Μονόδρομος η σύγκρουση για τη «Μικρή ΔΕΗ»- Οι κινητοποιήσεις, το πολιτικό στίγμα και οι εκατέρωθεν υποχωρήσεις



του Μιχάλη Αγραφιώτη



Σε δύο πράγματα πρέπει να στοχεύσουν οι εκπρόσωποι της περιοχής που θα βρεθούν την επόμενη Τετάρτη στην διαρκή επιτροπή παραγωγής και εμπορίου της Βουλής. Πρώτα, να πείσουν τους κυβερνητικούς Βουλευτές ότι ο σχεδιασμός της κυβέρνησης βαδίζει αντίθετα προς το συμφέρον της χώρας, της επιχείρησης και απομονώνει μια ολόκληρη περιοχή, βάζοντας τα θεμέλια για ένα αρνητικό δεδικασμένο για περαιτέρω άκρατες αποκρατικοποιήσεις, και δεύτερο, να αποδείξουν στους εισηγητές ότι το νομοσχέδιο δεν έχει, a priori, νομική βάση και παρά τις διορθώσεις και τις υποχωρήσεις της κυβέρνησης δεν μπορεί να σταθεί πολιτικά, ηθικά και νομικά.

Η κυβέρνηση έκανε κάποιες ανούσιες υποχωρήσεις που στην ουσία «χρυσώνουν το χάπι». Ως προς τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα είναι φανερό ότι μετά την πώληση στον ιδιώτη δεν μπορούν να επιβάλλουν τίποτα, αφού δεν θα υπάρχει καμία εμπλοκή του κράτους. Όπως γίνεται με τις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, το ίδιο θα ισχύσει και με τη «Μικρή ΔΕΗ». Όπως επίσης και για την εντοπιότητα που διαρρέουν κάποια μέσα, αυτό δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να διασφαλιστεί, άρα θεωρείται αστείο εκ των προτέρων. Σε σχέση με τα ύδατα, που θα επιτρέπει ο ιδιώτης την εκμετάλλευση τους για αρδευτικό σκοπό, ήδη έχει γεννήσει πολλά θέματα που έχουν να κάνουν με την εμπλοκή των ιδιωτών στην διαχείριση των υδάτων, και αποτελεί «casus belli», διαμορφώνοντας δεδικασμένο μελλοντικά και για τις λίμνες Πολυφύτου και Ιλαρίωνα.

Σε σχέση με το πελατολόγιο και την επιδότηση για επενδύσεις σε μονάδες της Φλώρινας, εδώ η Πτολεμαΐδα 5 δεν μπορεί να ξεκινήσει τόσα χρόνια μετά, θα βάλει μπροστά την κατασκευή άλλης μονάδας ο ιδιώτης; Όπως και με το πελατολόγιο δεν μπορούν να υπάρξουν δίκαιες και αντικειμενικές προϋποθέσεις για το διαχωρισμό του, άρα είναι στην πράξη λόγια του αέρα.

Μεγάλο θέμα προκύπτει πλέον και με την μείωση του τιμολογίου του ρεύματος κατά 30% για τα νοικοκυριά και 50% για τις επιχειρήσεις. Ναι μεν είναι μια θετικότατη εξέλιξη για τη Δυτική Μακεδονία, αλλά παράλληλα οι συμβαλλόμενοι στη συμφωνία θα κληθούν να αντιμετωπίσουν αρκετά ζητήματα που ανακύπτουν. Ήδη έχουν αρχίσει να ανοίγουν συζητήσεις για το αν πρέπει να εφαρμοστεί και σε άλλες περιοχές που συμβάλλουν στην παραγωγή, όπως η Μεγαλόπολη, ενώ στην περίπτωση της Δυτικής Μακεδονίας, προφανώς και θα τεθεί ζήτημα διακοπής χορήγησης του ποσού του ειδικού αναπτυξιακού τέλους, του γνωστού τοπικού πόρου, που προφανώς το ποσό θα μετακυλήσει στους λογαριασμούς της ΔΕΗ.

 Και πώς να μην είναι σύμφωνος ο Πρόεδρος της ΔΕΗ, αφού πρακτικά συμφέρει την επιχείρηση να δίνει φθηνότερο ρεύμα παρά να ανταποδίδει σε ρευστό με μια επίπονη διαδικασία, που όλοι γνωρίζουμε. Άρα πρέπει να προετοιμαστούμε να χάσουμε το εργαλείο του τοπικού πόρου, που πραγματικά θα ήταν εργαλείο αν οι προηγούμενοι το διαχειριζόταν σωστά.  Η μη σωστή διαχείριση δεν πρέπει να οδηγεί σε υποτίμηση αυτού του όπλου, που κατά τη γνώμη μου δεν πρέπει να χαθεί,  αλλά να διατηρηθεί αξιοποιούμενο σε ανάπτυξη, αποκατάσταση και διαμόρφωση καλύτερου επιπέδου για τους πολίτες.

Ο νέος Περιφερειάρχης, Θόδωρος Καρυπίδης συναντήθηκε με τους Αλέξη Τσίπρα και Πάνο Καμμένο τους δύο βασικούς εκφραστές του Αντιμνημονιακού τόξου. Έχοντας ταύτιση απόψεων σε σχέση με την Μικρή ΔΕΗ φαίνεται καθαρά ότι θα το προχωρήσουν μέχρι να επιτύχουν την απόσυρση του νομοσχεδίου. Το ζήτημα είναι όμως πως οι Βουλευτές της αντιπολίτευσης θα κρατήσουν κοινή στάση, τι θα κάνουν οι Βουλευτές της συγκυβέρνησης που δεν έχουν ιδέα από ενέργεια και ΔΕΗ, και οι περισσότεροι ούτε καν ξέρουν που πέφτει η Φλώρινα; Πως θα πεισθεί η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου πως πρέπει να αποσύρει το νομοσχέδιο; Πως θα πεισθεί η κοινή γνώμη ότι πρέπει η ΔΕΗ να παραμείνει δημόσιου χαρακτήρα;

Χρειάζεται πάνω απ’ όλα ένας κεντρικός συντονισμός και μια συγκροτημένη τοποθέτηση των φορέων στην επιτροπή, ώστε να προβληματιστούν οι Βουλευτές και να αναθεωρήσει τη στάση της η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου. Με επιχειρήματα τα οποία τα κατέγραψα τις προηγούμενες ημέρες και με την άποψη ότι δεν πρέπει να είναι αυτοί που θα υπογράψουν την ενεργειακή καταδίκη της χώρας. Έχουν το δικαίωμα να πάρουν το λόγο στην επιτροπή και να αναφερθούν στους κινδύνους της ιδιωτικοποίησης.

Δεύτερο, οι φορείς της περιοχής πρέπει να ζητήσουν τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό χρόνο από τον δημόσιο φορέα της χώρας, δηλαδή τη ΝΕΡΙΤ, να παραχωρήσουν συνέντευξη Τύπου που θα μεταδοθεί σε όλη τη χώρα και να ενημερώσουν την πανελλαδική κοινή γνώμη για αυτό που πάει να γίνει. Η ΝΕΡΙΤ είναι υποχρεωμένη να παραχωρήσει χρόνο για να τη μεταδώσει.

Τρίτο, να ζητηθεί από την πολιτική ηγεσία της περιοχής να επισκεφθεί την περιοχή για να δούνε ιδίοις όμμασι την κατάσταση που επικρατεί, να συνομιλήσουν με τους εργαζομένους και να διατρανώσουν τα επιχειρήματα τους στους τοπικούς φορείς, ώστε να ξέρουμε εμπράγματα τι έχουμε να περιμένουμε. Οι απεργιακές κινητοποιήσεις είναι μεν ένα ισχυρό όπλο πίεσης, όμως φοβάμαι πως αν προκληθεί black out και διακοπές ρεύματος θα το χρησιμοποιήσουν επικοινωνιακά εναντίον της προσπάθειας.

Όπως φαίνεται η σύγκρουση είναι μονόδρομος. Όσα και αν τάξουν οι κυβερνώντες δεν μπορούν να εξισορροπήσουν την ζημιά που θα πάθει η περιοχή και πρόκειται να πάθει με ανάλογες αποφάσεις στο μέλλον. Ακόμη και να ψηφιστεί το νομοσχέδιο, αυτό δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να εφαρμοστεί, από τη στιγμή που δεν υπάρχει συναίνεση της τοπικής κοινωνίας. Σε καμία περίπτωση τα αυτονόητα δεν μπορούν να γίνουν στοιχεία διαπραγμάτευσης και συμβιβασμού.