ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΔΕΗ- 36ο Έκτακτο Εκλογοαπολογιστικό Συνέδριο ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ

Η ηγεσία της ΓΕΝΟΠ ανήγγειλε για τις 12-13 Απρίλη ένα ακόμα έκτακτο εκλογοαπολογιστικό συνέδριο, το 36^ο. Ένα συνέδριο στα όρια της νομιμότητας, χωρίς καν θεματολογία - πόσο μάλλον γραπτές εισηγήσεις, απολογισμό ή προγραμματισμό δράσης.

Σήμερα που η ΔΕΗ διαλύεται στα εξ ων συνετέθη, που

ξεπουλιέται ο ΑΔΜΗΕ, που η «μικρή ΔΕΗ» μαζεύει προσωπικό από τη «μεγάλη», που το «πολλαπλά εγγυημένο» ασφαλιστικό μας εξαερώθηκε, που το σύνολο της Δημόσιας και Ιδιωτικής περιουσίας της χώρας και του λαού μας περνά μέσω ΤΑΙΠΕΔ στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM A.E. με έδρα το Λουξεμβούργο), που απολύσεις, διαθεσιμότητες και νέες περικοπές μισθών βρίσκονται προ των πυλών, μόνη έγνοια της Ομοσπονδίας είναι πώς θα μαζέψει λεφτά από τα Πρωτοβάθμια Σωματεία και πώς θα μετακυλήσει τα χρέη της στους εργαζόμενους- μέλη των Σωματείων.

Κάθε μεγάλο ξεπούλημα σε βάρος των εργαζομένων και της ΔΕΗ επισφραγίστηκε κι από ένα έκτακτο συνέδριο της ΓΕΝΟΠ.

1999: Συνέδριο που «εγγυήθηκε τη (διά)λυση του ασφαλιστικού» μας…

2000: Συνέδριο για τα «οφέλη από την απελευθέρωση και τη μετοχοποίηση της ΔΕΗ»…

2010: Συνέδριο αποδοχής των θυγατροποιήσεων «για να μην διασπαστεί η ΔΕΗ και πωληθούν Μονάδες»…

2012 (Οκτώβρης): Συνέδριο που θα αναδείκνυε «δυνατή ΓΕΝΟΠ για να οργανώσει αγώνες»… Ποιοι «αγώνες» ακολούθησαν;

2013 (Ιούλης): Ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ παραιτείται και καταφεύγει στο Δ.Σ. της ΔΕΗ δυο μέρες πριν την Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου για τον πλήρη τεμαχισμό και την εκποίηση της ΔΕΗ.

2013 (Δεκέμβρης): Σύσσωμη η ηγεσία της ΓΕΝΟΠ παραιτείται μια μέρα πριν την κατάθεση του νομοσχεδίου για το ξεπούλημα του ΑΔΜΗΕ.

Όμως οι εργαζόμενοι δεν ακολούθησαν την παράλυση της Ομοσπονδίας. Βρήκαν δρόμους, μέσα από Συνελεύσεις στους εργασιακούς χώρους και Συντονιστικές Επιτροπές, μέσα από συνεργασία των Πρωτοβάθμιων Σωματείων τους και εξέφρασαν την αντίδρασή τους στη διάλυση και την εκποίηση του Εθνικού Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας.

Η παραιτημένη ηγεσία της ΓΕΝΟΠ έδωσε βέβαια και αυτή μάχη: προσπάθησε με κάθε τρόπο να εμποδίσει και να συκοφαντήσει τους αγώνες και τις παρεμβάσεις που οργάνωσαν οι εργαζόμενοι, τα συντονιστικά και τα Σωματεία τους. Και μόλις ψηφίστηκε το νομοσχέδιο για τον ΑΔΜΗΕ… ω, του θαύματος! Οι παραιτημένοι, ξεπαραιτήθηκαν και «νεκραναστήθηκαν» - για να αναγγείλουν μετά από 4 αναβολές ακόμα ένα «έκτακτο» συνέδριο.

Ποιο ξεπούλημα έρχεται να επισφραγίσει αυτό το «έκτακτο» συνέδριο; Την Τελική Λύση!

Το ξεπούλημα του εθνικού πλούτου και την οριστική διάλυση της μεγαλύτερης βιομηχανικής επιχείρησης, που στήριξε όλη τη μεταπολεμική ανάπτυξη της πατρίδας μας και την όποια ευημερία γνώρισε ο λαός της.

Η ηγεσία της ΓΕΝΟΠ βρίσκεται βουτηγμένη στα χρέη. Δεν γνωρίζουμε το ακριβές ύψος των οφειλών. Βάσει προφορικών ενημερώσεων του προεδρείου της ΓΕΝΟΠ προς τα προεδρεία των Πρωτοβάθμιων Σωματείων, οι οφειλές κυμαίνονται μεταξύ 1.330.000 και 1.700.000 ευρώ και περιλαμβάνουν ενδεικτικά: 280.000 € από καταδικαστικές αποφάσεις για εικονικά τιμολόγια εναντίον των Πιλαλίδη-Λόφτσαλη, 300.000 € για μελέτη της ΓΕΝΟΠ που δεν κατατέθηκε ποτέ, 500.000 € για το δάνειο από τη διοίκηση για τη διεξαγωγή του έκτακτου συνεδρίου διάσπασης της ΔΕΗ το 2010, κ.α.

Γραπτά αιτήματα Σωματείων για 10ετή αναλυτικό οικονομικό-διαχειριστικό έλεγχο από ειδικούς λογιστές και με συμμετοχή των Πρωτοβάθμιων Σωματείων, αγνοήθηκαν πλήρως.

Κι όπως ακριβώς οι κυβερνητικές ηγεσίες επέβαλαν τα μνημόνια σε έναν ολόκληρο λαό για να φορτώσουν στην πλάτη του το δημόσιο χρέος που οι ίδιες δημιούργησαν, έτσι κι η ηγεσία της ΓΕΝΟΠ επιδιώκει να επιβάλει μνημόνιο στα Πρωτοβάθμια Σωματεία. Για πολλοστή φορά ζητά να μεταβιβάσει τις οικονομικές και ποινικές ευθύνες για τις οφειλές της στα Σωματεία-μέλη και στους ίδιους τους εργαζόμενους. Χρησιμοποιεί το «έκτακτο εκλογοαπολογιστικό συνέδριο» σαν έναν ακόμα μηχανισμό εκβιασμού για να αποσπάσει «εξουσιοδοτήσεις», «ιδιωτικά συμφωνητικά» και χρήματα από τα Σωματεία και τους εργαζόμενους.

Ένα τέτοιο «συνέδριο» δεν μπορεί και δεν πρόκειται να αποκτήσει οποιαδήποτε νομιμοποίηση. Όπως και κανένα προηγούμενο συνέδριο δεν νομιμοποιούνταν να κάνει όσα έκανε και γι’ αυτό είναι χρόνια τώρα απονομιμοποιημένα, πρώτα απ’ όλα στη συνείδηση των εργαζομένων. Όπως και το προηγούμενο 35^ο - που πέραν όλων των άλλων, πλείστοι των συμμετεχόντων δεν ήταν ούτε ταμειακώς εντάξει, έτσι και το επικείμενο 36^ο αναδεικνύουν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την απαξία και τη διαφθορά της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας που λυμαίνεται την ιστορική μας Ομοσπονδία.

Από το πόρισμα Ρακιντζή κι εντεύθεν, η ηγεσία της ΓΕΝΟΠ, όπως και η διοίκηση της ΔΕΗ, βρίσκονται υπό ανοικτό πλέον καθεστώς ομηρίας. Δηλ. ελεγχόμενοι από την τρόικα και τις κυβερνήσεις της.

Μπορούν οι ελεγχόμενοι να δώσουν αγώνες για το ψωμί και τη δουλειά των εργαζομένων; Για τη σωτηρία της ΔΕΗ και του τόπου μας;

Ποτέ άλλοτε δεν χρειαζόμασταν τα συνδικάτα μας όσο σήμερα. Τα χρειαζόμαστε σαν τις δικές μας οργανώσεις, τα δικά μας όπλα, τους δικούς μας χώρους οργάνωσης της αντεπίθεσής μας για να υπερασπιστούμε το ψωμί και το μέλλον των παιδιών μας.

Ποτέ τα συνδικάτα δεν ήταν σε χειρότερη κατάσταση απ’ όσο σήμερα.

Θα συνεχίσουμε να ανεχόμαστε αυτήν την κατάσταση ή θα πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας;

Στο 35^ο Συνέδριο τον Οκτώβριο του 2012 ως ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ τονίζαμε «Με παρατάξεις και στελέχη δέσμια καταστροφικών πολιτικών και υπόλογα για κακουργηματικές πράξεις πώς θα δώσουμε τις μάχες της επόμενης περιόδου στην πιο κρίσιμη περίοδο για τον Όμιλο και τη χώρα;

Σήμερα δεν μπορούμε να κάνουμε σαν να μην τρέχει τίποτα και να προχωρήσουμε στην ίδια γραμμή πλεύσης, σαν να μην έχει κανένας ευθύνη για τις μέχρι σήμερα θέσεις, την πρακτική, την πορεία απαξίωσης του συνδικαλιστικού κινήματος.

Κανένας μας να μην δείχνει ότι ψάχνει για κολυμβήθρα του Σιλωάμ!

Αν το Συνδικάτο θέλει να έχει Αύριο, πρέπει να είναι διαφορετικό από το Χθες

Αρνούμαστε να πληρώσουν τα Σωματεία και οι εργαζόμενοι την όποια συνδιαλλαγή. Τα «δάνεια», τα «δανεικά» και τα «πρόστιμα» να τα πληρώσουν αυτοί που τα υπέγραψαν.

Η διαφάνεια και η κάθαρση δεν είναι υπόθεση καμιάς Διοίκησης, καμίας κυβέρνησης και κανενός Ρακιντζή.  Άλλο στόχο έχουν αυτοί.

Το συνδικαλιστικό κίνημα είναι υπόθεση των εργαζομένων. Αυτοί πρέπει να έχουν και να ζητήσουν το λόγο και σε αυτούς πρέπει να λογοδοτούμε για τα πάντα.

Είμαστε χιλιάδες εργαζόμενοι στον πιο στρατηγικό τομέα της χώρας. Ας αξιοποιήσουμε κάθε δυνατό και πρόσφορο τρόπο. Με Συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς, Επιτροπές και πρωτοβουλίες αγώνα, συντονισμό και κοινή δράση των Σωματείων μας μαζί με ολόκληρο τον ελληνικό λαό που υποφέρει. Να ξαναμάθουμε να οργανωνόμαστε, να ξανακατακτήσουμε τη συνδικαλιστική δράση που χρειαζόμαστε για να ανατρέψουμε την απελπισία και τη μιζέρια που μας καταδικάζουν.

Η διεθνής εμπειρία αποδεικνύει ότι οι ιδιωτικοποιήσεις - απελευθερώσεις της ενέργειας έχουν οδηγήσει σε μείζονες αποτυχίες: ακριβό ρεύμα λόγω ιδιωτικών μονοπωλίων, επισφαλή δίκτυα (μπλακ άουτ). Σε τελική ανάλυση αποτελεί κραυγαλέο παράδοξο για το ιδεολόγημα της «απελευθέρωσης» το γεγονός ότι, ενώ γίνεται στο όνομα της ανάπτυξης του ανταγωνισμού, έχει οδηγήσει στον έλεγχο της αγοράς σε επίπεδο Ε.Ε. από ελάχιστους μονοπωλιακούς ομίλους που δραστηριοποιούνται διεθνώς και εξαγοράζουν αντί πινακίου φακής τις πάλαι ποτέ κρατικές επιχειρήσεις ενέργειας.

Ο αγώνας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ είναι ταυτόχρονα αγώνας ενάντια στην «απελευθέρωση» της αγοράς ενέργειας.

Οι διεθνείς τοκογλύφοι, η τρόικα και η «ελληνική» κυβέρνηση αποφάσισαν ανάμεσα στα άλλα, το ολοκληρωτικό ξεπούλημα όλου του ενεργειακού δυναμικού της χώρας, μαζί και της μεγαλύτερης Ελληνικής Επιχείρησης, της ΔΕΗ. Τα πάντα ξεπουλιούνται για να εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη κερδοσκοπία του μεγάλου κεφαλαίου.

Η ΔΕΗ, η ναυαρχίδα της βαριάς μας βιομηχανίας, μπορεί και πρέπει να αξιοποιηθεί σαν βασικός μοχλός για την παραγωγική ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας.

Κεντρικό καθήκον μας είναι να παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις μαζί με το λαό για να αποτραπεί το περαιτέρω ξεπούλημα της ΔΕΗ. Να μην περάσει η Πράξη 15/24-7-2013 της κυβέρνησης και να αποτραπεί το ξεπούλημα των Δικτύων Μεταφοράς (ΑΔΜΗΕ), της «Μικρής ΔΕΗ» και της παραχώρησης του 17% σε ιδιώτες.

Μετά την πρώτη κατοχή η δημιουργία της ΔΕΗ, του ΟΤΕ ήταν προϋπόθεση για την οικονομική ανασυγκρότηση και ανάπτυξη της Ελλάδας και αναγκαία συνθήκη για να μπορέσουν να υπάρξουν εργατικές κατακτήσεις και κοινωνικά - πολιτικά δικαιώματα.

Η σημερινή νέα κατοχή χρειάζεται ιδιωτικοποιημένους, διασπασμένους και απαξιωμένους τους στρατηγικούς τομείς και τις επιχειρήσεις εθνικής και κοινωνικής σημασίας για να μετατρέψει τη χώρα από εθνική επικράτεια σε άθροισμα Ειδικών Οικονομικών Ζωνών. Χρειάζεται το λαό εξαθλιωμένο, χωρίς εργασιακά σήμερα και πολιτικά δικαιώματα αύριο.

Θα υποταχθούμε; Ή θα χρησιμοποιήσουμε το όπλο και της συνδικαλιστικής οργάνωσής μας για να λευτερώσουμε την πατρίδα μας και τη ζωή μας;