Θλίψη και οργή

Βαθειά θλίψη, το πρώτο μας συναίσθημα, για τους συμπολίτες μας που έχασαν τη ζωή τους.
Έντονη οργή για τους δολοφόνους, τους περίφημους «γνωστούς-άγνωστους», αλλά και για τους ηθικούς αυτουργούς, δηλαδή όλους αυτούς που τους ηρωοποιούν, τους προσττεύουν, και τους ανέχονται. Οργή και για το ανίκανο κράτος που, για άλλη μια φορά, αδυνατεί να προστατέψει την ζωή και την περιουσία των πολιτών.

Η κατάρρευση του πολιτικού συστήματος, εκτός από τη διάλυση της οικονομίας, άρχισε να βάφεται και με αίμα.

Υπάρχουν, άραγε, δυνάμεις στην Ελληνική κοινωνία, που θα σταματήσουν την καταστροφή;