Πώς εξετράφη το συνδικαλιστικό φαινόμενο
που απασχόλησε και το Eurogroup
Δεν πίστευαν στα αφτιά τους τα μέλη της ελληνικής αντιπροσωπείας στην τελευταία συνεδρίαση του Eurogroup, όταν άκουσαν από τους εταίρους μας να αμφισβητούν την είσπραξη του νέου τέλους για τα ακίνητα μέσω ΔΕΗ, λόγω... ΓΕΝΟΠ. Ο κ. Φωτόπουλος και οι συν αυτώ άφησαν τη σφραγίδα τους στους κοινοτικούς σχεδιασμούς για τη διάσωση της ελληνικής οικονομίας, όταν στις 19 Ιουνίου ξεκίνησαν την τελευταία απεργία της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ που ολοκληρώθηκε 10 μέρες αργότερα, μετά την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου στη Βουλή. Η απεργία είχε ως αποτέλεσμα επαναλαμβανόμενες
πολύωρες διακοπές της ηλεκτροδότησης σε όλη τη χώρα και τεράστια οικονομική ζημιά για τη ΔΕΗ, αλλά και τους ιδιώτες πάροχους λόγω της εκτίναξης της οριακής τιμής του συστήματος. Μπλακ-άουτ ωστόσο δεν υπήρξε, παρά το γεγονός ότι είχαν βγει εκτός λειτουργίας ώς και 16 μονάδες: η μερική απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας δυσκόλεψε τη διαπραγματευτική θέση του πανίσχυρου συνδικάτου. Στις 29 Ιουνίου, η ΓΕΝΟΠ υποχρεώθηκε να λύσει την απεργία, χωρίς να έχει ικανοποιηθεί ούτε ένα αίτημά της.
Αυτός δεν ήταν ο συνήθης τρόπος που κατέληγαν οι απεργίες της ΓΕΝΟΠ στην περίοδο της μεταπολίτευσης. Οπως όλα τα συνδικάτα, η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ ισχυροποιήθηκε τα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια, κάτι που αντανακλά τον αριθμό των συνδικαλισμένων εργαζομένων, οι οποίοι σκαρφάλωσαν από τις 4.500 το 1975 στις 19.000 το 1981.
Η ισχύς των συνδικάτων αυξήθηκε κατακόρυφα με την πρώτη περίοδο διακυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου και τον νόμο 1264/82. Το θεμέλιο της ισχύος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ ωστόσο είναι ο νόμος 1365/83 περί κοινωνικοποίησης ορισμένων δημόσιων επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας, ο οποίος θεσμοθέτησε τη συμμετοχή της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ στο διοικητικό συμβούλιο της επιχείρησης. Τότε ξεκινά η συνδιοίκηση της επιχείρησης.
Η εδραίωση της ισχύος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ είναι άμεσα συνυφασμένη με την εδραίωση της ισχύος του ΠΑΣΟΚ στα πολιτικά μας πράγματα. Μια από τις πρώτες πράξεις της κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου ήταν να επαναπροσλάβει στη ΔΕΗ εργαζομένους τους οποίους είχε απολύσει η κυβέρνηση Ράλλη, ύστερα από άγριες συγκρούσεις για το ασφαλιστικό. Ο κομματικός εναγκαλισμός έγινε τόσο στενός, ώστε η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ να αποτελέσει την αντιπολιτευτική αιχμή του δόρατος κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη την περίοδο 1990-93. Τότε, οι Ελληνες άκουγαν κάθε μέρα από τα χείλη του τότε προέδρου της ΓΕΝΟΠ Ν. Μπάκουλη που θα κατέβουν οι διακόπτες και ποιες περιοχές της χώρας δεν θα έχουν ρεύμα.
Επί κυβέρνησης Σημίτη θεσμοθετούνται οι παροχές της διοίκησης προς το συνδικάτο, οι οποίες απασχόλησαν πρόσφατα και τον επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, Λέανδρο Ρακιντζή. Οταν η κυβέρνηση αποφασίζει να βάλει τη ΔΕΗ στο Χρηματιστήριο, το ασφαλιστικό των εργαζομένων αποτελεί το μεγάλο εμπόδιο. Το θέμα θα το λύσει ο τότε υπουργός Ανάπτυξης Ευάγγελος Βενιζέλος, με την απόφαση (1999) να αναλάβει τις υποχρεώσεις προς το ταμείο της ΔΕΗ ο κρατικός προϋπολογισμός. Σε γενικές γραμμές οι διοικήσεις της ΔΕΗ υποτάσσονταν ή φρόντιζαν να έχουν τις καλύτερες σχέσεις με τη ΓΕΝΟΠ. Εξαίρεση ήταν ο κ. Τ. Αθανασόπουλος, ο οποίος ήρθε σε σύγκρoυση με τον πρόεδρο της ΓΕΝΟΠ κ. Ν. Φωτόπουλο, διαμηνύοντας ότι δεν θα δεχθεί συνδιοίκηση. Νωπές είναι οι μνήμες από τη συνεδρίαση του Δ.Σ. της ΔΕΗ, στις αρχές Φεβρουαρίου 2008, όπου οι συνδικαλιστές, συνοδευόμενοι από βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, έσπασαν την είσοδο της οδού Χαλκοκονδύλη και διέκοψαν για τρίτη φορά μια συνεδρίαση του Δ.Σ., με θέμα τη συμφωνία με τη RWE.
Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, αλλά και ο ίδιος ο κ. Γ. Παπανδρέου βρέθηκαν στο πλευρό της ΓΕΝΟΠ και του κ. Φωτόπουλου στην απεργία κατά του ασφαλιστικού Πετραλιά τον Μάρτιο του 2008, η οποία κράτησε 19 μέρες. Ηταν η τελευταία κινητοποίηση ως αιχμή του δόρατος του ΠΑΣΟΚ και μια μάχη οπισθοφυλακών για την αυτοτέλεια του ασφαλιστικού ταμείου της ΔΕΗ.
Του Παναγη Γαλιατσατου kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου