκρατία. Με καραμπινάτη απόδειξη την πιο πάνω εικόνα.

 

Οι αναρτήσεις μας βρίσκονται και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite! Πατήστε «Μου αρέσει» (Like) στη σελίδα μας, για να έχετε πιο άμεση ενημέρωση!

 

Αν ωστόσο ήθελε ο Ζερβός, έστω την τελευταία στιγμή, κάτι ν' αλλάξει στη ΔΕΗ, θα μπορούσε να κάνει μερικές απλές ερωτήσεις στα στελέχη του, για να μάθει γιατί δεν θα βγουν οι 25500GWh. Αν τήρησαν κάποιο γενικό σχεδιασμό,  αν υλοποίησαν έργα, αν τήρησαν χρονοδιαγράμματα και προθεσμίες. Απλά πράγματα, που τα ρωτάει οποιοσδήποτε μάνατζερ έχει επαφή με την αγορά, χωρίς να χρειάζεται καθηγητική ιδιότητα, εφόσον φυσικά έχει ο ίδιος υπόψη του το γενικό σχεδιασμό και τα χρονοδιαγράμματα.

 

Απ' αυτό το ιστολόγιο θέσαμε εδώ κι ένα μήνα το ερώτημα αν θα υπάρχει λιγνίτης το χειμώνα, για να στηρίξει τη χώρα αν η Ρωσία κλείσει τη στρόφιγγα του φυσικού αερίου. Η μισή Ελλάδα ζεσταίνεται με φυσικό αέριο, αν η Ρωσία κλείσει τη βάνα οι πολίτες θα στραφούν κυρίως στο ηλεκτρικό για να ζεσταθούν. Το τι θα γίνει το χειμώνα θα το δείξει η ζωή, μακάρι να μη χρειαστεί να τρέχουμε μέσα στο καταχείμωνο. Εκτός κι αν κάποιοι ανερυθρίαστα μας πουν ότι θα πάρουμε ρεύμα απ' το "τζάμπα άνεμο", καθόσον χειμωνιάτικα ποιος να τολμήσει να μιλήσει για το "δωρεάν ήλιο"; Όλα τα περιμένουμε πια να τ' ακούσουμε απ' αυτούς που έριξαν το καράβι της χώρας στα βράχια.

 

Ο λιγνίτης είναι το μόνο καύσιμο που μπορεί να εγγυηθεί την ενεργειακή ασφάλεια της χώρας και ταυτόχρονα και φθηνή κιλοβατώρα. Αρκεί να τον αφήσουν ήσυχο, να καταλάβουν ότι έχει καφέ χρώμα, δεν έχει ούτε γαλάζιο, ούτε πράσινο, ούτε κόκκινο. Αν τον οδηγήσουν σε διάλυση, ο αποχαιρετισμός στους λιγνιτωρύχους και στα λιγνιτωρυχεία θα γίνει και αποχαιρετισμός της ελληνικής βιομηχανίας. Η ΕΒΙΚΕΝ, που ήθελε 27500GWh λιγνιτικής παραγωγής, έχει πάρει άραγε είδηση τι γίνεται; Ενδέχεται να θεωρεί ότι θα εξασφαλίσει φθηνή ενέργεια από δημοπρασίες τύπου ΝΟΜΕ, αλλά αυτές θα έχουν νόημα μόνο αν υπάρχει λιγνιτική παραγωγή. Εκτός κι έχουν απελπιστεί πλέον απ' την κατάσταση κι ελπίζουν να πάρουν κι αυτοί φθηνό ρεύμα απ' τη Βουλγαρία ...