Ληστεία με πολιτικά κίνητρα

του Μιχάλη Ραμπίδη

Η ανορθόδοξη εφαρμογή αριθμητικών πράξεων από τους τελευταίους Υπουργούς Οικονομικών της χώρας μας, αυξάνει την ανισοκατανομή των βαρών και ενισχύει την αδικία μεταξύ των μισθοσυντήρητων.

Πασχίζουν να μας αποδείξουν ότι τα 2000 € είναι περισσότερα από 1000+1000 €. Οι φωστήρες των λαμπερών ξένων ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων (όσοι δεν αντέγραψαν έτοιμες εργασίες για την κτήση τίτλων σπουδών π.χ. Χάρβαρντ) συνεχίζουν μια άνιση και άδικη ληστεία. Σε μια οικογένεια που εργάζεται μόνον ο ένας εκ των δυο συζύγων με μηνιαίες αποδοχές 2000 € οι μειώσεις ήταν και

θα είναι μεγαλύτερες από τις μηνιαίες αποδοχές 1000 € που αμείβεται καθένας από τους δυο συζύγους.

Το ίδιο ακριβώς σχεδιάζει και ο αριστούχος κ Στουρνάρας μειώνοντας από το πρώτο ΕΥΡΩ με συντελεστές 2% από 800 έως 1000 € (σύνολο 4%) και με 10% από 2000 € και άνω.

Ή εφαρμόζουν λάθος την πρακτική αριθμητική ή αλλάζουν το πολιτικό μας σύστημα από <<φιλελεύθερο>> σε ισοπεδωτικό, ή από καπιταλιστικό σε κομμουνιστικό.

Έχουν σίγουρα τις γνώσεις και τη δυνατότητα να προσαρμόσουν τις μειώσεις στο οικογενειακό εισόδημα, όπως και στην ετήσια φορολόγησή μας. Θα μπορούσαν ακόμα τις μειώσεις να τις κάνουν κλιμακωτά, ή και να μην μειώσουν το κομμάτι των αποδοχών που αντιστοιχεί στον κατώτερο μισθό ή σύνταξη, αποδίδοντάς το οιονεί στο-ην μη αμειβόμενη σύζυγο. Και με άλλους ίσως πιο δίκαιους και ισοκατανεμικούς τρόπους.

Όμως η ληστεία αυτή έχει καθαρά πολιτικά κίνητρα. Υψώνουν ένα νέο κοινωνικό πορτραίτο της Ελληνικής κοινωνίας, με νεόπτωχους εργαζόμενους, που τα ποσοστά τους φτάνουν σήμερα στα 25,4% (έρευνα ΕΚΚΕ) συν άλλους τόσους άνεργους και συνεχίζουν ακάθεκτοι.

Τη μεσαία τάξη θέλουν να καταργήσουν.

Αδιαφορούν για τις εκάστοτε παραινέσεις της κ Λα Γκαρντ, του Γιούγκερ, της Μέρκελ και χθες του Ρομπάι, για τη φορολόγηση και των προνομιούχων. Δεν ιδρώνει το αυτί τους για την φοροδιαφυγή και την εισφοροκλοπή. Απαξιώνουν τη φορολόγηση 22 δις € των 54000 καταγεγραμμένων Ελλήνων καταθετών (όσων δεν φορολογήθηκαν) σε ξένες τράπεζες την τελευταία 3ετία. Είναι αδύναμοι να εφαρμόσουν αναπτυξιακή πολιτική για να μην ξεπεράσει η ύφεση τις προβλέψεις τους (6,3%) έφεραν στις τελευταίες θέσεις την ανταγωνιστικότητά μας και σφυρίζουν αδιάφορα όταν αποδεδειγμένα το χρέος μας εξελίσσεται σε μη βιώσιμο. Καρφί δεν τους καίγεται στις διαπιστώσεις ότι εξίσωσαν τις αμοιβές των μισθωτών στα επίπεδα της 10ετίας 1970 και αύξησαν την ανεργία σε μεταπολεμικά ποσοστά.

Με ακρίβεια η τακτική αυτή οδηγεί στον αφανισμό της μεσαίας τάξης. Της τάξης που έχει σήμερα προεκλογική σημαία ο Μπαράκ Ομπάμα και που δημιούργησαν οι μεγάλοι μετά τους πολέμους, καθόλου τυχαία. Μοίρασαν λίγα αγαθά, την αδιάκοπη προσμονή της ελπίδας και απέσπασαν την απεριόριστη πολύχρονη ανοχή της κοινωνίας. Τώρα ποιο θα είναι το εμπόδιο στους ανεξέλικτους λιθοβολισμούς;

Που οδηγεί αυτή η πολιτική; Στο πειραματόζωο χρησιμοποιούν νέες μεθόδους και θεραπευτικά φάρμακα που σε πολλές περιπτώσεις αποδεικνύονται επώδυνα ……….