ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ Η ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ?

Σήμερα 7 Φεβρουαρίου έληξε και επίσημα η διαδικασία διαβούλευσης της Κομισιόν για την πώληση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ.
Το θέμα της πώλησης των μονάδων της ΔΕΗ έχει προκαλέσει πολλές και δυναμικές αντιδράσεις από τους εργαζόμενους, τα σωματεία και την τοπική αυτοδιοίκηση αλλά και τις τοπικές κοινωνίες.
Εδώ στην πόλη της Μεγαλόπολης , έχουμε ιδιαιτερο θέμα , μιά και 1 μονάδα της ΔΕΗ είναι στην λίστα.

Δημοτικό Συμβούλιο, Περιφερειακό Συμβούλιο, φορείς, κόμματα, συνδικάτα , εργαζόμενοι και κάτοικοι...όλοι έχουν αντδράσει και έχουν εκφράσει την πλήρη αντίθεση τους με το ενδεχόμενο πώλησης μονάδας της ΔΕΗ, ειδικότερα στο λεκανοπέδιο της Μεγαλόπολης.
Οι λόγοι είναι γνωστοί σε όλους και έχουν απόλυτη βάση όλες οι ανησυχίες που έχουν
εκφραστεί.
Από την περίοδο όμως που ξεκίνησαν οι γιορτές των Χριτουγέννων έχει παρατηρηθεί μια αδράνεια και ένας υφησυχασμός όλων και παρατηρεί κανείς ότι έχουν σταματήσει οι κινητοποιήσεις σχετικά με το ζήτημα.

Η τοπική κοινωνία και οι έμποροι έδωσαν μεγαλύτερη προσοχή στην εορταστική περίοδο, οι εκλεγμένοι άρχοντες της αυτοδιοίκησης μας έχουν να ασχοληθούν με σοβαρότερα ζητήματα, οι εργαζόμενοι είναι τρομοκρατημένοι με τις απανωτές μειώσεις που έχουν υποστεί και τέλος οι συνδικαλιστές και τα σωματεία του χώρου έχουν περίπου 2 μήνες να προβούν σε κάποια μορφή κινητοποίησης !

Με λίγα λόγια η εικόνα που έχει κανείς , είναι η εικόνα της εγκατάλειψης του θέματος λές και ξαφνικά όλα έχουν αλλάξει.
Όμως δεν έχει αλλάξει τίποτα και σε λίγες ημέρες θα μάθουμε όλοι μας τις τελικές αποφάσεις που θα είναι πολύ δυσάρεστες για την ΔΕΗ και ειδικότερα για ολόκληρη την περιοχή της Μεγαλόπολης.

Δεν ξέρω για ποιό λόγο ο καθένας από εμάς που ζεί σε αυτή την περιοχή και σε αυτή την κοινωνία συμεριφερόμαστε με αυτή την πρωτοφανή απάθεια.
Λές και αυτά που θα γίνουν δεν μας αφορούν...δεν μας αγγίζουν.

Όλοι μας δείχνουμε μια απίστευτα περίεργη και ύποπτη συμπεριφορά και έχουμε παραδώσει τα όπλα πρίν καν αρχίσει η μάχη. Δείχνουμε με την απραξία μας και την αδιαφορία μας ότι δεν μας ενοχλεί η δεν μας αγγίζει ότι θα γίνει αλλά σε λίγες μέρες θα φωνάζουμε πάλι και θα καταριόμαστε τις αποφάσεις, κάτι που κάναμε πρίν 2 μήνες και όλοι μας λέγαμε ότι δεν θα επιτρέψουμε να συμβεί αυτό.
Και αμέσως μετά βολευτήκαμε στον καναπέ μας , η αράξαμε στα καφενεία μας και απολαμβάνουμε τον καφέ μας αναπτύσσοντας διάφορες θεωρίες για το πως θα πολεμήσουμε τα κακά που έρχονται!

Ιδιαίτερα θέλω να αναφερθώ στους συναδέλφους μου συνδικαλιστές, που 2 μήνες τώρα δίνουν όλη τους την ενέργεια για να λύσουν τα προβλήματα του ωραρίου εργασίας και των προγραμμάτων αλλά έχουν εγκαταλείψει εντελώς το ζήτημα της πώλησης. Σε αυτό τους βοηθούν και ορισμένοι εργαζόμενοι που μια ζωή είχαν μάθει να σκέφτονται μόνο την πάρτη τους και το πώς θα κονομήσουν περισσότερα χρήματα με υπερωρίες και άλλους τρόπους. Και για πολλοστή φορά , ακόμα και τώρα που το καράβι βουλιάζει , ορισμένοι από εμάς τσακωνόμαστε για το ποιός θα πάρει την σουίτα και ποιός θα κοιμηθεί στο υπόγειο!
Δυστυχώς φίλοι μου οι τακτικές που ακολουθούν κάποιοι εργαζόμενοι και πολλοί δυστυχώς συνδικαλιστές με οδηγούν σε 2 τρομερά συμπεράσματα.

Η ΕΙΣΤΕ ΑΝΙΚΑΝΟΙ Η ΕΙΣΤΕ ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΙ

Το τι ισχύει από τα 2 ας μας το απαντήσουν οι ίδιοι.

Δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς ο τρόπος που συμπεριφέρεστε ακόμα και τώρα την τελευταία στιγμή που όλα έχουν γίνει χάλια. Οι δικαιολογίες που ακούω για την έλλειψη συντονισμού και την απάθεια είναι πράγματι γελοίες μπροστά στο μεγάλο πρόβλημα. Οι υποσχέσεις για νέες κινητοποιήσεις και νέες ενημερώσεις του κόσμου και των εργαζομένων έμειναν υποσχέσεις.
Πιστεύω πως τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα και μάλιστα πολύ σύντομα.
Έρχονται πωλήσεις μονάδων,έρχεται παιρετέρω απαξίωση του λεκανοπεδιου, απολύσεις συναδέλφων , έρχονται και άλλες μειώσεις μισθών και γενικότερα έρχονται ακόμα πιο μαύρες μέρες για όλους μας.
Και δυστυχώς κανένας μας δεν έχει την δύναμη να αντιδράσει...με όποιο τρόπο μπορεί.
Δεν μπορούμε πλέον ούτε καν να μιλήσουμε μεταξύ μας. Οι ευθύνες ανήκουν σε όλους μας ιδιαίτερα όμως ανήκουν σε όσους έχουν συγκεκριμένες θέσεις και άφησαν τα πράγματα να εξελιχθούν σε αυτό το σημείο, σε όσους το μόνο που τους ένοιαζε ήταν να πάνε εκτός έδρας , να πάρουν χρήματα από διάφορες επιτροπές ,να προστατέψουν τους μεγαλοσυνδικαλιστές των αθηνών και όλοι μαζί να έχουν γραμμένους κανονικά όλους τους εργαζόμενους που τους ψήφιζαν και τους έβαλαν στις θέσεις που βρίσκονται.

Λυπάμαι ειλικρινά γιατί και εγώ συμμετείχα σε ορισμένα όργανα και δεν κατάφερα να δώ νωρίτερα την βρωμιά και την σήψη του συστήματος. Θεωρώ ότι έχω και εγώ μεγάλη ευθύνη γιατί ίσως δεν άνοιξα το στόμα μου νωρίτερα και επέτρεψα με την σιωπή μου σε ανθρώπους που δεν το άξιζαν να κανονίζουν τις τύχες όλων μας.

Εδώ που φτάσαμε όμως δεν έχω άλλη επιλογή από το γράψω όλα τα παραπάνω και να αρχίσω να λέω τα πράγματα με το όνομα τους.
Καλώ έστω και τώρα την τελευταία στιγμή όποιον και όποια πιστεύει ότι υπάρχει άλλο δρόμος και άλλη προοπτική να βρεθούμε και πέρα από σωματεία, κόμματα και ονόματα να προσπαθήσουμε να σώσουμε ότι προλάβουμε.
Πρέπει επειγόντως να αποβάλουμε ότι μας βρωμάει και να αναζητήσουμε τρόπους αντίδρασης άμεσα!
Παναγιώτης Αλεβίζος
http://kafeneio-megalopolis.blogspot.com/