Από τη στιγμή που συνδικαλιστές εκφράζουν προσωπικές απόψεις αντίθετες με αυτές των σωματείων που εκπροσωπούν και κατά συνέπεια αντίθετες προς το μεγαλύτερο μέρος της τοπικής κοινωνίας, αυτομάτως περνούν στην αντίπερα όχθη και η μοναδική επιλογή που έχουν είναι η άμεση παραίτηση από το πόστο τους. Η παραμονή τους συνεπάγεται με υποκρισία ως προς την αγωνιστικότητα τους απέναντι στα συμφέροντα των εργαζομένων, ενώ είναι ανίκανοι πλέον να τα υπερασπιστούν.
 |
| Άποψη του Μιχ. Αγραφιώτη από το kozan.gr |
Η νέα μονάδα πρόκειται να διασφαλίσει μακροχρόνια ενεργειακή κάλυψη, μικρή περιβαλλοντολογική
επιβάρυνση, θέρμανση πολλών διαμερισμάτων της Εορδαίας, αλλά και θα διασφαλίσει ένα μεγάλο μέρος της ενεργειακής επάρκειας της χώρας. Παράλληλα, θα «ανοίξει» πολλές δουλειές στην περιοχή, θα δώσει πολλά μεροκάματα και θα κινηθεί η τοπική οικονομία. Η μονάδα αυτή θα αποτελέσει το μεγαλύτερο αναπτυξιακό έργο της Δυτικής Μακεδονίας την επόμενη δεκαετία. Η ιδιωτική χρηματοδότηση είναι μεν μια λύση όχι όμως η ιδανικότερη. Γιατί πάρα πολύ απλά το επιχειρείν σε μια χώρα όπως η Ελλάδα κρύβει αβεβαιότητες για τον επενδυτή, δημιουργεί ανασφαλές περιβάλλον και μείωση κερδών κάτι το οποίο θα πιέσει πρώτα τους εργαζομένους και την τοπική κοινωνία. Άρα, όταν σε μια δεκαετία οι πλειοψηφία των παλαιών μονάδων θα έχουν σταματήσει τη λειτουργία τους, η νέα μονάδα θα κληθεί να στηρίξει την ενεργειακή επάρκεια της χώρας μαζί με τις ΑΠΕ.
Από την άλλη, η ΔΕΗ αναζητά χρηματοδότηση για την κατασκευή της μονάδας, ενώ υπάρχει διάχυτη η άποψη ότι η μονάδα δεν μπορεί να κατασκευαστεί από τα δικά της κεφάλαια ή δικό της δανεισμό. Δεν έχει όμως αποκλειστεί η δανειοδότηση της επιχείρησης μέχρι στιγμής, άρα στο μέλλον τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί. Κατά κύριο λόγο και γενική ομολογία, θετική είναι η συμμετοχή ιδιωτών σε δημόσια έργα αλλά με σωστούς όρους, προϋποθέσεις και σε συγκεκριμένες καταστάσεις. Μεγάλο μέρος των εργαζομένων της ΔΕΗ έχει πληγεί από τις μειώσεις, οι εργασιακές συνθήκες δεν πληρούν τις προϋποθέσεις, ενώ η εικόνα των συνδικαλιστών που υποστηρίζουν την κυβερνητική και μνημονιακή πολιτική αυτές τις στιγμές δημιουργούν αρνητισμό σε σωματεία και τοπική κοινωνία.
Από τη στιγμή που συνδικαλιστές εκφράζουν προσωπικές απόψεις αντίθετες με αυτές των σωματείων που εκπροσωπούν και κατά συνέπεια αντίθετες προς το μεγαλύτερο μέρος της τοπικής κοινωνίας, αυτομάτως περνούν στην αντίπερα όχθη και η μοναδική επιλογή που έχουν είναι η άμεση παραίτηση από το πόστο τους. Η παραμονή τους συνεπάγεται με υποκρισία ως προς την αγωνιστικότητα τους απέναντι στα συμφέροντα των εργαζομένων, ενώ είναι ανίκανοι πλέον να τα υπερασπιστούν.
επιβάρυνση, θέρμανση πολλών διαμερισμάτων της Εορδαίας, αλλά και θα διασφαλίσει ένα μεγάλο μέρος της ενεργειακής επάρκειας της χώρας. Παράλληλα, θα «ανοίξει» πολλές δουλειές στην περιοχή, θα δώσει πολλά μεροκάματα και θα κινηθεί η τοπική οικονομία. Η μονάδα αυτή θα αποτελέσει το μεγαλύτερο αναπτυξιακό έργο της Δυτικής Μακεδονίας την επόμενη δεκαετία. Η ιδιωτική χρηματοδότηση είναι μεν μια λύση όχι όμως η ιδανικότερη. Γιατί πάρα πολύ απλά το επιχειρείν σε μια χώρα όπως η Ελλάδα κρύβει αβεβαιότητες για τον επενδυτή, δημιουργεί ανασφαλές περιβάλλον και μείωση κερδών κάτι το οποίο θα πιέσει πρώτα τους εργαζομένους και την τοπική κοινωνία. Άρα, όταν σε μια δεκαετία οι πλειοψηφία των παλαιών μονάδων θα έχουν σταματήσει τη λειτουργία τους, η νέα μονάδα θα κληθεί να στηρίξει την ενεργειακή επάρκεια της χώρας μαζί με τις ΑΠΕ.
Από την άλλη, η ΔΕΗ αναζητά χρηματοδότηση για την κατασκευή της μονάδας, ενώ υπάρχει διάχυτη η άποψη ότι η μονάδα δεν μπορεί να κατασκευαστεί από τα δικά της κεφάλαια ή δικό της δανεισμό. Δεν έχει όμως αποκλειστεί η δανειοδότηση της επιχείρησης μέχρι στιγμής, άρα στο μέλλον τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί. Κατά κύριο λόγο και γενική ομολογία, θετική είναι η συμμετοχή ιδιωτών σε δημόσια έργα αλλά με σωστούς όρους, προϋποθέσεις και σε συγκεκριμένες καταστάσεις. Μεγάλο μέρος των εργαζομένων της ΔΕΗ έχει πληγεί από τις μειώσεις, οι εργασιακές συνθήκες δεν πληρούν τις προϋποθέσεις, ενώ η εικόνα των συνδικαλιστών που υποστηρίζουν την κυβερνητική και μνημονιακή πολιτική αυτές τις στιγμές δημιουργούν αρνητισμό σε σωματεία και τοπική κοινωνία.
Από τη στιγμή που συνδικαλιστές εκφράζουν προσωπικές απόψεις αντίθετες με αυτές των σωματείων που εκπροσωπούν και κατά συνέπεια αντίθετες προς το μεγαλύτερο μέρος της τοπικής κοινωνίας, αυτομάτως περνούν στην αντίπερα όχθη και η μοναδική επιλογή που έχουν είναι η άμεση παραίτηση από το πόστο τους. Η παραμονή τους συνεπάγεται με υποκρισία ως προς την αγωνιστικότητα τους απέναντι στα συμφέροντα των εργαζομένων, ενώ είναι ανίκανοι πλέον να τα υπερασπιστούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου