Θολό τοπίο για την εξέλιξη της αποκρατικοποίησης της ΔΕΗ – Η μάχη δεν χάθηκε, τώρα ξεκινά(του Μιχάλη Αγραφιώτη)

Η μάχη του ΑΔΜΗΕ δεν χάθηκε ακόμη. Η κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει τα νομικά εμπόδια που εμφανίζονται πολυπλοκότερα, αλλά και το κακό κλίμα που διαμορφώνεται στο επενδυτικό περιβάλλον σε σχέση με τις αποκρατικοποιήσεις. Αυτοί που κατηγορούν για διαμόρφωση κακού επενδυτικού κλίματος, η απάντηση είναι «τζαμπατζήδες» επενδυτές στις ζωτικές υποδομές της χώρας, μόνο ανασφάλεια και αποτυχία μπορούν να επιφυλάξουν. Οι κραυγές δεν πείθουν, αλλά μόνο οι ουσιαστικές παρεμβάσεις. Παρά το γεγονός ότι η αποκρατικοποίηση του ΑΔΜΗΕ πέρασε από την Βουλή αυτό δεν σημαίνει ότι θα πωληθεί. Τώρα τα σωματεία και οι φορείς πρέπει να ασκήσουν τις κατάλληλες νομικές και πολιτικές πιέσεις για να παγώσει η προκήρυξη του διαγωνισμού για την πώληση. Θεωρώ ηθικό να ολοκληρωθούν όλες οι νομικές και δικαστικές διαδικασίες με τις ομοσπονδίες και έπειτα η κυβέρνηση απαλλαγμένη από τις προσφυγές να προχωρήσει τη διαδικασία, αναλαμβάνοντας φυσικά και το πολιτικό κόστος. Η κυβέρνηση θα βρεθεί προ απροόπτου όταν εμφανιστούν αντικειμενικά εμπόδια κατά την πώληση της εταιρείας, αφού πρέπει να διευκρινιστούν πολλά θέματα που δεν έχουν εξακριβωθεί πως θα λυθούν. Χρειάζονται εκκαθαρίσεις, ρύθμιση με τα δάνεια, επιπλέον ρυθμίσεις στα θέματα της κεφαλαιαγοράς και των περιουσιακών στοιχείων και άλλα που μόνο όταν έρθει ο ξένος επενδυτής θα εντοπιστούν και θα χρήζουν άμεσης λύσης που δεν θα μπορεί να δώσει η κυβέρνηση. Ο ιδιώτης επενδυτής που κατά την άποψή μου, μόνο Κινέζος μπορεί να είναι γιατί μπορεί να δώσει χρήματα από τη μια και από την άλλη δεν σκέφτεται τις συνέπειες μιας απρόοπτης αποχώρησης. Ίσως να επιφυλαχτεί για το αν δεν μπορέσει να έχει τα ανάλογα κέρδη που περιμένει από τον ΑΔΜΗΕ, όχι γιατί θα υπάρξουν αντιδράσεις, αλλά γιατί η κατανάλωση αναμένεται να πέσει τόσο πολύ που σύντομα δεν θα υπάρχει λόγος επένδυσης σε μια χώρα που θα καταναλώνει λιγότερο από το 1/3 που μπορεί να παράγει. Άρα, μπορεί να δίνονται πλεονεκτήματα από την κυβέρνηση, αυτό δεν σημαίνει ότι θα γίνουν εκμεταλλεύσιμα. Το κομμάτι που με ανησυχεί περισσότερο είναι αυτό της «Μικρής ΔΕΗ» γιατί ενδιαφέρονται εντόπια συμφέροντα για να αποκτήσουν τις καλές μονάδες, Μελίτης και Αμυνταίου. Εκεί φοβάμαι ότι θα μπορέσουν να υπερπηδήσουν τα εμπόδια που δημιουργούνται γιατί δεν πρόκειται για κάτι αυτούσιο αλλά για ένα μέρος της επιχείρησης που θα μπορέσει πιο εύκολα να αποκοπεί. Και ενώ ο ΑΔΜΗΕ αφορά όλη τη χώρα και οι αντιδράσεις είναι γενικότερες, σ’ αυτές τις μονάδες η πάλη πρέπει να γίνε εξ΄ ολοκλήρου από την τοπική κοινωνία, που θα κληθεί να συνυπάρξει με τους ιδιώτες και να τους επιβάλει τους όρους της. Αυτό αν δεν το προβλέψει η κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να γίνει ποτέ και θα καταστήσουμε την περιοχή έρμαιο του καθενός ιδιώτη που θα απολύει κόσμο, θα διαμορφώνει τις εργασιακές σχέσεις, θα φέρνει εργάτες να δουλέψουν από αλλού και δεν θα σέβεται κανένα αίτημα της τοπικής κοινωνίας. Οι συνδικαλιστές ας μην βιαστούν να ανακαλέσουν τις κινήσεις τους. Ο αγώνας για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων τώρα αρχίζει, η κυβέρνηση πρέπει να σεβαστεί τους νόμους και να καταλάβουν ότι κάποια στιγμή πρέπει να κυριαρχήσει το δίκαιο, ο νόμος και το δημόσιο συμφέρον σ’ αυτή τη χώρα

 

ΆΠΟ ΤΟ KOZAN.GR