Aποκρατικοποίηση της ΔΕΗ του Xαραλαμπου Tσελεντη

Κύριε διευθυντά

Στο άρθρο με τίτλο «Οι πέντε εναλλακτικές επιλογές για την αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ», της κυριακάτικης «Οικονομικής Καθημερινής», στις 5 Αυγούστου 2012, αναφέρεται ανάμεσα στις επικρατέστερες λύσεις η σύσταση και πώληση μιας «μικρής ΔΕΗ», που θα αποτελείται από λιγνιτικές και υδροηλεκτρικές μονάδες. Σε επιστημονική εργασία μου με τίτλο: «Should Greece sell its electricity incumbent's assets», που παρουσιάστηκε στις 25 Νοεμβρίου 2011 στις Βρυξέλλες στο πλαίσιο της συνδιάσκεψης Fourth Annual Conferenceon on Competition and Regulation in Network Industries, αναλύονται οι λόγοι για τους οποίους η εν λόγω λύση είναι η πλέον συμφέρουσα και γιατί είναι δυνατό να συμβάλει στην αύξηση της αξίας της ίδιας της ΔΕΗ. Η φιλόξενη εφημερίδα σας δημοσίευσε δύο άρθρα μου, στην «Οικονομική Καθημερινή» του Σαββάτου στις 28 Ιανουαρίου 2012 με τίτλο «Σενάρια ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ» και στις 30 Ιουνίου 2012 με τίτλο «ΔΕΗ και δημιουργία αξίας». Το πρώτο αποτελεί περίληψη των συμπερασμάτων της πιο πάνω εργασίας, τα οποία, αναφορικά με την επιλογή της «μικρής ΔΕΗ», είναι: ουσιαστικό άνοιγμα της χονδρεμπορικής αγοράς και αποφυγή της χειραγώγησης της οριακής τιμής του συστήματος από τη ΔΕΗ, λόγω αποκλειστικής ιδιοκτησίας των λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων. Αν ανοίξει η αγορά «τεχνηέντως», όπως προτείνει το γαλλικό μοντέλο μέσω δημοπρασιών από τις μονάδες της ΔΕΗ και διάθεση ενέργειας στους προμηθευτές λιανικής, η λύση αυτή δεν θα διαφέρει και πολύ από τη σημερινή κατάσταση, που οδήγησε στη γνωστή πρόσφατη χρεοκοπία της αγοράς ηλεκτρισμού. Η υπόψη εναλλακτική επιλογή ενδείκνυται να είναι προσωρινή. Εξ άλλου, στη Γαλλία φρόντισαν να δημιουργήσουν, εκτός από την EDF, και δεύτερο καθετοποιημένο παίκτη, τη SUEZ. Το δεύτερο άρθρο εστιάζεται σε πρότασή μου κατά το έτος 2002, την οποία πρόσφατα επανέφερα στη διοίκηση της Επιχείρησης, για υιοθέτηση από τον όμιλο ΔΕΗ εργαλείου διοίκησης με στόχο τη διαρκή ενίσχυση της οικονομικής αξίας της Επιχείρησης, ώστε να προσαρμοστεί η ΔΕΗ στον ν. 3016/2002. Σε άλλες εταιρείες ηλεκτρισμού, κυρίως στον γερμανόφωνο χώρο, όπως οι EON, RWE και η VERBUND, η εκποίηση παγίων (divestment) χρησιμοποιείται και ως εργαλείο αύξησης της αξίας της Επιχείρησης, π.χ. τοποθετώντας το τίμημα σε καλύτερες επενδύσεις, και είναι πλήρως αποδεκτή και από τους εργαζομένους που συνδιοικούν τις εν λόγω εταιρείες, αφού τα μισά μέλη των Δ.Σ. είναι εκπρόσωποι των εργαζομένων. Μήπως, αν υιοθετηθεί, έστω και τώρα και με τη σύμφωνη γνώμη της τρόικας, το εν λόγω προτεινόμενο εργαλείο διοίκησης, διευκολυνθεί η εν λόγω και σύμφωνα με το δημοσίευμα επικρατέστερη επιλογή της «μικρής ΔΕΗ» και οι επιπτώσεις στον δανεισμό, που φοβάται η διοίκηση της ΔΕΗ μετατραπούν σε ευνοϊκότερους όρους, αφού οι δανειστές θα αντιληφθούν ότι η εκποίηση των παγίων γίνεται στο πλαίσιο αύξησης της αξίας της Επιχείρησης;

Xαραλαμπος Tσελεντης - Πρώην στέλεχος ΔΕΗ και μέλος δικτύου έρευνας θεμάτων εταιρικής διακυβέρνησης με έδρα τις Βρυξέλλες