Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

ΕΙ ΚΑΚΑ ΤΙΣ ΣΠΕΙΡΑΙ ΚΑΚΑ ΚΕΡΔΙΑ ΑΜΗΣΕΙΝ

Του Μενέλαου Βάνη
Μέλος Δ.Σ. σωματείου ""ΕΝΩΣΗ""

Δυστυχώς ζούμε σε μια εποχή όπου ο πόλεμος είναι οικονομικός και αυτοί που διαχειρίζονται τις τύχες των λαών δεν χρειάζονται όπλα και πραιτοριανούς. Επιβάλλουν την άποψη τους στις πλατιές μάζες με την πλύση εγκέφαλου των ΜΜΕ. Είναι καταπληκτικό πως κατευθύνουν την κοινή γνώμη, πώς κατασκευάζουν το μήνυμα όπως
αυτοί θέλουν, πως διογκώνουν ή θάβουν την είδηση που επιθυμούν.


Παρακολουθώντας στην τηλεόραση τα ρεπορτάζ για την Ιρλανδία και τις αντιδράσεις που προκάλεσε στον ιρλανδικό λαό η απόφαση της κυβέρνησης της χώρας να ζητήσει την ένταξη της στον μηχανισμό στήριξης, μελαγχόλησα, απογοητεύτηκα όταν μου ήρθε στο μυαλό η υπογραφή μνημονίου αντίστοιχου με το ελληνικό.

Αναπόφευκτα η σύγκριση των αντιδράσεων του ιρλανδικού με τις αντιδράσεις του δικού μας λαού, του ελληνικού, δυστυχώς μόνο θλίψη και κατήφεια μπορεί να προκαλέσει.

Από την μια πλευρά, έχουμε την οργισμένη αντίδραση ενός υπερήφανου λαού, εναντίον της πολιτικής του ηγεσίας που με τις πολιτικές του βύθισε την χώρα στην ανυποληψία, την έφερε ένα βήμα πριν την... χρεοκοπία και τώρα ανήμπορη πλέον, την παραδίδει αλυσοδεμένη - αιχμάλωτη στα γεράκια και τους διεθνείς τοκογλύφους του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Από την άλλη πλευρά έχουμε την παράλογη και αρρωστημένη αντίδραση ενός λαού που παρότι βρέθηκε ξαφνικά, εξαιτίας του διεφθαρμένου πολιτικού του συστήματος, να βιώνει την απόλυτη δυστυχία, βλέποντας καθημερινά να κατεδαφίζεται, να εξαϋλώνεται και να καταστρέφεται, το βιοτικό, κοινωνικό και οικονομικό του επίπεδο, εκείνος να παραμένει απαθής και άβουλος, υποταγμένος στην μοίρα του και ίσως στα πάθη του !!!

Επιδοκιμάζω, αισιοδοξώ και ελπίζω όταν βλέπω την ίδια χρονική περίοδο, σύσσωμο τον αγανακτισμένο γαλλικό λαό να διαδηλώνει, καταλαμβάνοντας δρόμους και πεζοδρόμια, για 2 ολόκληρες εβδομάδες στην προσπάθεια του να ανατρέψει την απόφαση της κυβέρνησης Σαρκοζί, να αυξήσει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης κατά 2 μόλις χρόνια.

Την ίδια στιγμή θλίβομαι και απογοητεύομαι όταν βλέπω τον ελληνικό λαό, ανήμπορο να αντιδράσει, όταν η κυβέρνηση κατάφερε μέσα σε μόλις ένα χρόνο να αυξήσει τα αντίστοιχα όρια συνταξιοδότησης του έως και 10 χρόνια, να νομοθετήσει την κατοχύρωση πλήρους συντάξεως μετά από 40 έτη εργασίας ή στα 70 χρόνια, να φτάσει την ανεργία σχεδόν στο 25% του ενεργού πληθυσμού. Οι συνεχείς αυξήσεις όλων των συντελεστών του ΦΠΑ και οι δραστικές περικοπές σε επιδόματα, μισθούς και συντάξεις οδήγησε και οδηγεί καθημερινά στην εξαθλίωση μεγάλα τμήματα του πληθυσμού και κυρίως τις ασθενέστερες κοινωνικές τάξεις, που με τα συνεχή αντιαναπτυξιακά μέτρα που λαμβάνει οδηγεί στο κλείσιμο χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, με ότι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία και την κοινωνία.

Η κυβέρνηση καταργώντας και μειώνοντας δραστικά τον 13ο και 14ο μισθό στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα κατεδάφισε και εξακολουθεί κατεδαφίζει σε συνδυασμό με την ανεξέλεγκτη ακρίβεια στα βασικά είδη διατροφής κάθε αγοραστική δύναμη.

Ο ελληνικός λαός πώς αντιδρά σε όλα αυτά ; Περιορίζει την καταναλωτική δυνατότητα του, να αντιστέκεται, να διαμαρτύρεται, να οργίζεται και να επαναστατεί, όχι για όλα τα παραπάνω αλλά γιατί η κυβέρνηση νομοθέτησε την πλήρη απαγόρευση του καπνίσματος σε όλους τους κλειστούς δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους!!!

Πιστεύει άραγε κανείς ότι αυτός ο λαός μπορεί να έχει μέλλον, ελπίδα, προοπτική;

Ας μην ξεχνάμε ότι η δημοκρατία είναι το πολίτευμα που απαιτεί οι πολίτες να καταβάλουν τη μεγαλύτερη προσπάθεια και να συμμετέχουν όσο το δυνατόν περισσότεροι! Η χαλαρότητα και ο ωχαδερφισμός με τα οποία μπολιαστήκαμε τα τελευταία 36 χρόνια έχουν παρέλθει οριστικά και αμετάκλητα και σήμερα δεν συγχωρείται νωχέλεια και ουδετερότητα αν θέλουμε να έχουμε ελπίδες επιβίωσης ως Έθνος στο μέλλον…..

ΜΕΝ. ΑΝ. ΒΑΝΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου