 |
| του Μιχάλη Αγραφιώτη από την στήλη του στο kozan.gr |
Όπως φαίνεται από το κλίμα και τα δημοσιεύματα ο Πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ είναι αρκετά ισχυροποιημένος και ηγείται σε συνδικαλιστικό επίπεδο του Αντιμνημονιακού αγώνα. Δεν είναι τυχαίο που φαίνεται μπροστά στην αντιπαράθεση με την κυβέρνηση. Ίσως γιατί καθαρά πήρε στάση αντίθετη με την κυβερνητική πολιτική, ενώ άλλοι συνάδελφοί του παραμένουν στους κομματικούς σχηματισμούς που στηρίζουν την συγκυβέρνηση. Αυτό σημαίνει ότι ο Πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ έχει προβάδισμα και ελεύθερο πεδίο αντιπολίτευσης απέναντι στην κυβέρνηση.
Η επικράτηση του φαίνεται από το γεγονός ότι μπαίνει μπροστά στη σύγκρουση με την κυβερνητική πολιτική, ενώ
φαίνεται ότι έχει τις «πλάτες» από την συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων, ακόμη και την σιωπηλή στήριξη από αυτούς που του επιτέθηκαν κατά καιρούς. Αυτό τουλάχιστον φαίνεται από την σιωπή που τους διακατέχει. Άλλωστε οι περισσότεροι από τους αντιπάλους του Φωτόπουλου φοβούνται να μιλήσουν γιατί έχουν εκτεθεί ανεπανόρθωτα από το σιγοντάρισμα των πολιτικών των κομμάτων της συγκυβέρνησης.
Οι επιπτώσεις των νέων μέτρων στο συνδικαλιστικό κίνημα θα είναι ραγδαίες, ανατρεπτικές και ανεπανόρθωτες. Αν και θα ισχυροποιηθεί σε γενικότερες γραμμές, οι ανακατατάξεις θα είναι ριζοσπαστικές. Κάτι ανάλογο που θα επικρατήσει και σε Εθνικό επίπεδο. Δεν μπορούμε να προκρίνουμε αν αυτό θα είναι καλό, η αντίδραση των νέων μέτρων θα χτυπήσει κυρίως τους συνδικαλιστές των τριών κομμάτων της συγκυβέρνησης και αυτούς που έχουν στιγματιστεί. Η πορεία αυτή είναι χωρίς επιστροφή και η αλλαγή πλεύσης ακατόρθωτη. Πλέον, είναι αργά.
Είναι λογικό να αλλάξει το τοπίο μετά τις εκλογές. Με μια Νέα Δημοκρατία αρκετά ανίσχυρη σε σχέση με παλιά. Με ένα ΠΑΣΟΚ που βαίνει όλο και σε βαθύτερη πτώση των ποσοστών και με μια ΔΗΜΑΡ που ενεπλάκη χωρίς λόγο στον κυκεώνα των μέτρων το αποτέλεσμα είναι προκαθορισμένο, η πρόωρη αποχώρηση για πολλούς αναμφισβήτητη και η οργή των εργαζομένων κρίσιμη για τις περαιτέρω εξελίξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου