Στο τέλος του μήνα η κυβέρνηση θα πρέπει να παρουσιάσει στους Κοινοτικούς την τελική της πρόταση για τις «ισοδύναμες» λύσεις. Οπότε μέσα στις επόμενες ημέρες, τα στελέχη που χειρίζονται το θέμα θα ξανακαθήσουν στο τραπέζι. «Τι θα γίνει ωστόσο, αν αυτοί που ακούγεται ότι ενδιαφέρονται για την ενοικίαση ή την ανταλλαγή μονάδων, αποδειχθεί τελικώς ότι δεν ενδιαφέρονται και τόσο ;», διερώτονταν προ ημερών κορυφαίο στέλεχος του χώρου. Διότι μπορεί να κυκλοφορεί η πληροφορία ότι έχει υπάρξει ενδιαφέρον, αλλά ακόμη κι αυτό ελέγχεται. Δεν μένει τότε άλλη λύση, απαντά ο συνομιλητής μου, από το να συμπεριληφθούν στο καλάθι των λύσεων και οι δημοπρασίες ισχύος, σε συνδυασμό με μια ταχύτερη απόσυρση των λιγνιτικών του προγράμματος της ΔΕΗ. Διότι, όπως μου εξηγεί, οι δημοπρασίες δεν είναι «κόκκινη» γραμμή για τους Κοινοτικούς, απλώς θεωρούν άλλες επιλογές σαν καλύτερες, με πρώτη φυσικά αυτήν της πώλησης. Και μου θυμίζει ότι το ίδιο αντίθετοι ήταν και όταν το 2005-2006 η γαλλική EDF ξεκίνησε να κάνει διαγωνισμούς ενέργειας σε 3μηνιαία και μετά σε 6μηνιαία βάση, αλλά στο τέλος αναγνώρισαν ότι ο στόχος επετεύχθη : δηλαδή η μείωση των τιμών. Που λοιπόν πάει το πράγμα ; Σε ένα μάλλον σύνθετο καλάθι, με λίγο απ' όλα, δημοπρασίες, ενοικίαση, απόσυρση, κ.ό.κ. Οσο για την τύχη των δικτύων, ο ίδιος θεωρεί ότι τελικά θα παίξουν το ρόλο του μπαλαντέρ. Διότι, όπως λέει, όταν διαπραγματεύεσαι 2 διαφορετικά πράγματα το τι θα πετύχεις στο ένα, καθορίζει το τι θα γίνει στο άλλο. Π.χ. αν πετύχεις στο θέμα των λιγνιτών τη λύση που επιδιώκεις, δεν είναι 100% σίγουρο ότι θα πετύχεις το ίδιο και στο άλλο. Και η αίσθησή του είναι πως η κυβέρνηση θεωρεί πρώτη προτεραιότητα το θέμα των λιγνιτών (λιγνιτορυχείων και μονάδων), χρησιμοποιώντας τα δίκτυα κάπως σαν μπαλαντέρ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου