Oι συνέπειες στην τοπική κοινωνία από την αποκρατικοποίηση - πώληση της ΔΕΗΣημαίνει: - απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας
- μεγάλη αύξηση της ανεργίας και
- κατάρρευση της τοπικής οικονομίας
Σημαίνει: - Οριστική εγκατάλειψη του μεγάλου θέματος αποκατάστασης περιβάλλοντος στα λιγνιτωρυχεία που ολοκληρώνεται η εξόρυξη του λιγνίτη.
- Χειροτέρευση του περιβάλλοντος στον αέρα, στην επιφάνεια του εδάφους και στα νερά (επιφανειακά και υπόγεια)
Σημαίνει: - Ιδιωτικοποίηση από τους Μετόχους της ΔΕΗ τεράστιας έκτασης που οφείλει να αποδώσει η ΔΕΗ στην τοπική κοινωνία.
- Απώλεια κάθε δικαιώματος της τοπικής κοινωνίας στον λιγνιτικό πλούτο της περιοχής.
Σημαίνει: - Απόγνωση και φυγή των ανθρώπων της περιοχής (μετανάστευση) σε άλλες περιοχές του εσωτερικού και εξωτερικού.
Σημειώνεται ότι στο παρελθόν μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας αναγκάστηκε να φύγει από την γεωργία με την οποία επιβίωσαν πολλές γενιές στο παρελθόν και να δουλέψει στη βαριά βιομηχανία παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας γιατί αυτό εξυπηρετούσε την πολιτεία και τους ίδιους. Τώρα αυτός ο απόμαχος κόσμος βλέπει τα παιδιά του άνεργα, χωρίς να βρίσκει λύση και ωθείται προς την μετανάστευση. Το χειρότερο είναι ότι, σύμφωνα με τις προβλέψεις, ο τόπος μας οδηγείται σε ακόμη πιο οδυνηρή κατάσταση.
Με δεδομένο ότι δεν υπάρχει πολιτική και στρατηγική έστω και για σταδιακή επίλυση του μεγάλου αυτού προβλήματος, είναι σαφές ότι χρειάζεται μελέτη και γενικότερη διερεύνηση του θέματος πριν από οποιαδήποτε απόφαση. Αναγκαίος είναι και ο διάλογος με την τοπική κοινωνία τόσο από πλευράς Κυβέρνησης και Αξιωματικής Αντιπολίτευσης όσο και από τα άλλα κόμματα.
Πού οδηγούμαστε και τι θα γίνει αυτός ο τόπος που στήριξε επί τόσες 10ετίες την οικονομία της χώρας; Θα μας εγκαταλείψουν όλοι ή έχουν, η Κυβέρνηση και τα κόμματα κάποιες προτάσεις και θέσεις για την επιβίωση αυτής της περιοχής;
Όμως και για την πορεία της χώρας μας και την ανάπτυξή της, απαιτείται φτηνή ηλεκτρική ενέργεια που μπορούμε να την έχουμε μόνο από τον λιγνίτη με την εφαρμογή βέβαια μιας νέας αντιρρυπαντικής τεχνολογίας. Είναι λάθος και ουτοπία, παριστάνοντες τον Δον Κιχώτη, να στρέφουμε όλες τις προσπάθειες της χώρας μας στην Πράσινη Ενέργεια γνωρίζοντας ότι αυτή κοστίζει τουλάχιστον δύο φορές ακριβότερα από την λιγνιτική ενέργεια. Δεν έχουμε αντίρρηση για την πράσινη ενέργεια όταν όμως καίγεται το σπίτι μας (με την κρίση που διανύουμε) πρέπει να προσπαθήσουμε για τη διάσωσή του.
Ο Ομπάμα ή καλύτερα η Αμερική και η Κίνα αντιστέκονται στις διεθνείς πιέσεις για μέτρα δραστικής μείωσης εκπομπών CO2 που στοχεύουν στον περιορισμό των επιπτώσεων του θερμοκηπίου. Το κάνουν αυτό γιατί δεν θέλουν να βλάψουν την οικονομία τους, γιατί δεν τους επιτρέπουν οι κοινωνίες που στηρίζουν την οικονομία τους στην παραγωγή ενέργειας από συμβατικά ενεργειακά καύσιμα. Όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι χωρίς φθηνή ενέργεια δεν μπορούμε να είμαστε ανταγωνιστικοί και συνεπώς δεν μπορούμε να έχουμε ανάπτυξη. Άρα τον λιγνίτη τον θέλουμε γιατί χρειαζόμαστε την φτηνή λιγνιτική ενέργεια, απαιτούμε όμως την προστασία του περιβάλλοντος με την εφαρμογή σύγχρονης αντιρρυπαντικής τεχνολογίας.
Εδώ τίθεται το ερώτημα: ʽʽΟ Ιδιώτης δεν μπορεί να προβεί στην παραγωγή φτηνής ενέργειας από τον λιγνίτηʼʼ;
Η απάντηση είναι ναι αλλά με όλες τις επιπτώσεις και τα τεράστια προβλήματα που συνεπάγεται η ιδιωτική αυτή παραγωγή.
1. Θα χειροτερέψει το περιβάλλον και δεν πρόκειται να γίνει διευθέτηση και αποκατάσταση των εδαφών.
2. Θα μας αυξήσει σε ανεπίτρεπτα όρια την ανεργία.
3. Δεν θα αποδοθούν στην τοπική κοινωνία οι αναγκαστικά απαλλοτριωθείσες εκτάσεις.
4. Τα δικαιώματα επί του λιγνίτη της τοπικής κοινωνίας θα μηδενιστούν.
5. Δεν θα υπάρξουν προϋποθέσεις συνεργασίας και αλληλοκατανόησης με τους ιδιώτες.
Το μεγάλο τμήμα λιγνιτικής παραγωγής της ΔΕΗ που βρίσκεται στην περιοχή μας, μπορεί να αποβάλει τα όποια αρνητικά του και να εκσυγχρονισθεί πλήρως αποδίδοντας τα μέγιστα στην εθνική οικονομία και τον τόπο μας, δεν χρειάζεται η αποκρατικοποίησή του. Μια τέτοια μετάλλαξη θα φέρει σοβαρά ακόμη και ανυπέρβλητα προβλήματα όπως είναι οι απαλλοτριώσεις, η έλλειψη γνώσης και εμπειρίας, τα προνόμοια που έχει η ΔΕΗ, η αναγκαία συνεργασία με τις τοπικές κοινωνίες και τόσα άλλα.
Αν έχει υπεράριθμο προσωπικό η ΔΕΗ, αυτό δεν είναι στην περιοχή μας, αν πιστεύουν ορισμένοι ότι η παραγωγικότητα της ΔΕΗ είναι μειωμένη πρέπει να εντοπιστούν τα αδύναμα σημεία και σε ό,τι αφορά την περιοχή μας μπορεί να βελτιωθεί και να διορθωθεί. Αυτή η ΔΕΗ και πιο συγκεκριμένα αυτό το μεγάλο τμήμα της ΔΕΗ, με 51% στο κράτος αποδίδει χωρίς καμία αμφιβολία χαμηλό κόστος ηλεκτρικής ενέργειας (όπως γινόταν στο παρελθόν) που σίγουρα αυτό δεν μπορεί να το πετύχει ιδιώτης.
Για το τόσο σοβαρό και μεγάλο αυτό θέμα που είναι η αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ, η τοπική κοινωνία είναι αρνητική γιʼαυτό απαιτείται ένας κοινωνικός διάλογος μεταξύ της Κυβέρνησης, των άλλων κομμάτων και των φορέων που εκφράζουν την κοινωνία όπου θα διατυπωθούν τα επιχειρήματα και οι απόψεις της κάθε πλευράς και θα ενημερωθούν οι πολίτες που θα υποστούν τις συνέπειες της αποκρατικοποίησης.
- μεγάλη αύξηση της ανεργίας και
- κατάρρευση της τοπικής οικονομίας
Σημαίνει: - Οριστική εγκατάλειψη του μεγάλου θέματος αποκατάστασης περιβάλλοντος στα λιγνιτωρυχεία που ολοκληρώνεται η εξόρυξη του λιγνίτη.
- Χειροτέρευση του περιβάλλοντος στον αέρα, στην επιφάνεια του εδάφους και στα νερά (επιφανειακά και υπόγεια)
Σημαίνει: - Ιδιωτικοποίηση από τους Μετόχους της ΔΕΗ τεράστιας έκτασης που οφείλει να αποδώσει η ΔΕΗ στην τοπική κοινωνία.
- Απώλεια κάθε δικαιώματος της τοπικής κοινωνίας στον λιγνιτικό πλούτο της περιοχής.
Σημαίνει: - Απόγνωση και φυγή των ανθρώπων της περιοχής (μετανάστευση) σε άλλες περιοχές του εσωτερικού και εξωτερικού.
Σημειώνεται ότι στο παρελθόν μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας αναγκάστηκε να φύγει από την γεωργία με την οποία επιβίωσαν πολλές γενιές στο παρελθόν και να δουλέψει στη βαριά βιομηχανία παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας γιατί αυτό εξυπηρετούσε την πολιτεία και τους ίδιους. Τώρα αυτός ο απόμαχος κόσμος βλέπει τα παιδιά του άνεργα, χωρίς να βρίσκει λύση και ωθείται προς την μετανάστευση. Το χειρότερο είναι ότι, σύμφωνα με τις προβλέψεις, ο τόπος μας οδηγείται σε ακόμη πιο οδυνηρή κατάσταση.
Με δεδομένο ότι δεν υπάρχει πολιτική και στρατηγική έστω και για σταδιακή επίλυση του μεγάλου αυτού προβλήματος, είναι σαφές ότι χρειάζεται μελέτη και γενικότερη διερεύνηση του θέματος πριν από οποιαδήποτε απόφαση. Αναγκαίος είναι και ο διάλογος με την τοπική κοινωνία τόσο από πλευράς Κυβέρνησης και Αξιωματικής Αντιπολίτευσης όσο και από τα άλλα κόμματα.
Πού οδηγούμαστε και τι θα γίνει αυτός ο τόπος που στήριξε επί τόσες 10ετίες την οικονομία της χώρας; Θα μας εγκαταλείψουν όλοι ή έχουν, η Κυβέρνηση και τα κόμματα κάποιες προτάσεις και θέσεις για την επιβίωση αυτής της περιοχής;
Όμως και για την πορεία της χώρας μας και την ανάπτυξή της, απαιτείται φτηνή ηλεκτρική ενέργεια που μπορούμε να την έχουμε μόνο από τον λιγνίτη με την εφαρμογή βέβαια μιας νέας αντιρρυπαντικής τεχνολογίας. Είναι λάθος και ουτοπία, παριστάνοντες τον Δον Κιχώτη, να στρέφουμε όλες τις προσπάθειες της χώρας μας στην Πράσινη Ενέργεια γνωρίζοντας ότι αυτή κοστίζει τουλάχιστον δύο φορές ακριβότερα από την λιγνιτική ενέργεια. Δεν έχουμε αντίρρηση για την πράσινη ενέργεια όταν όμως καίγεται το σπίτι μας (με την κρίση που διανύουμε) πρέπει να προσπαθήσουμε για τη διάσωσή του.
Ο Ομπάμα ή καλύτερα η Αμερική και η Κίνα αντιστέκονται στις διεθνείς πιέσεις για μέτρα δραστικής μείωσης εκπομπών CO2 που στοχεύουν στον περιορισμό των επιπτώσεων του θερμοκηπίου. Το κάνουν αυτό γιατί δεν θέλουν να βλάψουν την οικονομία τους, γιατί δεν τους επιτρέπουν οι κοινωνίες που στηρίζουν την οικονομία τους στην παραγωγή ενέργειας από συμβατικά ενεργειακά καύσιμα. Όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι χωρίς φθηνή ενέργεια δεν μπορούμε να είμαστε ανταγωνιστικοί και συνεπώς δεν μπορούμε να έχουμε ανάπτυξη. Άρα τον λιγνίτη τον θέλουμε γιατί χρειαζόμαστε την φτηνή λιγνιτική ενέργεια, απαιτούμε όμως την προστασία του περιβάλλοντος με την εφαρμογή σύγχρονης αντιρρυπαντικής τεχνολογίας.
Εδώ τίθεται το ερώτημα: ʽʽΟ Ιδιώτης δεν μπορεί να προβεί στην παραγωγή φτηνής ενέργειας από τον λιγνίτηʼʼ;
Η απάντηση είναι ναι αλλά με όλες τις επιπτώσεις και τα τεράστια προβλήματα που συνεπάγεται η ιδιωτική αυτή παραγωγή.
1. Θα χειροτερέψει το περιβάλλον και δεν πρόκειται να γίνει διευθέτηση και αποκατάσταση των εδαφών.
2. Θα μας αυξήσει σε ανεπίτρεπτα όρια την ανεργία.
3. Δεν θα αποδοθούν στην τοπική κοινωνία οι αναγκαστικά απαλλοτριωθείσες εκτάσεις.
4. Τα δικαιώματα επί του λιγνίτη της τοπικής κοινωνίας θα μηδενιστούν.
5. Δεν θα υπάρξουν προϋποθέσεις συνεργασίας και αλληλοκατανόησης με τους ιδιώτες.
Το μεγάλο τμήμα λιγνιτικής παραγωγής της ΔΕΗ που βρίσκεται στην περιοχή μας, μπορεί να αποβάλει τα όποια αρνητικά του και να εκσυγχρονισθεί πλήρως αποδίδοντας τα μέγιστα στην εθνική οικονομία και τον τόπο μας, δεν χρειάζεται η αποκρατικοποίησή του. Μια τέτοια μετάλλαξη θα φέρει σοβαρά ακόμη και ανυπέρβλητα προβλήματα όπως είναι οι απαλλοτριώσεις, η έλλειψη γνώσης και εμπειρίας, τα προνόμοια που έχει η ΔΕΗ, η αναγκαία συνεργασία με τις τοπικές κοινωνίες και τόσα άλλα.
Αν έχει υπεράριθμο προσωπικό η ΔΕΗ, αυτό δεν είναι στην περιοχή μας, αν πιστεύουν ορισμένοι ότι η παραγωγικότητα της ΔΕΗ είναι μειωμένη πρέπει να εντοπιστούν τα αδύναμα σημεία και σε ό,τι αφορά την περιοχή μας μπορεί να βελτιωθεί και να διορθωθεί. Αυτή η ΔΕΗ και πιο συγκεκριμένα αυτό το μεγάλο τμήμα της ΔΕΗ, με 51% στο κράτος αποδίδει χωρίς καμία αμφιβολία χαμηλό κόστος ηλεκτρικής ενέργειας (όπως γινόταν στο παρελθόν) που σίγουρα αυτό δεν μπορεί να το πετύχει ιδιώτης.
Για το τόσο σοβαρό και μεγάλο αυτό θέμα που είναι η αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ, η τοπική κοινωνία είναι αρνητική γιʼαυτό απαιτείται ένας κοινωνικός διάλογος μεταξύ της Κυβέρνησης, των άλλων κομμάτων και των φορέων που εκφράζουν την κοινωνία όπου θα διατυπωθούν τα επιχειρήματα και οι απόψεις της κάθε πλευράς και θα ενημερωθούν οι πολίτες που θα υποστούν τις συνέπειες της αποκρατικοποίησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου